Το πρώτο είναι καλό και θεμιτό, αφού ως γνωστόν, το θέμα με τα λάθη δεν είναι να μην γίνονται - όλοι κάνουν - αλλά να διορθώνονται, εφόσον αυτό είναι δυνατό και εφικτό.
Το δεύτερο είναι κάπως πιο προβληματικό. Αν εξαιρέσει κανείς κάποιας νέας μορφής εγκλήματα, π.χ. τα σχετιζόμενα με τη τεχνολογία, το ίντερνετ ή κάποιας μορφής οικονομικές παραβάσεις, ελάχιστα είναι εκείνα που δεν εμπίπτουν σε κάποια υπάρχουσα διάταξη του αστικού ή του ποινικού κώδικα. Ως εκ τούτου, η ad hoc και εκ των υστέρων νομοθέτηση ενδεχομένως να είναι αναποτελεσματική και εκ του περισσού.
Αυτό συμβαίνει με κάποιον τρόπο και στην παρούσα συγκυρία, με την υπόθεση του Predator και των υποκλοπών, όπου η κυβέρνηση έρχεται να ανακοινώσει μείζονα παρέμβαση για την νομοθέτηση της απαγόρευσης των λογισμικών παρακολούθησης.
Η εύλογη απορία είναι προφανής: Ποιος ο λόγος άλλης μίας εκ των υστέρων νομοθετικής παρέμβασης, για την απαγόρευση κάποιας δραστηριότητας που ήδη είναι απαγορευμένη;
Πιθανώς η εξήγηση να είναι η αμηχανία…
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr