Η προεκλογική περίοδος (συντομότερη ή μακρύτερη) θα εξελιχθεί σε συνθήκες και περιβάλλον, που θα θυμίζουν κάτι ανάμεσα σε «βρώμικο ’89», 2002-2004 - όταν ο Καραμανλής αποκαλούσε τον Σημίτη «αρχιερέα της διαφθοράς» και 2014-2015, όταν η τοξικότητα των Τσιπρο-Καμμένων ισοπέδωσε τα πάντα.
Υπό αυτές τις συνθήκες φαίνεται πως η προσπάθεια του Κυριάκου Μητσοτάκη να εξορκίσει την τοξικότητα εν όψει εκλογών, έχει πέσει στο κενό. Και το ζήτημα εν προκειμένω είναι αν ο Πρωθυπουργός θα αντιδράσει κάπως σε αυτό (π.χ. με επίσπευση των εκλογών ή αλλιώς).
Το άλλο όμως ζήτημα που έχει σχέση με αυτό, είναι ότι σε ένα τέτοιο περιβάλλον, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου θα είναι δύσκολο να προχωρήσει οτιδήποτε στη χώρα, από επενδυτικά σχέδια και συμφωνίες, έως τις διαδικασίες για την ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας.
Όλα κατά πάσα πιθανότητα θα μπουν στην αναμονή και όλα θα δυσκολεύουν, όσο δεν ξεκαθαρίζει η υπόθεση της κυβερησιμότητας.
Η περιπλοκή ενδέχεται δε να είναι και ακόμη μεγαλύτερη, καθώς και η υπόθεση της αυτοδυναμίας θα περιπλακεί ακόμη περισσότερο. Ακόμη όμως και αν επιτευχθεί, η ισχύς της επόμενης κυβέρνησης και η μεταρρυθμιστική της ορμή και ικανότητα θα είναι εξαιρετικά περιορισμένες…
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr