Όπως ανακοίνωσε χθες ο Υπουργός Οικονομικών, Τζορτζ Όζμπορν, στη δραματική του ομιλία, στη Βουλή των Κοινοτήτων, δρομολογούνται άμεσα περικοπές δαπανών ύψους 80 δισεκατομμυρίων στερλινών (91 δισεκατομμυρίων ευρώ) για τα επόμενα χρόνια. Ειδικότερα, περικόπτονται μεσοσταθμικά κατά 19% οι προϋπολογισμοί των υπουργείων, με το μόνο που διασώζεται να είναι το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Σχεδόν μισό εκατομμύριο θέσεις εργασίας στο δημόσιο θα καταργηθούν την επόμενη τετραετία, είτε μέσω απολύσεων, είτε μέσω της μη αντικατάστασης όσων συνταξιοδοτούνται. Κατά επτά δισεκατομμύρια λίρες το χρόνο περικόπτονται τα κοινωνικά επιδόματα, συμπεριλαμβανομένου και του επιδόματος ανεργίας. Επίσης, το επίδομα τέκνων θα χορηγείται πλέον με εισοδηματικά κριτήρια, ενώ από το 2020, οι Βρετανοί θα συνταξιοδοτούνται στα 66, αντί των 65 χρόνων που ισχύει σήμερα. Κατά 7,1% μειώνεται η επιχορήγηση σε δήμους και τοπικά κοινοβούλια, την ίδια στιγμή που η αποζημίωση της Βασιλικής οικογένειας παγώνει (πέρυσι είχε μειωθεί κατά 14%).

Ο αμυντικός προϋπολογισμός θα μειωθεί κατά 8% μέχρι το 2014 (και μάλιστα εν καιρώ πολέμου) και ο προϋπολογισμός της αστυνομίας κατά 4% από του χρόνου. Τα προνομιακά ενοίκια της Βρετανικής Εργατικής Εστίας θα αυξηθούν σταδιακά, ώστε να πλησιάσουν τις εμπορικές τιμές των ενοικίων, την ίδια στιγμή που το Φόρειν Όφις θα αναγκαστεί να περικόψει τις δαπάνες του κατά 24% και το τηλεοπτικό δίκτυο BBC κατά 340 εκατομμύρια λίρες. Τέλος, αναμένεται σύντομα και η αύξηση του ΦΠΑ, με σκοπό να μειωθεί σε μονοψήφια νούμερα το έλλειμμα του προϋπολογισμού, το οποίο αυτή τη στιγμή μοιάζει επίσης «ελληνικό», ξεπερνώντας το 11%. Υπολογίζεται ότι τα μέτρα θα έχουν αρνητική επίπτωση στο ΑΕΠ κατά 0,5% το χρόνο, γεγονός που απειλεί να θέσει τη Βρετανική οικονομία εκ νέου σε τροχιά ύφεσης.

Εντούτοις, παρά τον καταιγισμό της μετρολογίας, ελάχιστοι συνδικαλιστές βγήκαν στους δρόμους να διαδηλώσουν, καθώς οι περισσότεροι αναλυτές εκτιμούν ότι η κοινή γνώμη συμμερίζεται την ανάγκη για περικοπές δαπανών. Εξάλλου, ο οίκος Fitch επιβεβαίωσε ότι θα διατηρήσει την πιστοληπτική αξιολόγηση της χώρας στην ανώτατη κλίμακα (ΑΑΑ), δείχνοντας έτσι την ικανοποίησή του με τα μέτρα.

Φυσικά, ανάλογα μέτρα λαμβάνονται και στην Ισπανία, την Πορτογαλία, την Ιρλανδία και τη Γαλλία, με την τελευταία να συγκλονίζεται από βίαιες διαδηλώσεις. Η μία μετά την άλλη, οι Ευρωπαϊκές χώρες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ο μόνος δρόμος είναι ο Γερμανικός: δηλαδή ο δρόμος που υποδεικνύει ότι για να φτάσεις στο στόχο της ανάκαμψης, πρέπει πρώτα να περάσεις την ανηφόρα της δημοσιονομικής προσαρμογής.