Όπως έχει επισημανθεί από πολλούς αναλυτές, η απότομη και κατακόρυφη άνοδος του Dow τον τελευταίο καιρό δεν συμβαδίζει ούτε με την πορεία της Αμερικανικής οικονομίας, η οποία δεν έχει αποφύγει τον κίνδυνο της διπλής ύφεσης, ούτε και με την κατήφεια που επικρατεί διεθνώς. Τα σκαμπανεβάσματα που παρατηρούνται σε παγκόσμια κλίμακα δεν αντικατοπτρίζονται στον δείκτη. Το ερώτημα που τίθεται συχνά είναι γιατί συμβαίνει αυτό.
Η απάντηση έχει να κάνει με τη φύση του Dow. Υπενθυμίζεται ότι πρόκειται για μία κλίμακα που δημιουργήθηκε το 1896 από τον ιδρυτή της Wall Street Journal, Charles Dow και τον μαθηματικό, Edward Jones. Ο δείκτης μετράει τη διακύμανση τριάντα και μόνο μετοχών πολύ υψηλής κεφαλαιοποίησης (άνω των 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων). Δεν πρόκειται βεβαίως για μέσο όρο της διακύμανσής τους μέσα στην ημέρα. Οι μετοχές με υψηλότερη τιμή πολλαπλασιάζονται με μεγαλύτερο συντελεστή από εκείνες με χαμηλότερη τιμή. Όσο πιο χαμηλά η τιμή της μετοχής, τόσο χαμηλότερος είναι και ο συντελεστής.
Όπως είναι φυσικό, σε εποχές έντονων αναταράξεων όπως η σημερινή, η διακύμανση «γιγάντων» όπως είναι η IBM και η General Electric δεν δίνει σαφή εικόνα για την πορεία της παγκόσμιας οικονομίας, ιδιαίτερα επειδή ορισμένες εξ αυτών έχουν πολύ ειδικές αδυναμίες και πολύ ειδικά πλεονεκτήματα (π.χ. η σχεδόν μονοπωλιακή θέση που κατέχει στην αγορά software η Microsoft).
Αντιθέτως, όλο και περισσότεροι πλέον θεωρούν ότι ο εγκυρότερος δείκτης για το κλίμα στην οικονομία είναι Standard & Poor’s 500, οποίος μετράει τη διακύμανση 500 μετοχών όλων των κατηγοριών κεφαλαιοποίησης (η πιο μικρή έχει κεφαλαιοποίηση 1 δισ. και η μεγαλύτερη 290 δισ.) και όλων των αντιπροσωπευτικών κλάδων. Έτσι, μέσα στην τρικυμία, ο S&P 500 μπορεί τουλάχιστον να χρησιμεύσει ως βαρόμετρο.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr