Με το νομοσχέδιο για την περαίωση που ψηφίζεται σήμερα στη Βουλή, η φοροδιαφυγή γίνεται κακούργημα ανεξαρτήτως ποσού. Τα όρια της φοροδιαφυγής πάνω από τα οποία θα επιβάλλεται η ποινή φυλάκισης μειώνονται δραστικά. Ειδικότερα, προβλέπεται πλέον φυλάκιση εφόσον το προς απόδοση ποσό του κύριου φόρου, τέλους ή εισφοράς ή το ποσό του Φ.Π.Α. που συμψηφίσθηκε ή δεν αποδόθηκε ή αποδόθηκε ανακριβώς, ανέρχεται σε ετήσια βάση έως το ποσό των τριών χιλιάδων (3.000) ευρώ και κάθειρξη μέχρι δέκα έτη, εφόσον το ως άνω ποσό υπερβαίνει σε ετήσια βάση τα εβδομήντα πέντε χιλιάδες (75.000) ευρώ. Επίσης, θα επιβάλλεται ποινή φυλάκισης τουλάχιστον τεσσάρων μηνών για όσους δεν εκδίδουν ή εκδίδουν ανακριβώς τα προβλεπόμενα στοιχεία κατά την πώληση ή διακίνηση αγαθών ή την παροχή υπηρεσιών ή δεν καταχωρούν στα πρόσθετα βιβλία , τις συναλλαγές για τις οποίες δεν έχουν εκδοθεί τα οικεία στοιχεία εσόδων. Στο νομοσχέδιο προβλέπεται μεταξύ άλλων ότι αν από το έλεγχο εντοπίζεται μια επιχείρηση να μην έχει εκδώσει περισσότερα από 10 παραστατικά η αξία των οποίων υπερβαίνει τα 500 ευρώ, η λειτουργία του καταστήματος, γραφείου, εργοστασίου, εργαστηρίου, αποθήκης και γενικά κάθε επαγγελματικής εγκατάστασης του υπόχρεου επαγγελματία, αναστέλλεται άμεσα για 48 ώρες, με πράξη των οργάνων που διενεργούν τον έλεγχο και η επαγγελματική εγκατάσταση σφραγίζεται με τη συνδρομή της αστυνομικής αρχής, εφόσον ζητηθεί από τα ελεγκτικά όργανα.
Την ίδια στιγμή, ψηφίζεται και τροπολογία του υπουργείου Δικαιοσύνης, με την οποία, όσοι αρνούνται να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις που προκύπτουν από επίταξή τους, τιμωρούνται με φυλάκιση, ενώ δίνεται και η δυνατότητα στον υπουργό Μεταφορών, να αφαιρεί από τους μη συμμορφούμενους μεταφορείς, την άδεια άσκησης επαγγέλματος. Ειδικότερα, με τη ρύθμιση υπάρχει πλέον ποινικό αδίκημα για όσους, αν και είναι σε επίταξη, οι υπηρεσίες ή τα μέσα τους, δεν λειτουργούν με βάση το δημόσιο συμφέρον και θα προβλέπεται γι’ αυτό φυλάκιση 3 ετών και σε περίπτωση υποτροπής, κάθειρξη 5 ετών. Ακόμη, ως παρεπόμενη ποινή μπορεί να αφαιρείται η άδεια της χρήσης του μεταφορικού μέσου.
Όλα τα παραπάνω φυσικά παραπέμπουν στον Δράκοντα, τον άρχοντα ο οποίος το 621 π.Χ έδωσε για πρώτη φορά επίσημο χαρακτήρα στο νομικό σύστημα της αρχαίας Αθήνας. Όπως αναφέρει ο Πλούταρχος, όταν ο Δράκων ερωτήθηκε για το μεγάλο εύρος των αδικημάτων για τα οποία προβλεπόταν η θανατική ποινή, απάντησε ότι την επέβαλλε διότι δεν μπορούσε να σκεφτεί κάποια αυστηρότερη. Κάπως έτσι φαίνεται να λειτουργεί και η σημερινή κυβέρνηση, ευελπιστώντας ότι ο φόβος του πέλεκυ της φυλακής θα καταφέρει να μετατρέψει το χαμαιτυπείο της σύγχρονης Ελλάδας σε συντεταγμένη πολιτεία, όπως οι νόμοι του Δράκοντα έθεσαν τις βάσεις για τη συγκρότηση του αθηναϊκού θαύματος του χρυσού αιώνα. Ωστόσο, το ιστορικό παράδειγμα του Δράκοντα προσφέρει δύο διδάγματα: πρώτον, οι νόμοι του παρέμειναν σε ισχύ για 130 χρόνια μέχρι να επιτελέσουν το σκοπό τους και να αντικατασταθούν από τους νόμους του Σόλωνα. Δεύτερον, το ζήτημα δεν ήταν οι ονομαστικές ποινές, αλλά το γεγονός ότι πράγματι εφαρμόζονταν και έγιναν αποδεκτοί από την κοινωνία. Αντιθέτως, σήμερα, οι νόμοι υπάρχουν. Για παράδειγμα, η μη συμμόρφωση με την πολιτική επιστράτευση ήταν ούτως ή άλλως σοβαρότατο αδίκημα. Ωστόσο η κυβέρνηση αυτοεξευτελιζόταν, δίνοντας αλλεπάλληλες προθεσμίες στους φορτηγατζήδες μέχρι να τους εφαρμόσει και τελεσίγραφα που προκαλούσαν γέλια (αν όχι κλάματα). Επομένως, όσο αυστηρές και αν είναι οι ποινές, αν άπαντες πιστεύουν ότι δεν θα εφαρμοστούν, τότε ο νόμος παραμένει ένα κενό γράμμα. Οπότε το ερώτημα του αν θα λειτουργήσει το σύστημα παραμένει ανοικτό ερώτημα.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr