Και στις δύο παραπάνω περιπτώσεις, υπήρχαν αποχρώσες ενδείξεις παράνομων πράξεων, ενώ σε αμφότερες φαίνεται πως υπήρξε κεντρικός κυβερνητικός σχεδιασμός. Και οι δύο ηγέτες κατέθεσαν αδιαμαρτύρητα. Ανάλογα παραδείγματα συναντά κανείς σε πολλά ανεπτυγμένα κράτη του πλανήτη, όπου οι πολιτικοί ηγέτες δεν θεωρούνται «τοτέμ». Παλιότερα, αντιμέτωποι με τη δικαιοσύνη είχαν άλλωστε βρεθεί ο Χέλμουτ Κολ, ο Ζακ Σιράκ και ο Φρανσουά Μιτεράν.
Κι όμως, η προοπτική κλήτευσης ενός πρώην πρωθυπουργού για κατάθεση σε ένα – θεσμικό, ας μην το ξεχνάμε - όργανο έχει αναχθεί σε μείζον πολιτικό ζήτημα στην Ελλάδα. Η Νέα Δημοκρατία εμφανίζεται διχασμένη, ενώ το θέμα αναμένεται να φέρει σε δύσκολη θέση και τον Αντώνη Σαμαρά, κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου που θα παραχωρήσει στη ΔΕΘ. Η θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης δυσχεραίνεται και από την άστοχη απόφασή της να αποχωρήσουν οι βουλευτές της από την Επιτροπή. Έτσι, πιθανή κλήτευση του κινδυνεύει να εξελιχθεί σε φαρσοκωμωδία, με συνυπευθυνότητα και των άλλων κομμάτων βεβαίως.
Όσο για τον ίδιο τον πρώην πρωθυπουργό, άλλοτε διαρρέει μέσω «κύκλων» η δυσφορία του, όταν ο κύριος Καρατζαφέρης τον κατηγορεί ότι «κρύβεται», άλλοτε γνωστοποιεί, μέσω του «περιβάλλοντός» του, τον εκνευρισμό του για τους υπαινιγμούς που άφησε η κυρία Πελέκη περί «παντελονιών» και γενικώς φροντίζει να ενημερώνει τακτικά τους πολίτες για την ψυχική του διάθεση. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι όταν πρόκειται για ζήτημα διαχείρισης δημόσιου πλούτου, ουδόλως ενδιαφέρει πως «νιώθει» ο κάθε μάρτυρας και αν «θέλει» ή «δεν θέλει» να μιλήσει. Η κατάθεση και η μαρτυρία θεωρούνται επιβεβλημένες.
Και εν πάση περιπτώσει, η κρίση που διέρχεται η χώρα μας είναι μία ευκαιρία να κάνει ένα βήμα προς τη Δύση, εκεί δηλαδή όπου οι πρώην πρωθυπουργοί αντιμετωπίζονται ως κανονικοί πολίτες.
N.Χ.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr