Πριν από λίγο καιρό,  γράφαμε για τα διάφορα κινήματα πώλησης προϊόντων των παραγωγών και των τοπικών κοινοτήτων προς τους καταναλωτές (βλ. πατάτες, ρύζι, λάδι, κλπ), χαρακτηρίζοντάς τα ως  εξαιρετικές πρωτοβουλίες, αλλά προσωρινές.  Και όπως αποδεικνύεται -από την εγκατάλειψη του εγχειρήματος, τόσο από τους παραγωγούς, όσο και από τα διάφορα τοπικά κινήματα- είχαμε δίκιο! Διότι μπορεί να ήταν μια φιλότιμη και επιτυχημένη, για όσο διήρκησε,  προσπάθεια να πουλήσουν κατευθείαν στους καταναλωτές τα προϊόντα τους, αλλά, όπως είχε επισημανθεί, η προσπάθεια αυτή δεν είχε μέλλον, ούτε βοηθούσε στη μακροπρόθεσμη επιβίωση  των παραγωγών. Αφού, όπως  ήταν προφανές, οι παραγωγοί απλά κοίταξαν να ξεφορτωθούν (σε λογικές γι αυτούς και για τους καταναλωτές τιμές) τα πλεονάζοντα προϊόντα που είχαν παραμείνει απούλητα στις αποθήκες τους. Και μέσα στην πρεμούρα τους, προφανώς δεν ασχολήθηκαν με στρατηγικές και λύσεις που θα μπορούσαν να τους εξασφαλίσουν βιωσιμότητα.

Η άκρως επίκαιρη (για την πραγματικά απελπιστική κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι καταναλωτές), τρέχουσα διαφημιστική καμπάνια της επιχείρησης Jumbo, με τη γνωστή ατάκα, είναι ακριβώς αυτό που πολλοί καταναλωτές θα ήθελαν να φωνάξουν στις επιχειρήσεις εκείνες, που με την πρακτική αύξησης των τιμών στα προϊόντα/υπηρεσίες τους, δείχνουν ότι δεν έχουν καταλάβει τι συμβαίνει στα περισσότερα νοικοκυριά. Και μου προσφέρει την αφορμή να καταγγείλω, για μια ακόμα φορά, αυτή την πρακτική, ιδιαίτερα στα προϊόντα βασικής ανάγκης, σε μια εποχή, που δεν χρειάζεται να αναλύσει κανείς τις υπάρχουσες συνθήκες. Είναι γνωστές σε όλο τον πλανήτη.

Πτώση τιμών το τελευταίο εξάμηνο στα σουπερμάρκετ κατά 1,35%, σύμφωνα με έρευνα του ΙΕΛΚΑ.