Τον Μάιο του 2012, στις πρώτες από τις δύο βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα, και εν μέσω τεράστιου συστημικού κινδύνου για την χώρα, ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας έλαβε πρώτος την εντολή από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας να σχηματίσει κυβέρνηση συνασπισμού, αφού το κόμμα του είχε πάρει τους περισσότερους ψήφους.

Νέα πτώση καταγράφουν τα ποσοστά της Χρυσής Αυγής ύστερα από τον καταιγισμό αποκαλύψεων μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και τις διώξεις για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης.

Τις επόμενες κινήσεις του εξετάζει το κυβερνητικό επιτελείο τηρώντας στάση αναμονής για την υπόθεση της Χρυσής Αυγής και αφήνοντάς την να πάρει τον δρόμο της δικαιοσύνης.

Συνεχίζονται οι καταθέσεις μαρτύρων στον αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Χαρ. Βουρλιώτη, ο οποίος χειρίζεται την υπόθεση των 32 δικογραφιών, που αφορούν εκκρεμείς υποθέσεις μελών της Χρυσής Αυγής.

Γυρίζουν την πλάτη τους στη Χρυσή Αυγή οι ψηφοφόροι.

Μπλέξαμε και η διαπίστωση αφορά όλους. Εκείνους τους ελάχιστους που είχαν καταλάβει από καιρό τι ήταν η «Χρυσή Αυγή», που πήγαιναν τα πράγματα και προσπαθούσαν να προειδοποιήσουν, μη ακουόμενοι όμως. Και τους άλλους τους πολλούς που δεν καταλάβαιναν, εθελοτυφλούσαν, ολιγωρούσαν αδιαφορούσαν, πυροδοτούσαν, ενθάρρυναν, εκμεταλλεύονταν, έπαιζαν τα δικά τους παιχνίδια ή προωθούσαν τις δικές τους βλέψεις με διάφορους τρόπους.

Άμεσες νομοθετικές αλλαγές  για την αντιμετώπιση της δράσης της ΧΑ ζητάει το 77% των ερωτηθέντων.