Μέσα στην ανησυχητική ασάφεια του «καρότου και μαστίγιου» που για πολλούς καθρεφτίζεται στη στήριξη των Ελληνικών θέσεων απέναντι στη νοσηρή επιθετικότητα της «Ερντογανικής» Τουρκίας από την Ευρωπαική Ένωση, μέσα στην ομίχλη που «βγαίνει» από το «κλίμα Βρυξελλών» όπου απ΄ τη μια προβάλλεται πόσο δίκιο έχει η Ελλάδα και πόσο άδικο η Τουρκία ενώ απ΄ την άλλη οι Ευρωπαίοι εταίροι μας μάς χαιδεύουν τ’ αυτιά αλλά φροντίζουν να κρατήσουν τις ισορροπίες με την Τουρκία αποκαλώντας την «σημαντική χώρα» με την οποία η Ε.Ε. έχει μια «σημαντική συνεργασία», μία παράμετρος μού δημιουργεί τη μοναδική ένδειξη ασφάλειας: Ο Έλληνας πρωθυπουργός.