Όπως πολλοί αναλυτές είχαν προαναγγείλει σχεδόν από την αρχή της κρίσης, η Ευρωζώνη συνεχίζει τον διπλό κατήφορο, στις οικονομίες των πιο πολλών κρατών και στις κοινωνίες τους, εξ αιτίας της ασυγχώρητα εθνοκεντρικής πολιτικής λιτότητας που επέβαλε η Γερμανία από την αρχή. Το ίδιο και στην Ελλάδα, η αδιαφορία των μνημονιακών πολιτικών προς τα πιο ευάλωτα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας, και η συμπληρωματική αδιαφορία για μία άμεση και έγκαιρη εξυγίανση του διεφθαρμένου ελληνικού λαβυρινθικού κρατισμού έχει φέρει την χώρα στο τωρινό κρίσιμο σημείο της. Ανέτοιμη να βγει στην αγορές αλλά και με εξαντλημένη την κοινωνική υπομονή για την συνεχιζόμενη αφαίμαξη των εθνικών πόρων, κυρίως φυσικά από τα ήδη ισχνά πορτοφόλια των πιο ευάλωτων κοινωνικών στρωμάτων.