"Ο κ. Ερντογάν έχει επιλέξει να διαστρεβλώνει την ιστορία, για να εξυπηρετήσει τον αναθεωρητισμό του", αναφέρει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιάννης Οικονόμου σχολιάζοντας τις σημερινές δηλώσεις του Προέδρου της Τουρκίας. 

Η 100ή επέτειος της Μικρασιατικής Καταστροφής δίνει την ευκαιρία στον Ερντογάν για εθνικιστικές κορόνες.

Νέες τουρκικές απειλές με αφορμή τη Συρία, με τον εκπρόσωπο του Ταγίπ Ερντογάν, Φαχρετίν Αλτούν, να διαμηνύει ότι η Τουρκία θα αποφασίσει «πότε θα ξεκινήσει μια επιχείρηση στη Συρία».

«Σύμβολο για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων και των συμφερόντων της Τουρκίας στη Μεσόγειο θάλασσα» χαρακτήρισε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ο γεωτρύπανο Αμπντουλχαμίτ Χαν.

Δημοσίευμα του CNN Turk αναφέρει πως ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν είπε στον Τούρκο ομόλογό του Ταγίπ Ερντογάν, ότι είναι ανοιχτός στο ενδεχόμενο συνάντησης με τον πρόεδρο της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι.

Το περιοδικό DER SPIEGEL αναφέρεται στην Τουρκία, επισημαίνοντας την ιδιαίτερη γεωστρατηγκή θέση της χώρας και υποστηρίζει ότι «ο πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αξιοποίησε τη θέση αυτή με όρους εξωτερικής πολιτικής. Αυτό φάνηκε ξεκάθαρα στη συμφωνία για τα σιτηρά που συνήψαν πριν από τρεις εβδομάδες Ρωσία και Ουκρανία μετά από διαμεσολάβηση των Ηνωμένων Εθνών και της Τουρκίας. Στον πόλεμο της Ουκρανίας ο Ερντογάν ενέχει διπλό ρόλο, καθώς είναι ένας από τους λίγους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων, που διατηρεί στενές επαφές τόσο με το Κίεβο, όσο και με τη Μόσχα. Πριν ακόμη από λίγους μήνες η Τουρκία ήταν ένα είδος παρία στη διεθνή πολιτική, ο Ερντογάν με τις προκλήσεις του είχε εξοργίσει ομολόγους του σε Μέση Ανατολή, Ευρώπη και ΗΠΑ. Ξαφνικά γίνεται και πάλι ένας περιζήτητος συνομιλητής. Ο κίνδυνος για την Τουρκία είναι όμως ότι o Ερντογάν το παρακάνει, όπως έχει κάνει τόσες φορές στο παρελθόν. Σχεδόν επιδεικτικά συγχρωτίζεται με τον Ρώσο δικτάτορα Βλάντιμιρ Πούτιν. Για τους εταίρους του στο ΝΑΤΟ συμπεριφέρεται ωσάν να ήταν διπλός πράκτορας».

Από την έναρξή του ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είδε τον πόλεμο στην Ουκρανία σαν ευκαιρία να αναδειχθεί η Τουρκία ως κρίσιμος παράγοντας στις διεθνείς εξελίξεις. Το απέδειξε με την έντονη δραστηριότητα που ανέπτυξε σε διαφορετικές πτυχές του πολέμου, από τον ρόλο του διαμεσολαβητή στις ειρηνευτικές συνομιλίες της πρώτης φάσης του συγκρούσεων μέχρι την πρωτοβουλία για τη συμφωνία Μόσχας-Κιέβου για τις ουκρανικές εξαγωγές σιτηρών.