Ο ειδικός εκπρόσωπος της EE για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα Ίμον Γκίλμορ, με δήλωσή του στην 77η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών και με αφορμή την 30ή επέτειο από την έγκριση της Διακήρυξης για τα Δικαιώματα των Προσώπων που ανήκουν σε Εθνικές ή Εθνοτικές, Θρησκευτικές και Γλωσσικές Μειονότητες, εξέφρασε τη βαθειά του λύπη (sic) για τις παλαιότερες πολιτικές διακρίσεων που εφάρμοσε η Τουρκία, οι οποίες είχαν ως αποτέλεσμα η ελληνική μειονότητα να βρίσκεται σήμερα στα πρόθυρα της εξαφάνισης»

Η δηλωση αυτή, δεν ήταν παρά βούτυρο στο ψωμί του Ερντογάν πού έσπευσε, από το ίδιο βήμα, να τονίσει ότι, παραγνωρίζονται οι αμέτρητες διώξεις των Ελλήνων, κατά των πολιτών και των συμπατριωτών μας στη Δυτική Θράκη.

Καθόλου αβάσιμα ο Ερντογάν, θέλησε να θυμίσει ότι, από το 2010, μ' ένα μπαράζ διπλωματικών πιέσεων, προς τις ελληνικές αρχές, η Επιτροπή Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης, πλήρως ευθυγραμμισμένη με τα όσα υποστήριξε τότε σε επιστολή του ο νομικός εκπρόσωπος της Τουρκικής Ενωσης Ξάνθης Αχμέτ Καρρά, ζήτησε, ούτε λίγο ούτε πολύ, την πλήρη αναγνώριση όλων των τουρκικών ενώσεων στην Ξάνθη.

Με απόφαση της, μάλιστα, η Επιτροπή, που είναι αρμόδια για την ορθή εκτέλεση των αποφάσεων του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, έχει απευθύνει ήδη αυστηρές συστάσεις προς τις ελληνικές αρχές, με τις οποίες τις καλεί να εγγράψουν στα μητρώα των ελληνικών ενώσεων, όχι μόνον την “Τουρκική Ενωση Ξάνθης” αλλά και την “Πολιτιστική Μειονότητα Δ.Θράκης”, “Την Ενωση Νέων της τουρκικής μειονότητας στη Θράκη” και την “Πολιτιστική Ενωση τούρκων γυναικών Ροδόπης”.

Οπως είχε τονισθεί τότε, οι εν λόγω πιέσεις της Επιτροπής Υπουργών του ΣτΕ υπαγορεύθηκαν από τις καταδικαστικές αποφάσεις που έχει εκδώσει το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κατά της Ελλάδος και με τις οποίες υποχρεώνεται η χώρα ν' αναγνωρίσει και να εγγράψει στο μητρώο ενώσεων, τις μουσουλμανικές και τουρκικές ενώσεις που εδρεύουν στην ευρύτερη περιοχή της Θράκης.

Χαρακτηριστικό είναι ότι, η τότε ελληνική κυβέρνηση, δια του Μονίμου Αντιπροσώπου της στο Συμβούλιο της Ευρώπης, είχε διαβεβαιώσει ότι “ η ελληνική κυβέρνηση έχει ήδη προχωρήσει στην αναγνώριση δεκάδων μειονοτικών ενώσεων στην Ελλάδα, που άλλες φέρουν την ένδειξη «τουρκικός» και άλλες όχι”.

Μ’ αυτήν, την εν ισχύ, τότε απόφαση της, η υπό Τουρκική Προεδρία Επιτροπή Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης, τέθηκε σε πλήρη αμφισβήτηση η αρχή της αμοιβαιότητας της Συνθήκης της Λωζάννης, με βάση την οποία αντιμετωπίζονται θέματα θρησκευτικών μειονοτήτων σε Ελλάδα και Τουρκία.

Η επιτροπή που, εκτός των άλλων, έχει και την αρμοδιότητα επίβλεψης της ορθής εκτέλεσης των τελεσίδικων αποφάσεων του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, με κατηγορηματικό τρόπο συνιστούσε στην Ελλάδα να πάψει να εγείρει προσκόμματα και να προχωρήσει στην αναγνώριση όλων των μειονοτικών θρησκευτικών και άλλων ενώσεων στο έδαφός της.

- Εκτός από την “Τουρκική Ενωση Ξάνθης”, το θέμα της αναγνώρισης αφορά ακόμη, την “Πολιτιστική Ενωση Μειονότητας Δυτικής Θράκης του Νοτίου Εβρου (υπόθεση Μπεκίρ Μουσταφά και λοιποί), για την οποία, όπως σημειώνει, ο Αρειος Πάγος αποφάνθηκε θετικά αφού απέρριψε την απόφαση του Εφετείου Θράκης να αρνηθεί να εγγράψει την ένωση στα μητρώα.

-Το ίδιο θέμα, της πλήρους εφαρμογής δηλαδή των αποφάσεων του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, αντιμετωπίζουν και η “ Ενωση Νέων της Μειονότητας της Θράκης” και η “ Πολιτιστική Ενωση Τούρκων Γυναικών της Επαρχίας Ροδόπης, οι προσφυγες των οποίων έχουν απορριφθεί από το Εφετείο Θράκης και εκκρεμεί τώρα γι’αυτές η απόφαση στον Αρειο Πάγο.     

Για την «ιστορία» απλώς σημειώνεται ότι, με απόφαση της Ολομέλειας της Συνέλευσης του Συμβουλιου της Ευρώπης, την ίδια περίπου εποχή και με την υπογραφή πολλών Ελλήνων βουλευτών μελών της Συνέλευσης, έχει αναγνωρισθεί η υπαρξη τουρκικής μειονότητας σε Κω και Ρόδο.