Σχεδόν μια χαρά τα βλέπει τα πράγματα στη χώρα ο πρωθυπουργός, σε αντίθεση με όλους εμάς τους υπόλοιπους που τα βλέπουμε μαύρα και άραχνα. Αν βεβαίως στη συνέντευξή του στις Βρυξέλλες αναφερόταν στην ίδια χώρα, την Ελλάδα, υποστήριξε ότι μπορεί να περνάμε δύσκολες μέρες, εξαιτίας πάντα της διεθνούς οικονομικής κρίσης, αλλά η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε καλύτερη κατάσταση συγκριτικά με τις οικονομίες πολλών άλλων χωρών της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης, αν και το χρέος είναι πραγματικά ένα αγκάθι.

Είναι γεγονός ότι ζούμε σε μία διαλυμένη χώρα, όχι μόνον εξαιτίας των τελευταίων επεισοδίων. Η χώρα ήταν διαλυμένη και πριν από αυτά, απλά τώρα αποκαλύφθηκε πλήρως το μέγεθος της πλήρους διάλυσης του παντός και αυτό έχει γίνει αντιληπτό και στο εξωτερικό. Όπως είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι έχουμε μία κυβέρνηση αδύναμη και ανίκανη που προσπαθεί να σταθεί στοιχειωδώς στα πόδια της μέχρι τις εκλογές, που δεν είναι πολύ μακριά φαίνεται και γι αυτό και εμφανίζεται γενναιόδωρη (σωστά) απέναντι στους καταστηματάρχες που επλήγησαν και λόγω της ανεπάρκειάς της.

Όταν ένας 15ντάχρονος χάνεται με τον τρόπο που σκοτώθηκε προχθές, το «μαύρο Σάββατο», ο Αλέξης Γρηγορόπουλος, η συγκίνηση και η αγανάκτηση θολώνουν την σκέψη. Πρόκειται για αδικία που δεν τη χωράει εύκολα ο νους του ανθρώπου, τουλάχιστον στο δικό μας, σχετικά ασφαλές όπως νομίζαμε ως τώρα, περιβάλλον. Ταυτόχρονα όμως αποτελεί και μία τρανταχτή απόδειξη, μαζί με όσα ακολούθησαν, ότι αυτό το μόρφωμα που αποκαλούμε «ελληνικό κράτος» έχει ήδη διαλυθεί και αυτός ο πολτός που ονομάζουμε «ελληνική κοινωνία» έχει τόσο αλλοιωθεί που δεν μπορεί να χρησιμεύσει ούτε σαν ιχθυοτροφή. Με λίγα λόγια, το «Ελλάς» βυθίζεται αύτανδρο και εκπέμπει S.O.S..

Η ελληνική επικαιρότητα επιβάλλει ενασχόληση με το Βατοπαίδιο, αλλά ό,τι και να πούμε για αυτό το θέμα πια, δεν θα έχει σημασία. Τα συμπεράσματα έχουν ήδη εξαχθεί, οι πολιτικές ευθύνες της κυβέρνησης είναι αυταπόδεικτες και αδιαμφισβήτητες, είναι βέβαιο ότι υπήρχε συντονισμός για να διευκολυνθούν ο Εφραίμ, ο Αρσένιος και το Μοναστήρι, είναι απόλυτα σίγουρο ότι το Δημόσιο έχασε πολλά λεφτά στις ανταλλαγές, όπου βρίσκεται η καρδιά του σκανδάλου και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι επρόκειτο για μία καλοστημένη επιχείρηση όπου εκτός από τον ηγούμενο της Μονής κεντρικό ρόλο έπαιζαν και παίζουν κάποια κυβερνητικά στελέχη μαζί με στενούς συγγενείς τους. Τελεία και παύλα και τα υπόλοιπα είναι τερτίπια, κυρίως από την κυβερνητική πλευρά για να ξεφύγει.

Εκεί που νομίζαμε ότι τα είχαμε δει όλα σε αυτή τη ζωή, νάσου και ο κ. Αβραμόπουλος ως δελφίνος. Όχι πως δεν γνωρίζαμε ότι έχει τις φιλοδοξίες του. Τόσα χρόνια τις καλλιεργεί, από τότε που έπαιζε τον διπλωμάτη, ξεκινώντας από την αυλή του Ανδρέα Παπανδρέου χάρις στον μακαρίτη τον Χρήστο Μαχαιρίτσα και στη συνέχεια σε διάφορες προξενικές θέσεις, στην Αμβέρσα, στη Γενεύη, φθάνοντας μέχρι το πόστο του διευθυντή του διπλωματικού γραφείου του πρωθυπουργού, επί Μητσοτάκη.