Όπως είναι γνωστό, ο κ. Ομπάμα έχει εκλεγεί πρόεδρος των ΗΠΑ, αλλά ακόμη δεν ασκεί τα καθήκοντά του. Θα αναλάβει τα καθήκοντά του στις 22 Ιανουαρίου και επομένως οι πρώτες του αποφάσεις έχουν να κάνουν με την σύσταση του επιτελείου και της κυβέρνησής του. Ε, αυτές οι αποφάσεις έχουν απογοητεύσει σε ένα βαθμό όσους νόμιζαν ότι η εκλογή για πρώτη φορά αφροαμερικανού ως Προέδρου των ΗΠΑ θα σήμαινε αυτόματα ανατροπή του κατεστημένου και πολιτικές που θα ξέφευγαν από την αμερικανική μέση οδό. Την αμερικανική μέση οδό που δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι βρίσκεται δεξιά της ευρωπαϊκής κεντροδεξιάς.

Από τις μέχρι σήμερα επιλογές προσώπων του κ. Ομπάμα, αναδεικνύονται κάποιοι στόχοι. Ο πρώτος στόχος είναι να καθησυχάσει το οικονομικό-κοινωνικό-πολιτικόκατεστημένο , αλλά και τον μέσο αμερικανό πολίτη ότι δεν πάει στον Λευκό Οίκο για να ανατρέψει την καθεστηκυία τάξη. Ο δεύτερος στόχος είναι να κερδίσει με το μέρος του τους λογικούς ψηφοφόρους από το 47% περίπουπου ψήφισαν στις εκλογές τον κ. Μακέϊν, ώστε να διευρύνει την λαϊκή βάση αποδοχής του και να έχει χώρο για μανούβρες στη συνέχεια. Ο τρίτος στόχος είναι να πείσει ότι δεν πρόκειται να απεμπολήσει τα συμφέροντα των ΗΠΑ. Ο τέταρτος στόχος είναι να τα έχει καλά με το Κογκρέσο που παρ΄όλο που ελέγχεται από τους δημοκρατικούς θα μπορούσε ναπροκαλέσει προβλήματα στη διακυβέρνηση. Τέλος, ο πέμπτος, αλλά όχι και ασήμαντος, στόχος είναι να δημιουργήσει αίσθημα ασφαλείας στο ισραηλινό λόμπυ.

Ο κ. Ομπάμα παραλαμβάνει από τον κ. Μπους μία Αμερική στα κακά της χάλια και το άμεσο πρόβλημά του είναι να βελτιώσει την οικονομική κατάσταση. Θεωρεί ότι για να το κάνει αυτό πρέπει να καταφύγει σε ανθρώπους που πιστεύουν στην ελεύθερη οικονομία, αλλά έχουν καλές σχέσεις με το Δημοκρατικό Κόμμα ή παίρνουν μέρος στην επιχείρηση ανόρθωσης της αμερικανικής οικονομίας τους τελευταίους μήνες. Με αυτή την έννοια, θα συνεχίσει μάλλον την πολιτική που αναγκάστηκε να ασκήσει η κυβέρνηση Μπους μετά το ξέσπασμα της κρίσης και γι΄ αυτό θα έχει σαν υπουργό Οικονομίας τον κ. Τ. Γκέϊτνερ και σαν σύμβουλο τον κ. Π. Βόλκερ. Υπάρχει και το θέμα της μεγαλύτερης φορολόγησης των πλουσιότερων και της λιγότερης των μεσαίων στρωμάτων, όπως έχει υποσχεθεί, αλλά αυτό θα το δούμε στην πορεία.

Κάπως έτσι θα πορευτεί ο κ. Ομπάμα και σε άλλους τομείς, όπως η άμυνα και γι΄ αυτό θα κρατήσει τον σημερινό υπουργό κ. Γκέϊτς, που είναι μετριοπαθής, ενώ στο υπουργείο Εξωτερικών βάζει την κα Χίλαρι Κλίντον, γνωστή για τα φιλοϊσραηλινά της αισθήματα, αλλά και υπέρ της συνεργασίας με την Ευρώπη. Ο νέος προσωπάρχης του Λευκού Οίκου, ο κ. Εμ. Ραμ, δεν είναι μόνο καπάτσος στις ίντριγκες και στις μανούβρες ,αλλά και σφόδρα φιλοϊσραηλινός επίσης. Ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ βλέπετε, δεν θέλει να του σκάσουν καμιά προβοκάτσια οι ισραηλινοί, καθώς στόχος του είναι να φύγουν τα αμερικανικά στρατεύματα από το Ιράκ και να έλθει σε κάποια συνεννόηση με το Ιράν. Είναι σαφές ότι οι ΗΠΑ δεν αντέχουν άλλον περιορισμένοπόλεμο. Γενικότερο ίσως θα τον άντεχαν , αλλά κάτι τέτοιο δεν το συζητάμε.

Με λίγα λόγια, ο κ. Ομπάμα θέλει να πάει στην Ουάσιγκτον με την μεγαλύτερη δυνατή αποδοχή και με τα λιγότερα δυνατόν ανοιχτά μέτωπα. Οι επιλογές του έχουν έντονο άρωμα Κλίντον, αλλά και που αλλού θα μπορούσε να καταφύγει για να τα φέρει βόλτα στις σημερινές ΗΠΑ και όντας μαύρος; Επέλεξε να βασιστεί σε εκείνες τις δυνάμεις και σε εκείνο το μέρος του εκλογικού σώματος που στο πλαίσιο των ΗΠΑ αποτελούν τον χώρο του κέντρου. Φυσικά, θα πρέπει να δούμε και τη συνέχεια…

Αγγελος Στάγκος

[email protected]

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr