Απο την πρώτη ημέρα που ανέλαβε αυτή η κυβέρνηση τόνισε οτι το πρόβλημα της χώρας είναι πρόβλημα αξιοπιστίας. Απο τότε μέχρι σήμερα τόσο ο Πρωθυπουργός κ. Γ. Παπανδρέου όσο και ο υπουργός Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου επαναλαμβάνουν το ίδιο πράγμα: Οτι η χώρα θα πρέπει να ανακτήσει την χαμένη αξιοπιστία της και οτι όταν θα το πετύχει θα καταφέρει να ξαναβγεί στις αγορές και να ξεφύγει απο την ύφεση και τον κίνδυνο της χρεωκοπίας. Το μεγάλο πρόβλημα όμως σήμερα είναι ακριβώς αυτό. Οτι δηλαδή, οχι μόνο η χώρα δεν έχει ανακτήσει την αξιοπιστία της , αλλά και οτι η κυβέρνηση έχει χάσει τη δική της.

Αν η κυβέρνηση δεν είχε τα κότσια να λάβει μέτρα περιορισμού του Δημοσίου τομέα πριν απο ενάμισυ χρόνο όταν ήταν πανίσχυρη, θα τα έχει τώρα; Μάλλον όχι. Συνεπώς η αγωνία μας για το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα του κ. Παπακωνσταντίνου μάλλον σε μια νέα απογοήτευση θα καταλήξει. Μέχρι σήμερα, η κυβέρνηση στήριξε την προσπάθεια περιορισμού του ελλείμματος στην υπερφορολόγηση του ιδιωτικού τομέα. Στον ιδιωτικό τομέα επίσης στηρίχθηκε και η περικοπή των δαπανών του δημοσίου αφού σταμάτησαν τις πληρωμές προς τους ιδιώτες προμηθευτές του δημοσίου, στάματησαν τα δημόσια έργα και κάθε άλλη δαπάνη που αφορούσε εργασίες που πραγματοποιούσε ο ιδιωτικός τομέας για λογαριασμό του δημοσίου.

Αποτέλεσμα των υψηλών και άδικων φόρων και της παύσης πληρωμών του δημοσίου είναι η ύφεση που διαλύει σήμερα τον ιδιωτικό τομέα. Αντίθετα, ο δημόσιος τομέας συνεχίζει να είναι υπερτροφικός και σπάταλος.

Στη συζήτηση που διεξάγεται διεθνώς για το χρέος, λείπει ο σημαντικότερος παράγοντας: Το ρίσκο του πιστωτή.  Όλοι συζητάνε για το πώς ο δανειολήπτης, η Ελλάδα, η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, οι Ισλανδικές τράπεζες θα πληρώσουν το χρέος τους και ουδείς συζητά το ενδεχόμενο οι δανείστριες τράπεζες να χάσουν μέρος ή το σύνολο των κεφαλαίων που δάνεισαν.

Ο υπουργός Υγείας κ. Ανδρέας Λοβέρδος θεωρείται πετυχημένος. Πετυχημένος διότι εφαρμόζει με περισσότερη επιτυχία απο τους άλλους υπουργούς τις υποδείξεις της τρόικας. Και αναρωτιώμαστε: Είναι μέσα στις υποδείξεις της τρόικας η διάλυση της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας και η παράδοση της αγοράς φαρμάκου στις ξένες πολυεθνικές; και αν είναι γιατί ο κ. Λοβέρδος δεν αντιδρά αλλά αντίθετα βάζει την ταφόπλακα σε μια απο τις ελάχιστες βιομηχανίες που έχουν μείνει στον τόπο; Δείτε πως έχει η κατάσταση:

Είναι γελοίο, αλλά δυστυχώς είμαστε ώς λαός και ώς Μέσα Ενημέρωσης αναγκασμένοι να ασχολούμαστε μονίμως με τα τοπικά ζητήματα, ακόμη και όταν οι διεθνείς εξελίξεις είναι κοσμοιστορικές, όπως συμβαίνει αυτή την εποχή.