Τα λόγια του αποχαιρετισμού στον Βασίλη Νικολόπουλο από τους συναδέλφους δημοσιογράφους, συνεργάτες και φίλους εκδηλώθηκαν ως ένα κύμα αγάπης και εκτίμησης, το οποίο δεν συναντά κανείς συχνά. 

Στο βαθμό που μία τέτοια εκκρεμότητα μπορεί ή πρέπει να απασχολεί τους Έλληνες πολίτες, η υποψηφιότητα του Κώστα Αχ. Καραμανλή στις εκλογές είναι ένα πολιτικό ζήτημα. 

Μιας που η σύγκρουση με το βαθύ κράτος έχει γίνει εκλογικό πρόταγμα, έχει σημασία να αναδειχθεί μία μικρή και πολύ σημαντική «λεπτομέρεια» στην πρόσφατη αξιολόγηση της Moody’s. 

Το πένθος για το δυστύχημα στα Τέμπη έληξε σχεδόν αυτομάτως το προηγούμενο Σαββατοκύριακο. Η πολιτική δραστηριότητα επανήλθε στα κανονικά και πιθανώς τα όσα ακούγονται και εκτυλίσσονται, δεν είναι απολύτως συντονισμένα με τις διαθέσεις των πολιτών, αλλά αυτό δεν απασχόλησε και πολύ συχνά κυβερνώντες και αντιπολιτευόμενους - διαχρονικά μιλώντας. 

Η επίμονη αρθρογραφία και ανάλυση για τη σχέση Τσίπρα-Πολάκη-ΣΥΡΙΖΑ ίσως δεν έχει και τόση σημασία. Αν αναλογιστεί κανείς την κατάσταση, θα όφειλε να είναι σοφότερος και να γνωρίζει ότι αυτή η σχέση δεν σπάει έτσι εύκολα και ότι είναι απολύτως συμβατή με τη φύση του κόμματος. 

Στον βαθμό που ένα τέτοιο ερώτημα έχει νόημα να τίθεται σε μία δημοσκόπηση, έχει μία σημασία η απάντηση ως προς το ποιος ευθύνεται για το πρόσφατο δυστύχημα, στην τελευταία έρευνα της MRB. 

Από όποια σκοπιά και αν το δει κανείς, η πολιτικό-κοινωνική ατμόσφαιρα στη χώρα έχει αλλάξει ριζικά τις τελευταίες δύο εβδομάδες. Ο απόηχος του δυστυχήματος και τα όσα αποκαλύπτονται έχουν ουσιαστικά διαγράψει μία σειρά παραμέτρους και έχουν δώσει ευκαιρία σε διαφόρους να θεωρήσουν ότι βρισκόμαστε σε συνθήκη πολιτικής επανεκκίνησης.