Πολλά ακούστηκαν και συζητήθηκαν στο μαραθώνιο Eurogroup της Πέμπτης, όπου το θέμα δεν ήταν η Ελλάδα, αλλά και πάλι, δεν θα μπορούσε να λείπει.

Σε είκοσι ημέρες οι Ελληνες θα προσέλθουν για τρίτη φορά στις κάλπες μέσα σε ένα διάστημα σαράντα ημερών.

Ήταν αυτή η ατυχής όσο και αναγκαστική επιλογή του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος δεν άκουσε τους σοφότερους που του έλεγαν να τις κάνει όλες μαζί τις εκλογές και να μην σύρεται από ήττα σε ήττα και με την αγωνία αν η επόμενη θα είναι βαρύτερη από την προηγούμενη.

Στο ΚΙΝΑΛ το έχουν ψιλοτερματίσει με το θέμα του Βαγγέλη Βενιζέλου και την καταστροφική επικοινωνιακή του διαχείριση, πέραν του ζητήματος ουσίας που είναι και πολύ σοβαρότερο.

Το 10% των Ελλήνων που προσήλθαν στην κάλπη των ευρωεκλογών ψήφισαν τον Στέλιο Κυμπορόπουλο, ο οποίος έτσι κατέρριψε το ρεκόρ σταυρών που είχε πάρει το 2014 ο Μανώλης Γλέζος.

Το τέλος μίας πολιτικής κατάστασης (και όχι μόνο μίας τέτοιας) φαίνεται και από τις αποχωρήσεις προσώπων του στενού περιβάλλοντος ενός Πρωθυπουργού, ή εν πάση περιπτώσει ενός ανθρώπου με ισχύ. Κυρίως δε και από τον χρόνο στον οποίο αυτές γίνονται.

Μάζωξη την Δευτέρα το βράδυ δεν είχαν μόνο οι ΣΥΡΙΖΑίοι στο Μέγαρο.

Είχε και το ΚΚΕ στον Περισσό.