Τα εκπαιδευτικά προγράμματα διακρίνονται σε προγράμματα που ανήκουν στο τυπικό εκπαιδευτικό σύστημα και σε προγράμματα του μη τυπικού εκπαιδευτικού συστήματος.

• Τυπικό εκπαιδευτικό σύστημα είναι το θεσμοθετημένο, ιεραρχικά δομημένο και χρονικά διαβαθμισμένο εκπαιδευτικό σύστημα που αποτελείται από εκπαιδευτικές δραστηριότητες οι οποίες εντάσσονται στο Εθνικό Πλαίσιο Πιστοποίησης. Περιλαμβάνει τα εκπαιδευτικά ιδρύματα που αποτελούν μια συνεχή «κλίμακα», οργανωμένη σε βαθμίδες (πρωτοβάθμια – δευτεροβάθμια – τριτοβάθμια), η ολοκλήρωση των οποίων αποτελεί κατά κανόνα προαπαιτούμενο για την είσοδο στην ανώτερη βαθμίδα.

• Μη τυπικό εκπαιδευτικό σύστημα είναι κάθε οργανωμένη εκπαιδευτική δραστηριότητα εκτός του τυπικού εκπαιδευτικού συστήματος, είτε μεμονωμένη είτε μέρος μιας ευρύτερης δραστηριότητας, που στοχεύει σε συγκεκριμένο κοινό και έχει συγκεκριμένους εκπαιδευτικούς στόχους. Περιλαμβάνει ένα ευρύτατο φάσμα εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων, όπως εκπαίδευση για ενηλίκους, προγράμματα λαϊκής επιμόρφωσης, σεμινάρια, συνέδρια, ιδιωτικά μαθήματα, φροντιστηριακά μαθήματα, μαθήματα οδήγησης, χορού, μουσικής κλπ.

Όπως απεικονίζεται και στο παρακάτω γράφημα, η συμμετοχή είναι υψηλότερη σε προγράμματα του μη τυπικού εκπαιδευτικού συστήματος από ό,τι σε προγράμματα του τυπικού εκπαιδευτικού συστήματος (14,3% και 7,0%, αντίστοιχα).

Από την άποψη του φύλου, η συμμετοχή των γυναικών είναι υψηλότερη από αυτήν των ανδρών τόσο στα προγράμματα του τυπικού όσο και σε εκείνα του μη τυπικού εκπαιδευτικού συστήματος (7,5% έναντι 6,5% και 15,3% έναντι 13,3%, αντίστοιχα).

α. Συμμετοχή σε προγράμματα του τυπικού εκπαιδευτικού συστήματος

Η συμμετοχή σε προγράμματα του τυπικού εκπαιδευτικού συστήματος συσχετίζεται έντονα με την ηλικία και το επίπεδο εκπαίδευσης. Τα άτομα ηλικίας 35 ετών και άνω, όπως και τα άτομα που έχουν ολοκληρώσει έως κατώτερη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, έχουν πολύ μικρό ποσοστό συμμετοχής σε τέτοια προγράμματα.

β. Συμμετοχή σε προγράμματα του μη τυπικού εκπαιδευτικού συστήματος

Με βάση τα στοιχεία της έρευνας, τα υψηλότερα ποσοστά συμμετοχής σε προγράμματα του μη τυπικού εκπαιδευτικού συστήματος παρατηρούνται μεταξύ των ατόμων ηλικίας έως 34 ετών, των γυναικών, των απασχολούμενων και των ατόμων που έχουν ολοκληρώσει τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ειδικά για τα άτομα ηλικίας 25 ετών και άνω, το ποσοστό συμμετοχής διαφοροποιείται, και μάλιστα σημαντικά, ανάλογα και με το εισόδημα του νοικοκυριού. Το ποσοστό συμμετοχής στο πρώτο πεμπτημόριο, δηλαδή στο 20% των νοικοκυριών με το χαμηλότερο εισόδημα, είναι 10,0% ενώ στο υψηλότερο πεμπτημόριο, δηλαδή στο 20% των νοικοκυριών με το υψηλότερο εισόδημα, είναι 18,3%. Άρα, όσο υψηλότερο είναι το εισόδημα τόσο μεγαλύτερο τείνει να είναι το ποσοστό συμμετοχής σε προγράμματα εκτός του επίσημου εκπαιδευτικού συστήματος.

 Κύριοι λόγοι για τη μη συμμετοχή σε εκπαιδευτικές δραστηριότητες

Τα άτομα που δεν παρακολούθησαν καμία εκπαιδευτική δραστηριότητα, παρότι το επιθυμούσαν, ερωτήθηκαν για τον κύριο λόγο που εμπόδισε τη συμμετοχή τους. Η έλλειψη τυπικών προσόντων είναι ο λόγος που αναφέρεται συχνότερα, και μάλιστα για τα άτομα ηλικίας 18 – 24 ετών φτάνει στο 54,3%. Οι επόμενοι κατά σειρά λόγοι μη συμμετοχής είναι οι οικογενειακές υποχρεώσεις (19,7%) και οι μη κατάλληλες ώρες εκπαίδευσης (18,0%).

Γνώση γλωσσών εκτός της μητρικής

Το 69,5% των ερευνηθέντων αναφέρουν ότι γνωρίζουν κάποια ξένη γλώσσα, εκτός της μητρικής τους (Πίνακας 4). Το ποσοστό γνώσης μιας τουλάχιστον ξένης γλώσσας είναι εξαιρετικά υψηλό για τα άτομα ηλικίας 18 – 24 ετών (90,5%) και τα άτομα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης (89,9%). Το χαμηλότερο ποσοστό γνώσης ξένων γλωσσών απαντάται μεταξύ των ατόμων που έχουν ολοκληρώσει έως κατώτερη δευτεροβάθμια εκπαίδευση (30,6%) ενώ δεν παρατηρείται ιδιαίτερη διαφοροποίηση μεταξύ ανδρών (70,1%) και γυναικών (68,8%).

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr