Η Ελλάδα κατάφερε να διατηρήσει την «υπεραπόδοση» του 2013 σε μία σειρά από χρηματοοικονομικούς στόχους.

Τα πρόσφατα stress tests, εν μέσω κυβερνητικών συζητήσεων σχετικά με πρόωρη έξοδο από το πρόγραμμα διάσωσης του ΔΝΤ, έχουν τροφοδοτηθεί περαιτέρω από εντάσεις στις παγκόσμιες χρηματαγορές και από ελλείψεις ρευστότητας στην ελληνική αγορά κυβερνητικών ομολόγων. Επιπλέον, μία σειρά από σημαντικά γεγονότα από τώρα μέχρι και το τέλος του έτους, τα οποία είναι πιθανό να προσδιορίσουν τόσο την εικόνα της πολιτικής σκηνής της χώρας όσο και τo χρηματοδοτικό της πρόγραμμα, υποδηλώνουν ότι η αστάθεια της αγοράς ενδεχομένως να παραμείνει για κάποιο διάστημα.

Για πρώτη φορά δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε την οικονομική πρόοδο και τις χρηματοοικονομικές επιδόσεις της χώρας για τη νέα απώλεια της εμπιστοσύνης προς την αγορά. Παρά τις όποιες διακυμάνσεις, τα στοιχεία για την οικονομική δραστηριότητα της χώρας υποδεικνύουν ότι η οικονομία θα αναπτυχθεί το δεύτερο μισό του 2014. Από την άλλη πλευρά, βέβαια, η εγχώρια πολιτική αβεβαιότητα μαζί με την πτώση της ανάπτυξης τόσο στην Ευρωζώνη όσο και παγκοσμίως ενέχουν σημαντικούς κινδύνους.

Η Ελλάδα κατάφερε να διατηρήσει την «υπεραπόδοση» του 2013 σε μία σειρά από χρηματοοικονομικούς στόχους. Η κυβέρνηση έχει στόχο να επιτύχει ένα πρωτογενές πλεόνασμα 2% του ΑΕΠ αυτή τη χρονιά, πάνω από την απαίτηση του 1,5%. Κατί τέτοιο ενδεχομένως να είναι επιτεύξιμο. Τα σχετικά όμως θετικά οικονομικά νέα υπερσκιάζονται από το αυξανόμενο πολιτικό ρίσκο της χώρας. Με τη χώρα να προχωράει σε προεδρικές εκλογές τον Φεβρουάριο, η ψηφοθηρία έχει ήδη αρχίσει.

Το αποτέλεσμα της ανασκόπησης του προγράμματος χρηματοδότησης που θα ολοκληρωθεί στο τέλος του χρόνου μαζί με μία σειρά από εθνικά και διεθνή γεγονότα θα παίξουν καθοριστικό ρόλο στο σχηματισμό του πολιτικού σκηνικού της χώρας. Κρίνοντας από την αντίδραση της αγοράς, ο τρόπος με τον οποίο η ελληνική κυβέρνηση χειρίστηκε τη συζήτηση σχετικά με την πρόωρη έξοδο από το ΔΝΤ ήταν σχετικά «αδέξιος». Αυτό σε συνδυασμό με την πρόσφατη αύξηση των ελληνικών spreads θα μπορούσαν να αποθαρρύνουν τους επενδυτές που προτίθενται να αγοράσουν ελληνικά ομόλογα. Οι ελληνικές τράπεζες δεν είναι σε θέση να αποτελέσουν τους αγοραστές «έσχατης ανάγκης»  για την Ελλάδα, όπως έκαναν οι υπόλοιπες περιφερειακές τράπεζες με το εγχώριο χρέος των χωρών τους. Την ίδια στιγμή, όμως, οι πρόσφατες υψηλές αποδόσεις θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως ελκυστικά σημεία εισόδου για όσους τοποθετούνται bullish.

Επομένως, σημαντικό θα είναι να δούμε κατά πόσο η κυβέρνηση θα καταφέρει να περάσει ένα πιο σαφές μήνυμα σχετικά με τους λόγους που ψάχνει να βρει τρόπους διεξόδου από το ΔΝΤ.  Από οικονομική πλευρά υπάρχουν λογικά επιχειρήματα που η κυβέρνηση θα επιθυμούσε μία έξοδο νωρίτερα. Μία γραμμή πίστωσης από το ΕΜΣ η οποία θα ερχόταν με καλύτερους όρους από ότι το δάνειο του ΔΝΤ, καθώς και με συνεχόμενη εποπτεία και προϋποθέσεις, θα μπορούσε να ενισχύσει το αίσθημα εμπιστοσύνης των επενδυτών. Επιπρόσθετα, με μία τέτοια γραμμή πίστωσης η Ελλάδα θα μπορούσε να ευνοηθεί από τις αγορές καλυμμένων ομολόγων και ενυπόθηκων τίτλων (Asset-backed securities) από την ΕΚΤ και ακόμα περισσότερο από οποιαδήποτε επέκταση στο μέλλον προς εταιρικά ομόλογα ή αγορές κρατικών ομολόγων.