«Μα εσύ είσαι τόσο ατάραχη θάλασσά μου»…Η αλήθεια είναι πως δεν θα μπορούσε να υπάρχει στίχος σαν κι αυτόν από το τραγούδι της Μαρίνας Σάττι που να περιγράφει καλύτερα αυτό που ζήσαμε μία από τις τελευταίες νύχτες του φετινού καλοκαιριού στο θέατρο Πέτρας. Έναν επί σκηνής διάλογο του ανθρώπου με τη θάλασσα, που άλλοτε είναι “ατάραχη” και άλλοτε μας παρασέρνει με τα αφρισμένα κύματά της στον μαγικό κόσμο που ξεδιπλώνεται σαν βαλθεί κανείς να ανακαλύψει το απύθμενο του βυθού της. Έναν κόσμο που συχνά εμείς οι άνθρωποι τείνουμε να λησμονούμε, θεωρώντας αδιαμφισβήτητη την κυριαρχία μας πάνω σε κάθε έμβιο ή άβιο ον, όπως εξάλλου τονίζει και ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ.

Στην παράσταση «Η Θάλασσα και ο γέρος» λοιπόν, μέσα από μία παραγωγή υψηλών προδιαγραφών τόσο σε ερμηνευτικό όσο και σκηνοθετικό επίπεδο, παρακολουθήσαμε τη θάλασσα και τα πλάσματά της να ‘ζωντανεύουν’, να συνδιαλέγονται με τον άνθρωπο και τελικά να διεκδικούν την προσοχή και τον σεβασμό του.

Διαβάστε περισσότερα στο monopoli.gr

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr