Η μέχρι τώρα θητεία του κ. Μπλερ ως πρωθυπουργού της Βρετανίας διακρινόταν για τον οικονομικό φιλελευθερισμό, την ταύτιση με τις πολιτικές των ΗΠΑ και τις αποστάσεις που έπαιρνε το Εργατικό Κόμμα υπό την ηγεσία του από τις θέσεις των Σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων της Γηραιάς Ηπείρου, αλλά και από τη στήριξη του ευρωπαϊκού παραδοσιακού κοινωνικού κράτους. Η συμπεριφορά αυτή εκφράστηκε θεωρητικά ως "Τρίτος Δρόμος" και μπορεί ο κ. Μπλερ να ήταν αντιπαθής για πολλούς ευρωπαίους πολίτες κυρίως για την εξωτερική του πολιτική, αλλά οι βρετανοί συμπολίτες του τον περιέβαλαν με την εμπιστοσύνη τους και τον εμπιστεύτηκαν σε τρείς εκλογικές αναμετρήσεις, κυρίως για την εσωτερική του πολιτική. Θεώρησαν δηλαδή ότι είναι ένας ρεαλιστής και αποτελεσματικός πρωθυπουργός. Νέες φιλοδοξίες Ισως να πρόκειται για λανθασμένη εκτίμηση, αλλά αν πιστέψουμε τα λόγια και τις προθέσεις του, ο κ. Μπλερ προβάλει τώρα ως ένας επιτυχημένος ηγέτης, που έχει εξασφαλίσει τη θέση του στην ιστορία της χώρας του, δεν χρειάζεται να αποδείξει τίποτα πλέον, δεν έχει το άγχος του πολιτικού κόστους και αισθάνεται πλήρως απελευθερωμένος. Το επόμενο εγχείρημά του είναι να καταλάβει μία θέση στο πάνθεο της παγκόσμιας ιστορίας και γι αυτό εμφανίζεται έτοιμος να βγάλει την Ευρώπη από το τέλμα της, την Αφρική από την φτώχεια της και να σώσει τον κόσμο από την περιβαλλοντολογική καταστροφή. Ή τουλάχιστον να τα προσπαθήσει όλα αυτά, ως χαρισματικός, έμπειρος και ρεαλιστής πολιτικός. Στη νέα του πορεία για την παγκόσμια αναγνώριση και δόξα, ο κ. Μπλερ δήλωσε "παθιασμένος ευρωπαϊστής" και όρμησε κατά του γαλλογερμανικού άξονα. Προκάλεσε το αδιέξοδο στην κατάρτιση του προϋπολογισμού για να πει μερικές σκληρές πραγματικότητες για την Ευρωπαϊκή Ένωση, γνωρίζοντας βέβαια ότι οι λύσεις που προτείνει έχουν κοινωνικό κόστος. Ήδη άρχισε να διαρρέει την πληροφορία στον βρετανικό τύπο ότι ως πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των οκτώ πιο αναπτυγμένων χωρών (G8) είναι έτοιμος να γίνει "μαλλιά κουβάρια" με τον πρόεδρο Μπους που αρνείται να υπογράψει το Πρωτόκολλο του Κιότο και να προωθήσει μία νέα στρατηγική για την προστασία του περιβάλλοντος που θα μπει σε εφαρμογή από 2012. Και βεβαίως διαλαλεί ότι έφθασε πλέον ο καιρός για να βοηθηθούν ουσιαστικά οι φτωχές χώρες του πλανήτη και ειδικά στην Αφρική, να έχουν μία δίκαιη αντιμετώπιση για να αναπτυχθούν οικονομικά. 'Αλλωστε, ένα από τα επιχειρήματά του για τη διάλυση της Κοινής Ευρωπαϊκής Πολιτικής είναι και αυτό. Οι προτεραιότητες Οι Ευρωπαίοι έχουν πάρει ήδη τα μηνύματα όσον αφορά την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά μάλλον το ίδιο συμβαίνει και με τον κ. Μπους, ο οποίος έσπευσε να δώσει συνέντευξη σε βρετανική εφημερίδα για να δικαιολογήσει την άρνησή του στο Πρωτόκολλο του Κιότο, ενώ παράλληλα ανακοινώνει βοήθειες για τους φτωχούς. Στις προτεραιότητες της βρετανικής προεδρίας, στην πρώτη θέση είναι οι διαπραγματεύσεις για την παγκόσμια οικονομική ανάπτυξη που γίνονται στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου και περιλαμβάνει σαν θέμα την πρόσβαση των αναπτυσσομένων χωρών στις παγκόσμιες αγορές. Στη δεύτερη θέση είναι η αντιμετώπιση της φτώχειας σε παγκόσμιο επίπεδο με ειδική αναφορά στην Αφρική και στην Τρίτη θέση φαντάζει "η αλλαγή του κλίματος". Στις προτεραιότητες της βρετανικής προεδρίας υπάρχουν και θέματα όπως η αναθεώρηση της πολιτικής για τη ζάχαρη, η βελτίωση των σχέσεων με την Ρωσία και την Ουκρανία, η βελτίωση, αλλά και ο περιορισμός των κανονισμών και της γραφειοκρατίας που παρεμποδίζουν τον ανταγωνισμό, τις συναλλαγές και τη δημιουργία θέσεων εργασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η διεύρυνση προς την Τουρκία και την Κροατία, ο προϋπολογισμός και άλλα. Λείπει όμως οποιαδήποτε αναφορά στην εμβάθυνση, στη συνέχιση της πορείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς την ενοποίηση και αυτό είναι το επίφοβο. Ωστόσο, με δεδομένο ότι δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή πιο χαρισματικός και αξιόπιστος ηγέτης στον ορίζοντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και γνωρίζοντας αυτό που λένε στις Βρυξέλλες ότι "καλύτερα να έχεις τους ΄Αγγλους με το μέρος σου και όλους του άλλους απέναντι, παρά όλους τους άλλους μαζί σο