Διεφάνη καθαρά, υποστήριξαν, ότι « η Γαλλία, η Γερμανία, η Ιταλία και η Ισπανία, δηλαδή το μπλοκ των χωρών, που αντιστοιχεί στο μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού και του ευρωπαϊκού ΑΕΠ,αποφάσισαν να συζητήσουν μόνον μεταξύ τους για να ενισχύσουν τη συνεργασία τους, για την περαιτέρω ευρωπαϊκή ολοκλήρωση».
...και σε μία τέτοια συζήτηση, διευκρίνισαν, είναι σαφές ότι δεν ήθελαν συνδαιτημόνα την Ελλάδα, με το υπερβολικά μεγάλο χρέος, την παντελή έλλειψη μεταρρυθμίσεων και εκσυχρονισμού του κράτους και την αδυναμία ολοκλήρωσης των προγραμμάτων προσαρμογής της, στα πλαίσια μιας μελλοντικής εξόδου από την κρίση.
Δεν είναι καθόλου τυχαία η επιλογή του «αμφιτρύονα» Ολάντ, να μην καλέσει σ’ αυτή τη σύναξη την Ελλάδα από την στιγμή, μάλιστα που, όπως υπενθύμιζαν, η Γαλλία, με βάση το σύμφωνο Σαπέν-Τσακαλώτου, έχει αναλάβει, εκτός των άλλων, τον εκσυχρονισμό της ελληνικής δημόσιας διοίκησης.
Πίσω απ’ αυτήν την απόφαση Ολάντ, διευκρίνιζαν, προβάλλει έκδηλη η απογοήτευση των Γάλλων, ότι η Ελλάδα δεν έχει ουτε θέληση ούτε διάθεση να συμμορφωθεί με τα όσα έχει υπογράψει και βοηθούντων και των πρόσφατων στοιχείων των ΕΛΣΤΑΤ, με βάση τα οποια κατέρρευσε ο μύθος της ανάπτυξης στην χώρα, η Ελλάδα αποτελεί το μεγαλύτερο βαρίδι στην εξέλιξη της Ευρωζώνης συνολικά και ενδεχομένως κίνδυνο για την ενότητα και την επιβίωση της.
Πίσω από την γενικευμένα διπλωματική έκφραση των αποφάσεων της μίνι διάσκεψης των Βερσαλλιών ότι , «η ιδέα δεν είναι να αποκλεισθούν όσοι δεν μπορούν ή δεν θέλουν να προχωρήσουν περισσότερο, αλλά να τους πει, όταν είστε έτοιμοι, μπορείτε να συμμετάσχετε μαζί μας.», δεν υποκρύπτεται τίποτα άλλο παρά το ότι, η Ελλάδα θα είναι η πρώτη χώρα που θα μείνει εκτός των μελλοντικών αυτών σχεδιασμών, για μία Ευρώπη πολλών ταχυτήτων.
Εξάλλου, όπως επισημάνθηκε με νόημα, τι άλλο από «φωτογραφία» της Ελλάδος, αποτελει το μήνυμα των Ολάντ, Μέργκελ, Ραχόι και Τζεντιλόνι, πώς «όλες οι χώρες που βρίσκονται σε δύσκολη οικονομικη θέση ή βασανίζονται από καθυστερήσεις στην υλοποίηση των προγραμμάτων προσαρμογής, δεν μπορούν να επιβραδύνουν ή να εμποδίσουν τις χώρες που ανήκουν στο σκληρό πυρήνα, να προχωρήσουν περισσότερο και να κάνουν την ευρωζώνη ισχυρότερη».
Τέλος, η κοινή προτροπή των Μέργκελ-Ολάντ προς αυτές τις χώρες, δηλαδή την Ελλάδα, ότι δεν «σας λέμε αν δεν είστε ευχαριστημένοι να φύγετε από το ευρώ αλλά όσοι θέλετε να προσφέρετε, θα πρέπει να συνεργασθείτε περισσότερο», αποτελεί τον προπομπό της απόφασης των τεσσάρων ισχυρών της Ευρωζώνης, ότι θα πετάξουν οσονούπω, σαν την τρίχα από το ζυμάρι, την Ελλάδα από τον σκληρό πυρήνα των χωρών της Ευρωζώνης, έάν δεν αποφασίσει πολύ σύντομα να εφαρμόσει τα υποσχεθέντα.
Nίκος Ρούσσης - Στρασβούργο
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr