Όπως εδώ και καιρό έχουν ξεκαθαρίσει ζητάνε συγκεκριμένα 1,8 δισ. ευρώ από τη μείωση του αφορολογήτου και 1,8 δισ ευρώ από τη μείωση των συντάξεων. Με άλλα λόγια θέλουν μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης ίση με το 1% του ΑΕΠ και νέα φορολογικά μέτρα ίσα με το 1% του ΑΕΠ που θα προέλθουν μέσω της υποχώρησης του αφορολόγητου ποσού από τα 8.636 ευρώ που βρίσκεται σήμερα στα 5.526 - 5.550 ευρώ.
Επίσης ζητούν επί τάπητος ολοκλήρωση της διαδικασίας σύστασης του υπερ – ταμείου τόσο με την περαίωση του οργανισμού λειτουργίας του όσο και με εμπλουτισμό της περιουσίας του. Επιδιώκουν δε να έχουν άμεσο λόγο στις αποφάσεις της διοίκησης μέσα από τις διαδικασίες που θα ακολουθούνται.
Επίσης ζητούν το άνοιγμα της αγοράς ενέργειας έχοντας ενστάσεις για τις αποδόσεις των δημοπρασιών ΝΟΜΕ. Θέλουν δε εδώ και τώρα πρόσβαση από τρίτους στις πηγές φτηνής ενέργειας που υπάρχουν στη χώρα δηλαδή τα νερά και τα φράγματα αλλά κυρίως τα λιγνιτωρυχεία.
Με όλα τούτα δεδομένα δε βιάζονται και δε συμμερίζονται τις αισιόδοξες εκτιμήσεις της ελληνικής πλευράς περί γρήγορης κατάληξης. “Είναι αισιόδοξες αυτές οι εκτιμήσεις” ανέφεραν χαρακτηριστικά ευρωπαϊκές πηγές, σχετικά με το κατά πόσο η αξιολόγηση θα κλείσει μέσα στις επόμενες δέκα μέρες. Είναι κάτι που μάλιστα πολλοί βουλευτές διέβλεψαν μετά και την ενημέρωση χτες στη Βουλή από τον Ευκλείδη Τσακαλώτο.
Πέρα πάντως από την καθυστέρηση μέχρι το καλοκαίρι που ασφαλώς δεν βολεύει την κυβέρνηση, καθώς θα «σφίξει τη θηλιά γύρω της», άλλος ένας πονοκέφαλος έχει να κάνει με απαιτήσεις των δανειστών για μέτρα με εφαρμογή το 2018 ώστε να κλείσει το το δημοσιονομικό κενό. Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα η τεχνική συζήτηση, αλλά «δεν προβλέπεται να υπάρξει πρόβλημα».
Κάτι που όμως δε φαίνεται να είναι και η άποψη των θεσμών και ειδικά του Ταμείου που θεωρεί το κενό στα περίπου 500 εκατ. ευρώ και δεν έχει ξεκαθαρίσει ακόμα αν αυτό το «κενό» είναι με βάση την πρόβλεψη για πλεόνασμα 1,5%, όπως ανέφερε στην τελευταία επίσημη Έκθεση του για την Ελλάδα ή για 3,5% όπως λένε οι Ευρωπαίοι και η Αθήνα.
Μέτρα όμως το 2018 συν τις πιέσεις για περικοπές συντάξεων και αφορολογήτου από το 2018 και μετά, σημαίνουν πολιτική ναρκοθέτηση της κυβερνητικής πορείας. Άλλωστε το Μαξίμου επιδιώκει να εξοβελίσει στο μέλλον τα όποια σκληρά μέτρα, ειδικά τις μειώσεις συντάξεων, ώστε να έχει περιθώρια πολιτικών ελιγμών απέναντι στην εκλογική του πελατεία.
Έτσι, στο «τραπέζι» της διαπραγμάτευσης μπαίνει η διαμόρφωση ενός μηχανισμού έγκαιρης προειδοποίησης για την υπέρβαση στόχων ή την υποαπόδοση μέτρων. «Το αν θα έχουμε τήρηση ή υπέρβαση του στόχου το 2018 δεν θα περιμένουμε μέχρι τον Απρίλιο του 2019 για να το μάθουμε» ανέφερε κυβερνητική πηγή με γνώση των συζητήσεων. Ουσιαστικά επιδιώκεται να υπάρξει ένας μηχανισμός που νωρίτερα από ότι σήμερα θα φέρνει τα καλά νέα και θα δίνει επιχειρήματα στην Αθήνα να αποκρούσει τα συνεχή αιτήματα για εσωτερική υποτίμηση.
Γιώργος Αλεξάκης
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr