Αναμφίβολα η Αθήνα χωρίς συμμάχους, καθώς η Γαλλική κυβέρνηση και κατ΄ επέκταση η Κομισιόν έχει απενεργοποιηθεί λόγω εκλογών (όπως αντίστοιχα και η Ιταλική) είναι μόνη απέναντι στη συμμαχία των «προθύμων» υποστηρικτών του Β. Σόιμπλε.

 

Επιπλέον «εν χορώ» όλοι επιθυμούν ενεργό ρόλο του ΔΝΤ, το οποίο είχε «σπεύσει» να καρφώσει η Ελλάδα παρά το γεγονός ότι είναι ο μόνος θεσμός που υποστηρίζει την αναδιάρθρωση του χρέους. Ουσιαστικά η Αθήνα βρίσκεται εγκλωβισμένη σε αιτήματα για συνέχιση της πολιτικής της εσωτερικής υποτίμησης χωρίς όμως ορίζοντα ελάφρυνσης του χρέους, κάτι που οδηγεί μαθηματικά σε απόλυτη περιφερειοποίηση της χώρας και υπαγωγή της σε συνθήκες πλήρους εξάρτησης. Μάλιστα δε λείπουν οι απόψεις που «δείχνουν» πίσω από αυτή τη διαδικασία την προσπάθεια της Γερμανίας να αποκτήσει ενεργή παρουσία στη Ανατολική Μεσόγειο σε μια στιγμή γεωπολιτικών ανακατατάξεων.

 

Στο πλαίσιο αυτό καλά πληροφορημένες πηγές αφήνουν ανοικτό το ενδεχόμενο η Γερμανία μέσω ESM να συνεχίζει μέχρι τις εκλογές της να «τραβά» το μεγαλύτερο μέρος του βάρους χρηματοδότησης της Ελλάδα δίνοντας στο Ταμείο χρονικό περιθώριο να καθυστερήσει τις όποιες αποφάσεις του συμμετοχής στο πρόγραμμά αυτό το σχήμα, που εκτιμάται ότι συμφωνήθηκε στο Νταβός μεταξύ Σόιμπλε  - Λαγκάρντ  επιτρέπει στη Γερμανία να περάσει την ατζέντα της στην Αθήνα και να στείλει μηνύματα δημοσιονομικής πειθαρχίας στο Παρίσι, να παγώσει τα επώδυνα για την εσωτερική της κοινή γνώμη μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος και να δώσει χρόνο στο Ταμείο να δει πώς θα διαχειριστεί τα νέα δεδομένα που φέρνει η διοίκηση Τραμπ.

 

Την Παρασκευή το βράδυ ενώπιον ακροατηρίου επιχειρηματιών και οικονομικών παραγόντων της χώρας σε εκδήλωση του Economist oυπουργός Οικονομίας Δημήτρης Παπαδημητρίου αναφερόμενος στην αξιολόγηση επανέλαβε την πάγια θέση της Αθήνας απέναντι στις απαιτήσεις των θεσμών για ψήφιση μέτρων που αφορούν την περίοδο μετά το 2018.

 

Ο κ. Παπαδημητρίου σημείωσε ότι «δεν μπορούν να ψηφιστούν μέτρα που αφορούν την περίοδο μετά από δύο χρόνια που βασίζονται μάλιστα σε εκτιμήσεις του Δ.Ν.Τ, ειδικά όταν το Ταμείο στις προβλέψεις του αποδείχτηκε εντελώς λάθος».

 

Στο φόντο αυτό η Αθήνα έχει να αντιμετωπίσει ισχυρή πίεση για προωρη νομοθέτηση μέτρων που ήδη προκαλούν δέος τόσο στην ίδια όσο και στους πολύπαθους βουλευτές της, που βλέπουν να έρχεται ένας νέος λογαριασμός βαρύς λογιαριασμός από 4,5 μέχρι 7 δισεκ μέτρα (ανάλογα με το παζάρι που θα γίνει). Κι αυτό την ώρα που εκθέσεις-βόμβα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου χαρακτηρίζουν μη βιώσιμο το ελληνικό χρέος ακόμα και αν επιτευχθούν πρωτογενή πλεονάσματα ύψους 3,5% του ΑΕΠ επί μια δεκαετία.

 

Στο μεταξύ η Αθήνα έχει μπροστά της κρίσιμες ημερομηνίες . Στις 6 Φεβρουαρίου  οι επίμαχες εκθέσεις του ΔΝΤ  θα συζητηθούν στο Εκτελεστικό Συμβούλιο του Ταμείου. Εξετάζεται μάλιστα να σταλεί το Υπ. Οικονομικών νέα επιστολή στην οποία θα γίνονται πιο συγκεκριμένα τα μέτρα της ελληνικής πλευράς. Δεν θα είναι μία απλή επιστολή προθέσεων όπως ήταν η προηγούμενη ή μία αντιπρόταση για τους στόχους στα πρωτογενή πλεονάσματα όπως ήταν η δεύτερη, αλλά κάτι περισσότερο.

 

Στις 20 Φεβρουαρίου συνέρχεται το Eurogroup ενώ οι ολλανδικές εκλογές της 15ης Μαρτίου επηρεάζουν άμεσα τις εξελίξεις, καθώς πιθανώς να οδηγήσουν στην έξοδο από την προεδρία του Eurogroup τον Γερούν Ντάισελμπλουμ. Λίγο αργότερα (23 Απριλίου και 7 Μαΐου) θα στηθούν όμως κάλπες και στη Γαλλία, ενώ στις 24 Σεπτεμβρίου έπονται οι ομοσπονδιακές εκλογές στη Γερμανία.

 

Μέχρι τότε όμως το κλίμα αβεβαιότητας μπορεί να κτυπήσει την πραγματική οικονομία και ειδικά της διαδικασία αναδιάρθρωσης των δανειακών χαρτοφυλακίων που είναι και το κλειδί για να μπορέσει η χώρα να ανακάμψει και να αποφύγει νέα ανακεφαλαιοποίηση, που θα είναι καταλύτης εξελίξεων.

 

Γιώργος Αλεξάκης