Όπως επισημαίνει ο κ. Κορκίδης, «στο ερώτημα τι πήγε λάθος με το ελληνικό πρόγραμμα η ΕΣΕΕ επεσήμανε ότι τα μέτρα αυστηρής λιτότητας της τελευταίας 6ετίας είχαν σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στους περισσότερους τομείς της ελληνικής οικονομίας αλλά και στη συγκρότηση της ελληνικής κοινωνίας.
Χιλιάδες επιχειρήσεις έκλεισαν (περισσότερες από 250.000 σύμφωνα με εκτιμήσεις του ΙΝΕΜΥ-ΕΣΕΕ), η ανεργία υπερτριπλασιάστηκε, το ΑΕΠ συρρικνώθηκε σωρευτικά από το 2008 κατά 27,3%, το χρέος εκτοξεύτηκε (328,3 δισ. ευρώ), το τραπεζικό σύστημα έφτασε στα όρια της κατάρρευσης.
Το πρόγραμμα δεν έλαβε υπόψη ούτε τις ιδιαιτερότητες της ελληνικής οικονομίας ούτε τις ιδιομορφίες του ελληνικού μοντέλου ανάπτυξης και της ελληνικής κοινωνικής δομής εν γένει.
Το ζητούμενο, όμως, για την ΕΣΕΕ είναι τι γίνεται από εδώ και πέρα. Με την ευκαιρία, επιμείναμε στις προτάσεις μας, με τα δύο προαπαιτούμενα των μικρομεσαίων, τα οποία εξειδικεύσαμε και βελτιώσαμε περαιτέρω, ώστε να ξεπεραστούν οι συνήθεις πρώτες αντιρρήσεις που ήδη έχουν εκφράσει οι θεσμοί.
Άλλωστε, θα μας ανησυχούσε περισσότερο το γεγονός εάν οι θεσμοί έδειχναν προθυμία και ευκολία να τις αποδεχτούν χωρίς ενστάσεις και εμπόδια. Τόσο ο «ειδικός επιχειρηματικός λογαριασμός» όσο και το «πάγωμα των ασφαλιστικών οφειλών», οικονομετρικά δίνουν πολύ περισσότερα εισπρακτικά ισοδύναμα, εάν εφαρμοστούν ακόμα και με περιοριστικές ρήτρες το συντομότερο.
Αυτός είναι και ο λόγος που πρέπει να γίνουν αποδεκτά από τους δανειστές τώρα, στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης της 2ης αξιολόγησης.
Η ΕΣΕΕ απέστειλε εκ νέου, στον Πρωθυπουργό, τα Υπουργεία Οικονομικών, Οικονομίας και Εργασίας, τους Αρχηγούς των Κομμάτων και τους θεσμούς, συμπεριλαμβανομένου και του ΔΝΤ, βελτιωτικές προτάσεις στις ήδη κατατεθειμένες θέσεις, που αφορούν στα δύο παραπάνω προαπαιτούμενα. Το υφιστάμενο αυστηρό πλαίσιο, αναφορικά με τις κατασχέσεις και δεσμεύσεις τραπεζικών λογαριασμών για οφειλές στο ευρύτερο Δημόσιο Τομέα, πρέπει να αποκτήσει ελαστικότερο χαρακτήρα, μέσω της θεσμοθέτησης ενός minimum επιπέδου ρευστότητας των επιχειρήσεων.
Παράλληλα, η διασφάλιση της καταβολής των τρεχουσών ασφαλιστικών εισφορών, μέσω του αναγκαίου «παγώματος» των ληξιπρόθεσμων οφειλών, συνιστά τη μοναδική βιώσιμη προοπτική του ασφαλιστικού συστήματος. Μετά από τρία μνημόνια και χιλιάδες προαπαιτούμενα σε βάρος των μικρομεσαίων, επιβάλλεται να γίνει αποδεκτή η εφαρμογή των εξειδικευμένων και ζωτικής σημασίας προτάσεών μας, ως τα δύο μοναδικά προαπαιτούμενα του εγχώριου επιχειρείν προς τους δανειστές από το 2010 μέχρι σήμερα. Για το λόγο αυτό, μέχρι και τις 29 Σεπτεμβρίου, θα επιμείνουμε, θα πιέζουμε και θα ελπίζουμε...»
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr