«Στα τέλη του 2012 ψηφίσαμε το δεύτερο πρόγραμμα για την Ελλάδα. Τότε ήταν σαφές ότι θα διαρκούσε δύο χρόνια και ότι η Ελλάδα και μετά από αυτό δεν θα μπορούσε να χρηματοδοτηθεί πλήρως από τις αγορές.

Το χρέος τής Ελλάδας, σύμφωνα με τις προγνώσεις της τρόικας, θα φτάσει το 2022 σε ένα επίπεδο που θα μπορεί να χαρακτηρισθεί βιώσιμο.

Γι' αυτό ενδεχομένως η Ελλάδα να χρειαστεί ακόμα μία φορά περιορισμένη βοήθεια. Προϋπόθεση θα ήταν βεβαίως να συνεχίσει να εκπληρώνει τους όρους του ΔΝΤ, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της ΕΚΤ» δηλώνει ο κ. Σόιμπλε, σε συνέντευξη που παραχωρεί στην έκδοση του περιοδικού Focus το οποίο θα κυκλοφορήσει τη Δευτέρα.

Απαντώντας σε ερώτηση σχετικώς με το ύψος του ποσού αυτής της βοήθειας, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών εξηγεί ότι «αυτό θα το δούμε όταν θα πρόκειται να ληφθεί μια απόφαση» και διευκρινίζει ότι «μάλλον θα πρόκειται για ένα σαφώς χαμηλότερο ποσό σε σχέση με τα δύο πρώτα προγράμματα- άρα μάλλον για ένα μονοψήφιο ποσό δισεκατομμυρίων».

Σε ερώτηση πάντως κατά πόσο οι χώρες υπό κρίση μπορούν ακόμη να αντέξουν τις ριζικές μεταρρυθμίσεις, ο κ. Σόιμπλε απαντά:

«Για τον ελληνικό λαό οι μεταρρυθμίσεις συνδέονται με μεγάλη επιβάρυνση, ακόμη και με δυσχέρειες, αυτό δεν αμφισβητείται.

Γι΄ αυτό θα πρέπει να έχουμε και πάρα πολλή κατανόηση. Αλλά αυτό δεν βοηθά σε κάτι: ο ελληνικός λαός πρέπει να περάσει αυτήν τη μεταρρυθμιστική διαδικασία, εάν η χώρα θέλει να παραμείνει στο ευρώ. Οι Έλληνες αποφασίζουν μόνοι τους για το μέλλον τους. Μια νομισματική ένωση όμως μπορεί να λειτουργήσει μόνο εάν όλοι τηρούν τους κοινούς κανόνες».

Ο κ. Σόιμπλε επισημαίνει ακόμη, ερωτηθείς εάν η ευρωκρίση έχει ξεπεραστεί, ότι, εάν με την ευρωκρίση αναφερόμαστε σε μια νευρική κατάσταση στις αγορές, τότε αυτή έχει ξεπεραστεί. Αν όμως εννοούμε τα διαρθρωτικά προβλήματα στην Ευρωζώνη, τότε, παρά τη μεγάλη πρόοδο που έχουμε σημειώσει, απομένουν ακόμη πολλά να γίνουν.

Σε ό,τι αφορά το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των θεσμών της, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε τάσσεται και πάλι υπέρ της απευθείας εκλογής ενός προέδρου της ΕΕ, «κατά το αμερικανικό ή το γαλλικό πρότυπο».