Συγκεκριμένα με τις αποφάσεις αυτές:
·Ακυρώνονται οι διατάξεις υπουργικής απόφασης (η σχετική νομοθετική εξουσιοδότηση κρίθηκε αντισυνταγματική) που καθορίζουν μέγιστο αριθμό αυτοκινήτων Ι.Χ. τα οποία δικαιούται να έχει μία εταιρεία εμπορίας πετρελαιοειδών, επιβάλλοντας έτσι σ αυτήν να χρησιμοποιεί για τη μεταφορά καυσίμων, τα οποία εμπορεύεται, φορτηγά αυτοκίνητα δημοσίας χρήσεως.
·Κρίνονται αντισυνταγματικές διατάξεις που εξαρτούν τη χορήγηση νέων αδειών φορτηγών Δ.Χ., από την μη επαρκή εξυπηρέτηση των μεταφορικών αναγκών με τα ήδη κυκλοφορούντα φορτηγά της κατηγορίας αυτής, περιορίζοντας τον ανταγωνισμό, αλλά και την είσοδο νέων επιχειρήσεων στον κλάδο.
·Κρίνεται αντισυνταγματική η απαγόρευση μετατροπής φορτηγών αυτοκινήτων άλλων κατηγοριών σε βυτιοφόρα μεταφοράς υγρών καυσίμων.
Όπως τονίζει το ΣτΕ:
·Η επαγγελματική ελευθερία αποτελεί ειδικότερηεκδήλωση της προσωπικής και οικονομικής ελευθερίας. Η νομοθετική ρύθμιση που την περιορίζει δεν μπορεί να έχει, ως μοναδικό σκοπό την προστασία του στενού επαγγελματικού και οικονομικού συμφέροντος ορισμένων, με βλάβη άλλων.
·Σύμφωνα με τη συνταγματική αρχή της αναλογικότητος, οι επιβαλλόμενοι περιορισμοί πρέπει να είναι αναγκαίοι για την επίτευξη του επιδιωκόμενου από τον νομοθέτη δημοσίου ή κοινωνικού συμφέροντος και να μην είναι δυσανάλογοι σε σχέση προς αυτόν. Προκειμένου ο δικαστής να είναι σε θέση να ελέγξει αν οι επιβαλλόμενοι περιορισμοί είναι πρόσφοροι και αναγκαίοι, πρέπει να προκύπτει ή να συνάγεται από την ίδια ρύθμιση ο σκοπός που επιδιώκεται με τους περιορισμούς αυτούς.
·Η χορήγηση αδειών κυκλοφορίας Ι.Χ. βυτιοφόρων στις εταιρείες εμπορίας πετρελαιοειδών αποβλέπει στην εξασφάλιση της ομαλής και συνεχούς τροφοδοσίας της αγοράς και της συνεχούς διακινήσεως των προϊόντων. Τον σκοπό, όμως, αυτόν αντιστρατεύεται, η χορήγηση σε επιχειρήσεις εμπορίας πετρελαιοειδών αριθμού αδειών κυκλοφορίας βυτιοφόρων αυτοκινήτων ιδιωτικής χρήσεως μικροτέρου από εκείνον που απαιτείται για την πλήρη κάλυψη των αναγκών μεταφοράς των προϊόντων τους.
·Δεν μπορεί να θεωρηθεί ως λόγος δημοσίου συμφέροντος, που δικαιολογεί τον περιορισμό αυτό και τη στέρηση της δυνατότητας των εταιρειών εμπορίας πετρελαιοειδών να εξασφαλίσουν αυτονομία ως προς τη διακίνηση των προϊόντων που εμπορεύονται, η αποτροπή της μειώσεως του μεταφορικού έργου των κατόχων αδειών κυκλοφορίας βυτιοφόρων Δ.Χ.. Διότι από τις προπαρασκευαστικές εργασίες για την ψήφιση του ισχύοντος νόμου 3054/2002 δεν προκύπτουν λόγοι δημοσίου συμφέροντος που δικαιολογούν τη θέσπιση του περιορισμού.
·Μόνη η εξυπηρέτηση του οικονομικού συμφέροντος ορισμένης επαγγελματικής τάξεως, όπως είναι οι ιδιοκτήτες Δ.Χ. βυτιοφόρων μεταφοράς υγρών καυσίμων, με την εξασφάλιση της μη μειώσεως του κύκλου εργασιών τους (δοθέντος ότι από κανένα στοιχείο δεν προκύπτει κίνδυνος οικονομικής καταρρεύσεώς τους) δεν είναι δυνατόν να τεθεί υπεράνω του γενικού συμφέροντος. Το συμφέρον αυτό συνίσταται στην προς το συμφέρον της εθνικής οικονομίας και των καταναλωτών εξασφάλιση της ομαλής και συνεχούς τροφοδοσίας της αγοράς με πετρελαιοειδή προϊόντα αλλά και της ελευθερίας των εταιρειών εμπορίας να οργανώσουν ορθολογικώς τις επιχειρήσεις τους και να επιδιώξουν την περαιτέρω ανάπτυξή τους, χωρίς την επαύξησή τους με το κόστος του ανταλλάγματος στους ιδιοκτήτες φορτηγών.
·Το γεγονός της κυκλοφορίας μεγάλου αριθμού φορτηγών Δ.Χ. κατά το χρόνο ψηφίσεως του νόμου, έστω και αν συνεπαγόταν την μείωση των κερδών των επαγγελματιών που εκμεταλλεύονται τα αυτοκίνητα αυτά, δεν δικαιολογεί, την απαγόρευση της χορηγήσεως νέων αδειών κυκλοφορίας τέτοιων αυτοκινήτων, εφ όσον δεν προκύπτει ότι συνέτρεχαν επιτακτικοί λόγοι δημοσίου συμφέροντος που επέβαλαν έναν τέτοιο περιορισμό. Όπως θα συνέβαινε, αν υπήρχε κίνδυνος οικονομικής κατάρρευσης του κλάδου των μεταφορέων, συνεπαγόμενος και κίνδυνο να καταστεί αδύναμη, η ικανοποίηση των μεταφορικών αναγκών της χώρας με δημοσίας χρήσεως μέσα οδικών μεταφορών.
·Δεν είναι δυνατόν να θεωρηθεί ότι η ρύθμιση αυτή, που θεσπίστηκε για
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr