Αντίθετα, φαίνεται όλο και πιο ξεκάθαρα ότι η σύγκρουση της Ουκρανίας εξελίσσεται ήδη σε έναν μακροχρόνιο πόλεμο φθοράς σε πολλαπλά μέτωπα – συμπεριλαμβανομένου και του θαλάσσιου τομέα.

Λαμβάνοντας υπόψη αυτή την ανάλυση, ο απόστρατος Αμερικανός Στρατηγός των Πεζοναυτών Τ.Χ. Hammes υποστηρίζει ότι στην περίπτωση μιας σύγκρουσης μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας, οι ΗΠΑ είναι υποχρεωμένες να εξετάσουν με προσοχή το σενάριο ενός θαλάσσιου εμπορικού πολέμου που θα εμποδίζει τις κινεζικές εισαγωγές, κάτι που προοδευτικά θα εξουθενώσει και θα εξαντλήσει την Κινεζική οικονομία.

Ο Στρατηγός Hammes εκκινεί την ανάλυση του αυτή με βάσει την ανάγκη των ΗΠΑ να διαχειριστούν στις σημαντικές στρατιωτικές ελλείψεις που αντιμετωπίζουν έναντι της Κίνας.  

Οι αδυναμίες των Ηνωμένων Πολιτειών

Παρά το γεγονός ότι η Κίνα είναι εξίσου ευάλωτη λόγω της εξάρτησής της από τις εισαγωγές, οι ΗΠΑ δεν έχουν σήμερα την ικανότητα να επωφεληθούν από αυτό το γεγονός, μιας και είναι μονοδιάστατος ο τρόπος με τον οποίον αναλύουν μια πιθανή σύγκρουση.   

Μεγάλα αποθέματα και σημαντικές εγκαταστάσεις επισκευής που στελεχώνονται από εξωτερικούς εργολάβους με δεξιότητες να επισκευάζουν εξελιγμένα οπλικά συστήματα αποτελούν σήμερα μονόδρομο για τον αμερικανικό στρατό, μια εξέλιξη η οποία έχει καταστήσει την αμυντική βιομηχανία των ΗΠΑ σχεδόν ατροφική.

Όπως επισημαίνει ο Αμερικανός Στρατηγός πρόκειται για ένα μοντέλο ανίκανο να επιβιώσει σε μια σύγκρουση υψηλής έντασης ενάντια σε μια χώρα όπως η Κίνα.

Αυτή η ατροφία είναι ιδιαίτερα εμφανής στο ναυπηγικό και επισκευαστικό τομέα πλοίων.

Δεδομένου ότι οι ΗΠΑ δεν μπορούν να ναυπηγήσουν νέα πλοία ούτε να επισκευάσουν πλοία τα οποία σε σύντομο χρονικό διάστημα θα μπορούν να επιστρέψουν στις πολεμικές επιχειρήσεις, χρειάζονται νέες προσεγγίσεις για τη δημιουργία ναυτικής ισχύος και θα πρέπει να διερευνήσουν ασύμμετρες προσεγγίσεις για την επίτευξη θαλάσσιας υπεροχής η οποία δεν θα πρέπει να περιορίζεται στον στρατιωτικό τομέα, αλλά θα εκτείνεται πολύ μακρύτερα από αυτόν.

Η δραστηριότητα της Ουκρανίας στη Μαύρη Θάλασσα και η παράτυπη θαλάσσια εκστρατεία των Χούθι δείχνουν πώς οι ασύμμετρες προσεγγίσεις μπορούν να αποφέρουν αποτελέσματα.

Στην Ουκρανία, δυνάμεις με γνώσεις τεχνολογίας «χτυπάνε» τα ρωσικά συστήματα πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Στις 14 Απριλίου 2022 για παράδειγμα,  λιγότερο από δύο μήνες μετά την Ρωσική εισβολή, η Ουκρανία βύθισε τη ρωσική ναυαρχίδα Moskva σε ενέδρα με πύραυλο εγχώριας παραγωγής.

Τώρα, περισσότερα από δύο χρόνια μετά, εκτός από τα μη επανδρωμένα UAS, η Ουκρανία μπορεί να υπερηφανεύεται για έναν ετοιμοπόλεμο στόλο μη επανδρωμένων σκαφών επιφανείας (USVs), τα οποία έχουν καταφέρει να ταρακουνήσουν τον ρωσικό στόλο της Μαύρης Θάλασσας αναγκάζοντας τον να υποχωρήσει στις ρωσικές ακτές μακριά την Κριμαία.

Οι Χούθι είχαν παρόμοια επιτυχία πρόσφατα στην εφαρμογή ασύμμετρων προσεγγίσεων μέσα και γύρω από την Ερυθρά Θάλασσα.

Οι τακτικές τους που περιλαμβάνουν τη χρήση τηλεκατευθυνόμενων σκαφών αυτοκτονίας κατά εμπορικών πλοίων τους επέτρεψε να επηρεάσουν τη θαλάσσια κυκλοφορία που διέρχεται από το στενό Μπαμπ αλ-Μαντάμπ ένα κομβικό σημείο που συνδέει την Ερυθρά Θάλασσα και τον Κόλπο του Άντεν, από το διέρχεται έως και το 20% του παγκόσμιου εμπορίου—συμπεριλαμβανομένων των αγαθών από την Ασία στην Ευρώπη.

Από τότε που οι Χούθι ξεκίνησαν τις επιθέσεις τους, το εμπόριο μέσω της Ερυθράς Θάλασσας έχει μειωθεί περισσότερο από 80%.

Χρησιμοποιώντας αυτές τις τακτικές, οι Χούθι ανάγκασαν τις δυτικές δυνάμεις να αφιερώσουν σημαντικούς πόρους για την αντιμετώπιση τους, ενώ η κατάσταση περιπλέχθηκε ακόμη περισσότερο όταν απέκτησαν πρόσβαση σε σχετικά φθηνούς βαλλιστικούς πυραύλους που τους παρέχει το Ιράν.

Εκτός από τους εγγενείς επιχειρησιακούς κινδύνους για τον πολεμικό στόλο που επιχειρεί στην περιοχή που δρουν οι Χούθι, οι περιπολίες έχουν κοστίσει ως σήμερα σχεδόν ένα δις. Δολάρια στο Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ, ενώ την ίδια ώρα οι μονάδες που δρουν στην περιοχή έχουν εξαντλήσει τα πυρομαχικά τους από τον περασμένο Ιούνιο.

Τώρα αναφορές θέλουν την Ρωσία να εξετάζει το ενδεχόμενο να εξοπλίσει τους Χούθι με πυραύλους κατά πλοίων ώστε να εξαναγκάσει τις Δυτικές Δυνάμεις να ενισχύσουν τις δυνάμεις που δρουν στην περιοχή της Ερυθράς Θάλασσας, μειώνοντας έτσι την βοήθεια που παρέχουν προς την Ουκρανία.

Αν ισχύουν αυτές οι αναφορές τότε οδηγούμαστε σε μια συγχώνευση των δύο συγκρούσεων με την μια να καθορίζει την άλλη.

Τα σενάρια των ασύμμετρων προσεγγίσεων

Κατά την άποψη του Αμερικανού Στρατηγού η διατάραξη της κινεζικής εμπορικής ναυτιλίας είναι ικανή να δημιουργήσει νέα δεδομένα που θα πρέπει να λάβουν σοβαρά υπόψη τους στο Πεκίνο μιας και γνωρίζουν καλά τον βαθμό εξάρτησης τους από τις εισαγωγές πρώτων υλών, αγαθών και καυσίμων.

Όπως αναφέρει ο Στρατηγός Hammes “Το Πεντάγωνο έχει αγκαλιάσει τις επενδύσεις σε ασύμμετρες τεχνολογίες αλλά δεν κάνει το ίδιο στις ασύμμετρες απειλές που είναι ικανές να εξαντλήσουν την Κίνα. Πρόκειται συνεχίζει για μια λάθος τακτική η οποία σε μια πιθανή σύγκρουση θα αδυνατίσει και άλλο την ήδη αδύνατη αμερικανική στρατιωτική μηχανή. 

Ο πόλεμος στην Ουκρανία κατέδειξε τις αδυναμίες της αμυντικής βιομηχανίας των ΗΠΑ που δεν κατάφεραν να καλύψουν άμεσα τις ανάγκες σε νέα οπλικά συστήματα», συμπληρώνει.  

Η ιδέα μπορεί να μην είναι τόσο ριζοσπαστική όσο φαίνεται.

Ο αμερικανικός στρατός έχει ήδη αναθέσει πολλά από τα καθήκοντά του εν καιρώ πολέμου σε ιδιώτες εργολάβους για τους πολέμους στο Αφγανιστάν και το Ιράκ — από την επιμελητεία έως τη συντήρηση έως τις λειτουργίες ασφαλείας.

Κατά τη διάρκεια του Επαναστατικού Πολέμου και του Πολέμου του 1812, η ​​νέα αμερικανική κυβέρνηση βασίστηκε σε ιδιώτες για να επιτεθεί στο εχθρικό εμπόριο.

«Δεδομένης της ιδιαίτερα προβληματικής κατάστασης της ναυπηγικής βιομηχανίας των ΗΠΑ και της πιθανής ανάγκης για μια αναγέννηση της ναυτικής ισχύος των ΗΠΑ, η εμπλοκή ιδιωτών σε αυτή την ασύμμετρη τακτική μπορεί να είναι μια προσέγγιση που πρέπει να εξεταστεί με μεγαλύτερη προσοχή», αναφέρει ο Αμερικανός Στρατηγός.

Η ναυτική πολιτοφυλακή της Κίνας και η ανεπάρκεια των ΗΠΑ

Η Κίνα διαθέτει μια θαλάσσια πολιτοφυλακή, τις Λαϊκές Ένοπλες Δυνάμεις Θαλάσσιες Πολιτοφυλακές (PAFMM), η οποία λειτουργεί με ιδιωτικά χαρακτηριστικά αλλά δεδομένου του κρατικού δεσμού που υπάρχει στην δομή του κράτους, μοιάζει περισσότερο με μια παραστρατιωτική δύναμη, όπως η πολιτοφυλακή Basij του Ιράν.

Οι «εμπορικοί ψαράδες» του PAFMM χρησιμεύουν ως πολλαπλασιαστές δύναμης, θολώνοντας σκόπιμα τη γραμμή μεταξύ μιας αστυνομικής δύναμης και ενός πολεμικού ναυτικού.

Στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα στόλο γκρίζας ζώνης παρόμοιο με τους «Little Green Men» του Κρεμλίνου που χρησιμοποιήθηκαν στην κατάληψη της Κριμαίας το 2014.

Αν και το PAFMM έχει κατά κύριο λόγο εμπλακεί με γειτονικές θαλάσσιες δυνάμεις στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας - από τις Φιλιππίνες έως το Βιετνάμ -  παραμένει ένα χρήσιμο εργαλείο για την Κίνα σε οποιαδήποτε παρατεταμένη σύγκρουση στον Ειρηνικό λόγω της ικανότητάς του να επιφέρει μια οριζόντια κλιμάκωση.

Οι ΗΠΑ δεν διαθέτουν τέτοια πολιτοφυλακή δεδομένου ότι απολαμβάνουν σε μεγάλο βαθμό ειρηνικές και παραγωγικές σχέσεις με τους γείτονές τους.

Την ίδια ώρα οι περισσότεροι Αμερικανοί Στρατηγοί γνωρίζουν τους κινδύνους που θα αντιμετώπιζαν οι ΗΠΑ σε μια σύγκρουση πλήρους κλίμακας με την Κίνα καθώς πολλά πρόσφατα «πολεμικά παιχνίδια» έχουν καταλήξει είτε σε καταστροφικές απώλειες, είτε σε "πύρρειές νίκες" ή ακόμη και σε μια ταχεία ήττα.

Το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ έχει ήδη λιγότερα πολεμικά πλοία από τον Λαϊκό Απελευθερωτικό Στρατό – Ναυτικό (PLA-N).

Η αναλογία αναμένεται να επιδεινωθεί καθώς οι ΗΠΑ αποσύρουν τα πλοία πιο γρήγορα από ό,τι αντικαθίστανται, ενώ την ίδια ώρα η Κίνα συνεχίζει τη μαζική ναυπηγική της προσπάθεια.

Μια φετινή έκθεση της Υπηρεσίας Ερευνών του Κογκρέσου προβλέπει ότι το PLAN θα διαθέτει ένα στόλο 435 νέων επιφανειακών σκαφών έως το 2030 και 80 νέων υποβρυχίων μέχρι το 2035.

Το 2022, ο τότε Διοικητής των Δυνάμεων του Στόλου των ΗΠΑ, Ναύαρχος Ντάριλ Κοντλ, δήλωνε: «Αν μπω σε μια σύγκρουση υψηλού επιπέδου όπου θα έπρεπε να επισκευάσω πολλά πλοία ταυτόχρονα δεν θα είχα καμία τύχη. Δεν έχω αρκετές αποβάθρες και δεν έχω αρκετά ναυπηγεία για να τα καταφέρω».

Αντίθετα η κινεζική ναυπηγική βιομηχανία αντιπροσωπεύει περισσότερο από το 55% των νέων παραγγελιών πλοίων σε παγκόσμιο επίπεδο την ίδια ώρα που οι Αμερικανοί κατασκευαστές αντιπροσωπεύουν λιγότερο από το 1%. Με άλλα λόγια η ναυπηγική βιομηχανία των ΗΠΑ πεθαίνει.

Η πανδημία της COVID-19 αποκάλυψε εξάλλου πόσο απροετοίμαστη είναι η αμερικανική οικονομία απέναντι σε οποιαδήποτε μακροχρόνια σύγκρουση που θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο το παγκόσμιο εμπόριο.

Περισσότερο από το 70% του εμπορίου των ΗΠΑ πραγματοποιείται με θαλάσσιες μεταφορές. οι ΗΠΑ π.χ. έπρεπε να εισάγουν μάσκες N95 λόγω της αδυναμίας των αμερικανικών εργοστασίων να τις παράγουν.

Καθώς η Κίνα εξαρτάται από την άντληση πόρων από το εξωτερικό, η επιδίωξη θαλάσσιου εμπορικού πολέμου παρέχει έναν ισχυρό μοχλό διαχείρισης της οριζόντιας κλιμάκωσης και ένα μέσο ικανό να στραγγαλίσει την οικονομία της και κατ’ επέκταση την ικανότητα της να κάνει πόλεμο.

Σε κάθε άλλη περίπτωση οι ΗΠΑ θα βρεθούν μπροστά σε μια κατάσταση που θα σοκάρει τους πάντες καταρρίπτοντας σε χρόνο ρεκόρ την εικόνα της αήττητης πολεμικής μηχανής.

Γιώργος Σκορδίλης

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr