Μάλιστα σημειώνουν ότι η άμεση εκκίνηση και ολοκλήρωση του έργου που υπολογίζεται στα 900 εκατομμύρια θα φέρει άμεση απόσβεση καθώς κάθε χρόνο δαπανώνται σε θερμοντήζελ και μαζούτ για τις τρεις θερμοηλεκτρικές μονάδες της Κρήτης, (Αθερινόλακκος Λασηθίου, Λινοπεράματα Ηρακλείου, Λιβάδια Χανίων) ποσά που αγγίζουν τα 300 εκατομμύρια ευρώ.

Επίσης η διασύνδεση της αγοράς της Κρήτης με την ηπειρωτική Ελλάδα θα δώσει διέξοδο στην παραγωγή από ΑΠΕ του νησιού, που σήμερα αδυνατεί να διοχετευθεί στο σύστημα. «Στο τέλος 2017 προβλέπεται το έργο να γίνει, ωστόσο με το ρυθμό που λαμβάνονται και υλοποιούνται αποφάσεις αμφιβάλλουμε αν θα έχει ολοκληρωθεί το 2020» τονίζει αρμόδια πηγή, ανεβάζοντας το κόστος αυτό των αναβολών στα 1,8 δισεκ.!!! (6 χρόνια με δαπάνη ετήσια για πετρέλαιο στα 300 εκατομ.)
Μάλιστα το ίδιος στέλεχος τονίζει ότι σε τρία χρόνια, εφόσον υπήρχε βούληση, θα μπορούσε να μπει σε λειτουργία το έργο οδηγώντας σε γιγαντιαία εξοικονόμηση. Ακόμα βέβαια και η διασύνδεση των Κυκλάδων, που έχει μπει σε τροχιά, έστω και με αργό ρυθμό, δε θα μπορούσε να ισοσταθμίσει το κόστος της μη διασύνδεσης της Κρήτης, καθώς από παράγοντες της αγοράς, το έργο αυτό χαρακτηρίζεται ως πείραμα.

Πέρα από τη διασύνδεση της Κρήτης πηγές της ανεξάρτητης αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας θεωρούν ότι για την ενεργειακή θωράκιση της χώρας απαιτείται η προώθηση της ιδιωτικοποίησης του ΑΔΜΗΕ, αλλά και του σχεδίου για τη νέα μικρή ΔΕΗ. Επιπλέον, εκφράζουν τα παράπονά τους γιατί δεν εισακούστηκαν για το θέμα της Hellas Power και της επιδότησης των φωτοβολταϊκών, καθώς μια διαφορετική επιλογή θα είχε διασφαλίσει έγκαιρα πόρους για μεγάλα έργα, όπως η διασύνδεση της Κρήτης. 

Ωστόσο, με νόημα στελέχη της αγοράς μιλώντας στο “R” τονίζουν την ανάγκη ουσιαστικής ρυθμιστικής παρουσίας του κράτους. «Απαιτείται η ενεργής παρέμβαση του κράτους. Πρέπει να βάζει με αυστηρότητα κανόνες που θα τους τηρούν όλοι. Διαφορετικά από ένα ιδιωτικό μονοπώλιο καλύτερο είναι το κρατικό» σημειώνουν.

Πάντως τα στελέχη της αγοράς κρούουν το καμπανάκι του κινδύνου, καθώς σειρά ελλειμμάτων στην εγχώρια ενεργειακή αγορά υπονομεύουν την πορεία της χώρας, ειδικά στην περίπτωση που ξεκινήσει δειλά – δειλά η ανάκαμψη.

 

 

Μάλιστα παραπέμπουν σε στοιχεία του European Network of Transmission System Operators for Electricity, όπου μετέχει ο ΑΔΜΗΕ (Ανεξάρτητος Διαχειριστής Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας ) που τονίζει ότι το τέλος του 2014 το σύστημα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας θα είναι στο όριο ασφαλείας, ενώ σε 5 χρόνια θα υπάρχει έλλειμμα, εφόσον επιβεβαιωθεί η αύξηση του ρυθμού ανάπτυξης ακόμα και στο επίπεδο του 1-2%.

«Σήμερα αν έφευγαν οι ιδιώτες παραγωγοί ρεύματος, που λειτουργούν εργοστάσια από φυσικό αέριο θα είχαμε έλλειμμα 15%. Αυτό μαζί με την παράλληλη μη ύπαρξη αντίστοιχων εργοστασίων της ΔΕΗ θα οδηγούσαν το έλλειμμα στο 25%» τονίζουν στελέχη της αγοράς τονίζοντας τη σημασία των επενδύσεων που έγιναν τα τελευταία χρόνια κι απαντώντας στις αιτιάσεις, που δέχονται περί αδρών επιδοτήσεων, που έλαβαν. Ωστόσο λόγω της ανατροπής των business plan λόγω ύφεσης (δεν υπήρξε αναμενόμενη το 2008 η αύξηση της ζήτησης κατά 4% -  ανάγκη δηλαδή προσθήκης κάθε έτος ενός εργοστασίου παραγωγής 400MW) δεν είναι λίγοι εκείνοι που εξετάζουν το ενδεχόμενο ακόμα και πώλησης των εξοπλισμών παραγωγής που διαθέτουν, οδηγώντας σε νέα κατρακύλα τους λεγόμενους Δείκτες Μέλλοντος της Ελληνικής Οικονομίας

Αξίζει να σημειωθεί ότι κεντρικό πρόβλημα του κλάδου είναι η έλλειψη ρευστότητας, που δημιουργεί ένα σύνθετο γαϊτανάκι χρεών, μεταξύ εταιριών, ΛΑΓΗΕ, ΔΕΠΑ, ΔΕΗ. Σύμφωνα με στοχεία του κλάδου το έλλειμμα στο ΛΑΓΗΕ (Λειτουργός της Αγοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας) θα φτάσει από 200 εκατομμύρια το 2011 στο τέλος του 2013 στο1,2 δισεκ. ευρώ, ενώ, μόνο, το πρόβλημα Hellas Power έχει δώσει «προίκα» στο σύστημα 180 εκ.

Τέλος, μεγάλη επιβάρυνση στον κρατικό κορβανά έχει φέρει τον Ιανουάριο η αύξηση 30% και πλέον της Οριακής Τιμής του Συστήματος, που έχει δώσει απροσδόκητα έσοδα στους βόρειους γείτονές μας (Σερβία – Βουλγαρία) – παραγωγούς ενέργειας. Σημειώνεται ότι είναι η τιμή στην οποία εκκαθαρίζεται η αγορά ηλεκτρικής ενέργειας και είναι η τιμή που εισπράττουν όλοι οι όσοι εγχέουν ενέργεια στο Σύστημα και πληρώνουν όλοι όσοι ζητούν ενέργεια από το Σύστημα. Συγκεκριμένα, η Οριακή Τιμή του Συστήματος διαμορφώνεται από τον συνδυασμό των προσφορών τιμών και ποσοτήτων που υποβάλλουν κάθε μέρα οι διαθέσιμες μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, και του ωριαίου φορτίου ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας, που διαμορφώνεται σε καθημερινή βάση από τους καταναλωτές.

Γιώργος Αλεξάκης