Το δημόσιο θα αντλήσει ρευστότητα εν μέσω δυσμενέστερων συνθηκών ενώ οι διοικήσεις των τραπεζών είναι προβληματισμένες αν δηλαδή θα πρέπει να κάνουν χρήση των μέτρων ρευστότητας ή θα πρέπει να επιλέξουν ίδια μέσα λόγω υψηλού κόστους ενώ ταυτόχρονα υπάρχει αυξημένο ενδεχόμενο μέσα στο 2009 η ΕΚΤ η οποία προσφέρει επί καθημερινής βάσεως περί τα 200 με 250 δις ευρώ σε ρευστότητα να μην μπορεί να καλύψει όλες τις ανάγκες.
Τα 112 δις ευρώ προέρχονται από 50 δις ευρώ από το ελληνικό δημόσιο μέσω εκδόσεων ομολόγων , 28 δις ευρώ το πακέτο οικονομικής στήριξης , 20 με 24 δις ευρώ θα αντλήσουν οι τράπεζες με ίδια μέσα, π.χ.καλυμμένες ομολογίες , τιτλοποιήσειςχωρίς να συμπεριλαμβάνονται βεβαίως οι καταθέσεις , 5 δις ο στόχος της αμκ της MIG και περίπου 3 με 5 δις ευρώ ο στόχος άντλησης ρευστότητας για τις επιχειρήσεις.
Το ποσό αυτό αποτελεί ιστορικό ρεκόρ ωστόσο το μείζον θέμα που ανακύπτει είναι ότι την ίδια στιγμή που δημόσιο , τράπεζες και εταιρίες θα επιχειρούν να αντλήσουν 112 δις ευρώ τα υπόλοιπα κράτη της Ευρώπης και διεθνώς θα προσπαθούν να επιτύχουν ακριβώς το ίδιο πράγμα να αντλήσουν κεφάλαια συνολικού ύψους 3 τρις ευρώ περίπου.
Μεγάλη ζήτηση αλλά σχετικά περιορισμένη προσφορά κεφαλαίων και το μεγάλο ερωτηματικό είναι αν αυτή η αυξημένη ζήτηση για κεφάλαια από την Ελλάδα μπορεί να καλυφθεί όταν είναι αυτονόητο ότι άλλες επιχειρήσεις και κράτη θα προηγηθούν στις προτεραιότητες των επενδυτών. Πρώτη φορά στην παγκόσμια οικονομική ιστορία τόσοι πολλοίκράτη και τράπεζες θα επιχειρήσουν να αντλήσουν τόσα πολλά σε διάστημα ενός έτους. Μέχρι τώρα οι τράπεζες έχουν αντλήσει περί το 1 τρις ωστόσο τα μεγέθη αυτά αφορούν το 2008.
Ταυτόχρονα για την Ελλάδα δύο παράμετροι προβληματίζουν έντονα δημόσιο και τράπεζες
1)Το ελληνικό δημόσιο θα δανεισθεί 50 δις ευρώ μια περίοδο που ναι μεν υποχωρούν τα ονομαστικά επιτόκια ωστόσο τα spreads στα ομόλογα έχουν αγγίξει τις ιστορικά υψηλά 170 με 175 μονάδες βάσης στα 10ετή που αποτελεί και το μέτρο σύγκρισης ή στα 5ετή έχει ξεπεράσει τις 200 μονάδες βάσης. Ταυτόχρονα τα credit default swaps δηλαδή το ασφάλιστρο έναντι ρίσκου χώρας διαμορφώνεται στις 230 με 250 μονάδες βάσης αποδεικνύουν ότι οι ξένοι επενδυτές θεωρούν ότι έχει αυξηθεί το επενδυτικό ρίσκο στην Ελλάδα. Το κόστος των τοκοχρεολυσίων που θα πληρώσει το δημόσιο αυξάνεται όχι γεωμετρικά λόγω της υποχώρησης των ονομαστικών τιμών ωστόσο το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι οι διεθνείς επενδυτές θα δανείζουν με περισσότερο σκεπτικισμό την Ελλάδα λόγω της αύξησης του ρίσκου χώρας (country risk).
2)Οι τραπεζίτες διαπιστώνουν πλέον ότι ενώ συμφέρει να επιλέξουν την λύση της κεφαλαιακής ενίσχυσης μέσω της έκδοσης προνομιούχων μετοχών ωστόσο φαίνεται ότι η άντλησης ρευστότητας με ίδια μέσα είναι πιο συμφέρουσα διαδικασία από ότι η συμμετοχή στο σκέλος της ρευστότητας από το πακέτο των 23 δις ευρώ του δημοσίου. Σύμφωνα με πολύ έγκυρες πληροφορίες οι τράπεζες έχουν συστήσει ειδικές επιτροπές ώστε να αξιολογήσουν τα δεδομένα.
Η πραγματικότητα είναι ότι με βάση τα πρώτα συμπεράσματα των επιτροπών το κόστος για τις τράπεζες θα είναι χαμηλότερο αν επιλέξουν να αντλήσουν ρευστότητα με ίδια μέσα παρά να καταφύγουν στα μέτρα ενίσχυσηςτης ρευστότητας του δημοσίου. Παρ΄ όλα αυτά όμως διαπιστώνουν ότι με ίδια μέσα να μην καταφέρουν να καλύψουν όλες τις ανάγκες τους και έτσι η συμμετοχή και στο σκέλος της ρευστότητας να αποτελέσει ένα αναγκαίο κακό.
Πόσο μεγάλες είναι οι διαφορές στο κόστος;
Αν μια τράπεζα αντλήσει 1 δις ευρώ μέσω καλυμμένης ομολογίας θα πληρώσει σε διάστημα ενός έτους με τα τωρινά δεδομένα τόκους ύψους 26 εκατ ευρώ με επιτόκιο 2,6% περίπου. Για το ίδιο ποσό από το δημόσιο θα πληρώσει 50 με55 εκατ ευρώ με επιτόκιο 5% με 5,5%. Μια τράπεζα έχει ανάγκη σε ένα έτος ρευστότητα ύψους 5 δις ευρώ. Με ίδια μέσα θα πληρώσει 130 εκατ ευρώ τόκους και μέσω του δημοσίου θα πληρώσει 250 εκατ ευρώ δηλαδή θα πληρώσει περίπου τα διπλά σε τόκους.
Οι τράπεζες λοιπόν θα αντλήσουν ρευστότητα και με ίδια μέσα. Σύμφωνα με εκτιμήσεις το 2009 αν
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr