Oπως τόνισε, οι ευρωπαϊκές τράπεζες που δραστηριοποιούνται στην περιοχή προετοιμάζονται για αύξηση των  επισφαλειών τους καθώς η εκροή κεφαλαίων από τις αγορές αυτές πιέζει τις ισοτιμίες, πλήττει την  οικονομική δραστηριότητα και την απασχόληση. Πρόσθεσε δε, ότι στη νοτιοανατολική Ευρώπη, η οικονομική δραστηριότητα επιβραδύνεται και πως η ΤτΕ παρακολουθεί στενά την κατάσταση καθώς έχει απαιτήσει από τις ελληνικές τράπεζες να διατηρούν υψηλό δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας  Tier 1 ώστε να είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν πιθανά προβλήματα. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να  κινούνται με σύνεση και το κάνουν, είπε τονίζοντας πως ακόμη και να υπάρξει περαιτέρω επιδείνωση, υπάρχουν αρκετά  αναχώματα. 

Σύμφωνα με τις δηλώσεις του κ. Προβόπολυου,  οι ελληνικές τράπεζες έχουν επεκταθεί στην περιοχή της αναδυόμενης Ευρώπης. αλλά όχι τόσο όσο οι τράπεζες άλλων χωρών  όπως οι αυστριακές τράπεζες. Οι συνολικές χορηγήσεις των ελληνικών τραπεζών ανέρχονται σε 55 δις  ευρώ, ποσοστό περίπου 16-17% του ελληνικού ΑΕΠ, όταν το αντίστοιχο ποσοστό για την Αυστρία είναι  περίπου 70%. Αυτό δείχνει ότι το ελληνικό τραπεζικό σύστημα δεν είναι εκτεθειμένο σε μεγάλο βαθμό στην  περιοχή. Ωστόσο οφείλουμε να παρακολουθούμε προσεκτικά την  κατάσταση, δήλωσε, αλλά δεν είμαι υπερβολικά ανήσυχος.

Παράλληλα, και σε ότι αφορά τα κρατικά ομόλογα, δήλωσε πως η υπερβολική αποφυγή ρίσκου από τους επενδυτές έχει διευρύνει τα spread των ομολόγων της ευρωζώνης σε μη ρεαλιστικά επίπεδα και πως θεωρεί πως είναι κάτι προσωρινό. Πριν από δύο χρόνια οι αγορές υποτιμούσαν τους  σχετικούς κινδύνους. Τα spreads των κρατικών ομολόγων για ορισμένες χώρες ήταν πολύ χαμηλά.

Η αίσθηση ότι οι οικονομικά ισχυρές ευρωπαϊκές χώρες μπορούν να βοηθήσουν τις ασθενέστερες, μέσω κοινής έκδοσης ομολόγων, για παράδειγμα, έχει περιορίσει τις ανησυχίες των επενδυτών για τη  βιωσιμότητα των σχεδίου της ΟΝΕ.  Οπως υπογράμμισε, όταν αποκατασταθούν τα πράγματα, το υπερβολικό αυτό risk premium δεν θα παραμείνει σε τόσο υψηλά επίπεδα. Ωστόσο, οι χώρες που ανήκουν σε αυτή  την κατηγορία, μεταξύ  των οποίων και η Ελλάδα, πρέπει να ακολουθήσουν μια συνετή δημοσιονομική πολιτική που να είναι συμβατή με το σύμφωνο σταθερότητας και τις απαιτήσεις των αγορών.