Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr
![Reporter.gr on Google News](/images/google%20news/reporter%20news%20300x100.png)
Η μελέτη Γιατί το κεφάλαιο είναι σημαντικό δημιουργία ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος σε δύσκολες εποχές (Why capital matters building competitive advantage in uncertain times), βασίζεται στην πρώτη από μια σειρά τακτικών ερευνών με γενικό τίτλο Βαρόμετρο κεφαλαιακής εμπιστοσύνης (Capital confidence barometer), η οποία διεξήχθη τον Οκτώβριο. Σύμφωνα με τα πορίσματα της έρευνας, παρότι συνειδητοποιούν τις ευκαιρίες για συναλλαγές, το 62% των επιχειρήσεων νιώθουν ότι η ικανότητά τους να ενεργήσουν περιορίζεται από διάφορους παράγοντες, όπως η έλλειψη διαθέσιμων χρηματοδοτικών πόρων.
Η Pip McCrostie, Παγκόσμια Αντιπρόεδρος του τμήματος Transaction Advisory Services της Ernst & Young, αναφέρει: «Τους ερχόμενους μήνες, είναι πολύ πιθανή η αύξηση της δραστηριότητας συγχωνεύσεων και εξαγορών, καθώς οι εταιρείες πωλούν στοιχεία ενεργητικού που είναι μη λειτουργικά, δεν καταγράφουν ικανοποιητικές αποδόσεις ή βρίσκονται σε δυσμενή κατάσταση. Οι εταιρείες που είναι σε θέση να αγοράσουν, θα έχουν την ευκαιρία να εξασφαλίσουν μερίδιο αγοράς και να αυξήσουν τα έσοδά τους με τρόπους που πριν από δύο χρόνια ήταν ανέφικτοι.
«Η εξαγορά δεν θα αποτελεί επιλογή για όλους. Το κεφάλαιο δεν είναι πλέον φτηνό ούτε είναι άμεσα διαθέσιμο. Οι σκληρές νέες πραγματικότητες θα ωθήσουν ορισμένα ανώτατα στελέχη να εξετάσουν σοβαρά το ενδεχόμενο αναθεώρησης της στρατηγικής τους. Πολλές εταιρείες αντιμετώπισαν την ύφεση με βραχυπρόθεσμα μέτρα σχετικά με τα ταμειακά διαθέσιμα και τα έξοδα. Μολονότι τα μέτρα αυτά ήταν εύλογα, αποτελούν σε μεγάλο βαθμό προσωρινή λύση, εξασφαλίζοντας πολύτιμο χρόνο. Για να μπορέσουν να αναπτυχθούν, οι εταιρείες πρέπει να είναι ανθεκτικές και να προσαρμόζονται γρήγορα. Αυτό μεταφράζεται σε ικανότητα έντονου ανταγωνισμού για νέες χρηματοδοτικές επιλογές σε καιρούς που τα κεφάλαια είναιπεριορισμένα, ενίσχυση των βασικών δραστηριοτήτων τους και ικανότητα λήψης καιροσκοπικών αποφάσεων».
Η έρευνα κατέδειξε ότι η ενίσχυση των βασικών δραστηριοτήτων αποτελεί τον κύριο παράγοντα προώθησης των συναλλαγών, καθώς το 64% εξετάζει το ενδεχόμενο εξαγορών για αυτό το λόγο και το 50% των ανώτατων στελεχών επιδιώκει εξαγορές προκειμένου να επεκταθεί σε νέες γεωγραφικές αγορές σχεδόν οι μισοί αναφέρουν τις Η.Π.Α. ως τον πλέον ελκυστικό προορισμό μεταξύ των ανεπτυγμένων αγορών, ενώ στις αναδυόμενες αγορές επικράτησαν η Ινδία (30%) και η Κίνα (27%).
Το 63% των ερωτηθέντων αναμένει επιτάχυνση των ενοποιήσεων στον κλάδο τους επόμενους 12 μήνες, ενώ το 61% εκτιμά ότι η ύφεση θα αναδείξει τους λιγοστούς «νικητές» του κλάδου οι οποίοι θα βρίσκονται στην πλέον κατάλληλη θέση για να εκμεταλλευτούν ευκαιρίες εξαγορών.
Δυνατότητα προσαρμογής σε αβέβαιο περιβάλλον
Μολονότι η εμπιστοσύνη σχετικά με τις συγχωνεύσεις και τις εξαγορές είναι αυξημένη, η έρευνα αντικατοπτρίζει επίσης ένα ισχυρό ποσοστό επιφυλακτικότητας, καθώς το 70% των εταιρειών εκτιμά ότι η ύφεση στην ευρύτερη οικονομία θα επιμείνει πέραν των επόμενων 12 μηνών. Από αυτές τις εταιρείες, το 40% πιστεύει ότι η ύφεση θα συνεχιστεί για περισσότερο από δύο έτη.
Επιπλέον, το 53% των ερωτηθέντων πιστεύει ότι οι όροι χρηματοδότησης δεν θα επιστρέψουν στα επίπεδα που επικρατούσαν στα μέσα του 2007 για τουλάχιστον τρία ακόμα έτη, ενώ το 19% πιστεύει ότι θα χρειαστούν περισσότερα από πέντε έτη ή ότι πιθανώς να μην επιστρέψουν ποτέ σε εκείνα τα επίπεδα.
Η McCrostie συνεχίζει: «Το 2010 η διασφάλιση χρηματοδότησης θα εξακολουθήσει να είναι δύσκολη. Θα χρειαστεί να διερευνηθούν νέες επιλογές, από κοινοπραξίες (joint ventures) έως εισαγωγή μετοχών στο χρηματιστήριο (ΙΡΟ). Υπό αυτές τις περίπλοκες και αβέβαιες συνθήκες, η εξασφάλιση κεφαλαίων θα αποτελεί κεντρικό θέμα στο σχεδιασμό και τη στρατηγική που καταστρώνουν τα διοικητικά συμβούλια. Τα διοικητικά συμβούλια χρειάζονται νέα εργαλεία για τη μέτρηση της αποδοτικότητας, την κατάρτιση προϋπολογισμών και τη δημιουργία χρηματοοικονομικών μοντέλων για τη λήψη στρατηγικών αποφάσεων αναφορικά με τακεφάλαιά τους, οι οποίες με την πάροδο του χρόνου θα καταστούν συνήθεις επιχειρησιακές