Αυτά δεν είναι τα χαρακτηριστικά ενός διατηρητέου ριμπάουντ των μετοχών, που οδηγεί στα σκαλοπάτια της bull market. Και ας μην γελοιόμαστε. Η ουσία είναι να δούμε πραγματική ανάκαμψη στην οικονομία και αναζωογόννηση της ετιαιρικής κερδοφορίας για να είμαστε σίγουροι ότι έχουμε πάρει τον σωστό δρόμο, αυτόν δηλαδή της διατηρητέας ανόδου.

Ακόμη τα πράγματα είναι ευάλωτα, ρευστά, αβέβαια και η αλήθεια είναι πως βρισκόμαστε σε ένα σταυροδρόμι. Σίγουρα υπάρχουν πολύ περισσότερα θετικά από ότι υπήρχαν πριν έξι μήνες, αλλά μην ξεχνάμε πως σύντομα, μέσα στις επόμενες εβδομάδες, έχουμε τον χορο των ανακοινώσεων των αποτελεσμάτων του β τριμήνου των εισηγμένων, κάτι που θα ορίσει και την επόμενη κατεύθυνση των χρηματιστηριακών αγορών.

Επίσης, εάν τελικά η ιστορία μας δείχνει τον δρόμο, αν λάβουμε υπόψη την ανάλυση της Fortis Investments για τις τελευταίες 20 bear markets της ιστορίας, θα δούμε ότι σε μέσο όρο, τα κέρδη στις μετοχές μετά τον πάτο, άγγιξαν το 47,1%. Αυτό αφήνει λοιπόν στις διεθνείς μετοχές ελάχιστα περιθώρια ανόδου από εδώ και πέρα. Και δεν είναι μόνο αυτό. Οι αποτιμήσεις πλέον έχουν γίνει λιγότερο ελκυστικές. Κάποιες μετοχές μάλιστα έχουν αγγίξει και τα όρια του ακριβού.

Αυτό λοιπόν που θέλουμε να πούμε είναι πως χρειάζεται προσοχή. Οχι πανικός αλλά ούτε και υπεραισιοδοξία. Απλά προσοχή. Είμαστε στην ζώνη του λυκόφωτος. Τόσο στις αγορές όσο και στην οικονομία, και αυτό μπορεί να κρτατήσει για κάποιο διάστημα. Και ας μην ξεχνάμε, τόσο οι τράπεζες, όσο και πολλές άλλες επιχειρήσεις αλλά και οι καταναλωτές πρέπει να μειώσουν τον δανεισμό τους. Η υψηλή μόχλευση, δεν έχει εξαφανισθεί. Υπάρχει ακόμη. Και μείωση του δανεισμού των καταναλωτων σημαίνει περικοπές των δαπανών. Πώς μπορεί η οικονομία να μπει στον δρόμο της πραγματικής ανάκαμψης εάν οι δαπάνες περιορίζονται. Ολα αυτά - και άλλα πολλά - το μόνο που μυρίζουν είναι έντονη μεταβλητότητα στις αγορές. Μέχρι τουλάχιστον να βρουν, με την βοήθεια της οικονομίας, την πυξίδα τους.

K.E.