Όπως επίσης φαίνεται, ότι οι Αμερικανοί, δεν επαφίενται στη Βούληση του  Θεού, αλλά των ηγετών τους να βρίσκουν λύσεις.
Όπως αποδεικνύεται, από τα δημοσιεύματα των ξένων ΜΜΕ, ότι η  Ομοσπονδιακή Τράπεζά τους (FED), αποφάσισε να προχωρήσει στην εκτύπωση ενός και πλέον τρις δολαρίων, για να ενισχύσει την έλλειψη ρευστότητας στην αμερικανική αγορά.  

Πέραν αυτών, όμως, η απόφαση της ομοσπονδιακής τράπεζας των ΗΠΑ, θυμίζει τον αξέχαστο ηθοποιό Zero Mostel, στο καταπληκτικό έργο “The Producers”, που πριν από μερικές δεκαετίες είχε σπάσει τα ταμία στο Broadway, όπου σε μια σκηνή του έργου, απευθυνόμενος στον επίσης εξαιρετικό συμπρωταγωνιστή του Jean Wilder, είπε το περίφημο “When you’ve got it, you flaunt it” (δηλαδή, «όταν το έχεις, το επιδεικνύεις»).

Αλλά, για να επανέλθουμε στο θέμα μας, η δήλωση του Μπάιντεν, για την οικονομική κατάσταση στη χώρα μας και ιδιαίτερα για τις επιχειρήσεις είναι μάλλον ατυχής, αν περιμένουμε να κάνει κάτι ο Θεός, ειδικότερα για την κατάσταση της αγοράς. Το ίδιο ισχύει και για την πορεία της χώρας και την επαναφορά της στο σωστό δρόμο. Δεν αρκούν οι ευχές, χρειάζεται και η αποφασιστικότητα της κυβέρνησης. Κάτι, που δεν έχει επιδείξει ακόμα, αφού προσπαθεί να ισορροπήσει το πολιτικό κόστος, μεταξύ των κοινωνικών ομάδων που πλήττονται, με αποτέλεσμα να αναβάλει συνεχώς την απελευθέρωση όλων των κλειστών επαγγελμάτων, γεγονός που θα μπορούσε να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα των υπηρεσιών και προϊόντων.

Το ίδιο ισχύει και για τις υπόλοιπες κοινωνικές ομάδες που πλήττονται από τα μέτρα και τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Μπορεί το σύνταγμα της χώρας να τους παρέχει το δικαίωμα να αντιτίθενται στις πολιτικές αποφάσεις της κυβέρνησης, αλλά, να το κάνουν έτσι ώστε να μην επηρεάζεται η ομαλή λειτουργία της αγοράς και η καθημερινότητα των υπολοίπων πολιτών, οι οποίοι έχουν φτάσει στα όρια της εξαγρίωσης πλέον, από το συνεχιζόμενο κλείσιμο των δρόμων.

Το δεύτερο σημαντικό και με ενδιαφέρον επικοινωνιακό στοιχείο της επίσκεψης του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ, είναι η συνάντησή του στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης, με τους μεγάλους παίκτες της παγκόσμιας αγοράς, τους οποίους κάλεσε να επενδύσουν στο brand name Ελλάδα. Και αυτό, τη στιγμή που όλες οι τηλεοράσεις διεθνώς μεταδίδουν τα έκτροπα των κινητοποιήσεων των μεταφορέων. Δηλώνοντας επίσης, χαρακτηριστικά, ότι «μειώσαμε τη γραφειοκρατία και διαθέτουμε πλέον ένα ασφαλές και σταθερό φορολογικό περιβάλλον που ευνοεί τις επενδύσεις».

Μπορεί αυτά να είναι στο μυαλό του κ. πρωθυπουργού ή να έχουν γίνει σχετικές εξαγγελίες προς αυτή την κατεύθυνση. Αλλά παραμένουν στα λόγια, διότι στην πράξη μια στις τέσσερις επιχειρήσεις έχει βάλει λουκέτο. Και όσες δεν έχουν κλείσει, μεταναστεύσουν στις γειτονικές βαλκανικές χώρες, όπου η φορολογία των επιχειρήσεων, είναι σε βιώσιμο επίπεδο.

Σε ποιο ασφαλές επιχειρηματικό περιβάλλον, όμως, αναφέρεται ο κύριος πρωθυπουργός; Αυτό στο οποίο εκείνοι που θίγονται τα συμφέροντά τους εισβάλουν στα καταστήματα και τις επιχειρήσεις προπηλακίζοντας τους εργαζόμενους που θέλουν να εργαστούν, ενώ διώχνουν τους πελάτες;

Σε ποιο τουριστικό προϊόν – το οποίο ο πρωθυπουργός επισήμανε, ότι αποτελεί ευκαιρία για επένδυση – αναφέρεται; Αυτό, που σε ορισμένους τουριστικούς προορισμούς λυμαίνεται τα πορτοφόλια των ξένων και Ελλήνων επισκεπτών με ασύδοτες τιμές υπηρεσιών και προϊόντων; Ή στα κλειστά λιμάνια, τους δρόμους και τους αρχαιολογικούς χώρους, που κάποιοι κλείνουν όποτε κρίνουν, ότι δεν τους ικανοποιεί μια πολιτική απόφαση που αφορά τον κλάδο τους;

Σε αυτό το περιβάλλον τίποτα δεν μπορεί να κάνει η βούληση του Κυρίου, παρά μόνο η αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να ελέγξει την κατάσταση και η αλλαγή νοοτροπίας των πολιτών και όσων έχουν δαιμονοποιήσει τις ξένες επιχειρήσεις αλλά και την ίδια την επιχειρηματικότητα γενικότερα στη χώρα μας.