Τα τελευταία 24ωρα έχουν δει το φως της δημοσιότητας ορισμένες δημοσκοπήσεις που δίνουν σαφές –αν και όχι μη ανατρέψιμο– προβάδισμα στο ΣΥΡΙΖΑ. Το δεδομένο αυτό ανεβάζει το πολιτικό θερμόμετρο εν όψει της προεδρικής εκλογής και της ενδεχόμενης πρόωρης προσφυγής στις κάλπες, αλλά –το χειρότερο– επηρεάζει αρνητικά και τις κυβερνητικές πολιτικές…

Οι πολιτικές προτάσεις, αντί να συναντούν την οικονομική πραγματικότητα, κινούνται (ασυνείδητα;) παράλληλα με αυτήν… Και, ως γνωστόν, όταν αυτό συμβαίνει, η πιθανότητα να συναντηθούν είναι μόνο στο άπειρο!

Τις τελευταίες μέρες ζούμε ξανά τον παραλογισμό της δημόσιας σύγκρουσης κυβέρνησης – αντιπολίτευσης πάνω από το “πτώμα” της Αργεντινής. Ενώ οι εξελίξεις στη χώρα της Λατινικής Αμερικής θα έπρεπε να μας οδηγήσουν σε κοινό τόπο, εμείς δεν συγκλίνουμε μεταξύ μας, αλλά αποκλίνουμε… Και είναι άγνωστο αν αυτό συμβαίνει από άγνοια των δεδομένων ή από πολιτικό καιροσκοπισμό. Γι’ αυτό, ας δώσουμε κάποιες διευκρινίσεις…

Η Δημοκρατική Αριστερά, εν τη γενέσει της, αποτέλεσε το πιο σοβαρό εγχείρημα να ξεπεραστεί η χρόνια αντίθεση που εμφιλοχωρούσε στον «Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου», μεταξύ ανανεωτικών και αριστερού ρεύματος.

Από τις εκλογές του 2012, είναι φανερό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δυσκολεύεται πολύ να εκπέμψει σαφές και ενιαίο πολιτικό μήνυμα, δοκιμασμένες και αποτελεσματικές πολιτικές στην οικονομία, ρεαλιστικές θέσεις για τη διαπραγμάτευση με τους ευρωπαίους εταίρους (που δεν θα οδηγούσαν σε ρήξη αν υιοθετούνταν). Αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση εξουσίας, με λίγα λόγια. Μια νίκη του κόμματος στις προσεχείς εθνικές εκλογές (που μπορεί να είναι και πολύ κοντά λόγω εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας) όχι μόνο δεν μπορεί να αποκλειστεί, αλλά θεωρείται πλέον πολύ πιθανή.