Αντίθετα, όμως, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έκανε μία δήλωση με την οποία θέλησε να περάσει το μήνυμα ότι θεωρεί ουσιαστικά το θέμα λήξαν! Και την... πασπάλισε με μπόλικο σκοτάδι και κινδυνολογία.
Έγινε λάθος, το ξέρω, δεν θα το ξανακάνω, πάμε παρακάτω, γιατί ο ο κόσμος είναι επικίνδυνος και σκοτεινές δυνάμεις καραδοκούν να μας κάνουν κακό. Ο γενικώς αισιόδοξος Πρωθυπουργός έγινε ξαφνικά τρομερά κινδυνολόγος.
Σύμφωνα με το διάγγελμα της Δευτέρας (8/8), η απομάκρυνση του διοικητή της ΕΥΠ, σε συνδυασμό με την παραίτηση Δημητριάδη (ως ένδειξη ανάληψης της πολιτικής ευθύνης), αλλά και ορισμένες θεσμικές αλλαγές στην Υπηρεσία Πληροφοριών είναι αρκετές για τον Πρωθυπουργό.
Πρόκειται για μία κλασική βέβαια αντίδραση της παρούσας κυβέρνησης μετά από κάθε κρίση που την έφερνε σε δύσκολη θέση. Ο Πρωθυπουργός διαπιστώνει αδυναμίες και προτείνει μία σειρά από θεσμικές αλλαγές και διορθωτικές κινήσεις.
Αυτό επιχειρεί να κάνει και στην υπόθεση των παρακολουθήσεων προτείνοντας τέσσερις παρεμβάσεις στην ΕΥΠ. Για την ταμπακιέρα, όμως, τίποτα. Απάντηση σε κανένα ερώτημα και κυρίως στο πώς φτάσαμε η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών να παρακολουθεί έναν πολιτικό αρχηγό. Γιατί;
Ο Πρωθυπουργός επέλεξε στο κομμάτι αυτό να ρίξει το μπαλάκι στην Εξεταστική Επιτροπή, την οποία δεν όρισε χρονικά και παράλληλα τη «στόλισε» με διάφορα «σκοτεινά σημεία».
Μίλησε (όχι τυχαία) για έναν «επικίνδυνο κόσμο» και για ξένες σκοτεινές δυνάμεις, που θέλουν να βλάψουν τη χώρα μας.
Γιατί το είπε αυτό; Για να προστατεύσει μεν την εθνική ασφάλεια (πράγμα που ασφαλώς θέλουμε όλοι), αλλά παράλληλα να θέσει και όρια για το τι τελικά θα συζητηθεί.
Είναι φανερό πως η κυβέρνηση στήνει ένα αφήγημα ασύμμετρων απειλών για να πάει τη συζήτηση μέχρι όπου η ίδια θέλει και τη βολεύει.
Όποιος ζητάει να μάθει περισσότερα εξυπηρετεί σκοτεινά συμφέροντα και θέτει σε κίνδυνο την εθνική ασφάλεια. Δεν εξυπηρετεί τα εθνικά συμφέροντα δηλαδή όποιος θέλει να μάθει γιατί παρακολουθούσαν τον Ανδρουλάκη ή αν η ΕΥΠ παρακολουθεί άλλα πολιτικά πρόσωπα ή δημοσιογράφους.
Αυτή είναι η σύνοψη της δήλωσης του Κυριάκου Μητσοτάκη και σίγουρα δεν αποτελεί την καλύτερη δυνατή αρχή για την εξιχνίαση της υπόθεσης.
Είναι δεδομένο πως μετά από αυτή τη δήλωση του Πρωθυπουργού η αντιπολίτευση θα υψώσει τους τόνους και η κυβέρνηση θα απαντά με «δράκους» και θα καταγγέλλει τοξικότητες.
Έτσι θα παιχτεί το παιχνίδι. Αλλά να σημειώσουμε κάτι. Εδώ δεν μιλάμε για μία απλή πολιτική αντιπαράθεση, γιατί έχουμε να κάνουμε με την παρακολούθηση ενός πολιτικού αρχηγού. Και δεν είναι τυχαίο ότι η τοξικότητα μέχρι στιγμής βγαίνει από τη μεριά της κυβέρνησης και όχι από την αντιπολίτευση, η οποία ζητά θεσμικά να λάβει απαντήσεις.
Η κυβέρνηση είναι αυτή που διαρρέει πληροφορίες για «περίεργες» διασυνδέσεις του Ανδρουλάκη και που πλέον επίσημα δια στόματος πρωθυπουργού λέει πως δεν μπορούμε να μάθουμε όλη την αλήθεια «για λόγους εθνικής ασφαλείας».
Λογικά, όμως, δεν θα τελειώσει τόσο απλά αυτή η ιστορία, καθώς φαίνεται πως υπάρχει ζουμί. Και τα ερωτήματα είναι εύλογα. Ποιος και γιατί παρακολουθούσε τον Ανδρουλάκη; Ποιος πήγε να του «φορτώσει» το Predator; Παρακολουθούνται άλλοι πολιτικοί και δημοσιογράφοι;
Μόνο έτσι θα κάνουμε καλό στη Δημοκρατία μας. Με σαφείς απαντήσεις. Όχι με τη δημιουργία φανταστικών εχθρών.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr