Ας δούμε τα δεδομένα: Ο Μακρόν πήρε ποσοστό 28%, ενώ το 2017 είχε πάρει 24%. Τότε η διαφορά με τη δεύτερη Λεπέν ήταν 2,7 μονάδες, ενώ τώρα είναι σχεδόν διπλάσια.

Με δεδομένο ότι ενόψει του β' γύρου ανοιχτά στηρίζουν τη Λεπέν μόνο οι ακροδεξιοί υποψήφιοι, Ερίκ Ζεμούρ και ο Νικολά Ντουπόν-Ενιάν, που τα ποσοστά τους μαζί δεν αθροίζουν 10%, τότε καταλαβαίνει κανείς πως ο Μακρόν έχει σημαντικά περιθώρια νίκης.

Συνολικά, πάντως, οι ακροδεξιοί υποψήφιοι, συμπεριλαμβανομένης της Λεπέν, συγκέντρωσαν μεγαλύτερο μερίδιο ψήφων αυτή τη φορά - πάνω από 30% - σε σύγκριση με το 2017, όταν ήταν πιο κοντά στο 26%. Κι αυτό είναι ένα από τα συμπεράσματα της πρώτης Κυριακής. Το ποσοστό είναι μεγάλο.

Ένα άλλο βασικό συμπέρασμα είναι ότι τα παραδοσιακά κόμματα Ρεπουμπλικανών και Σοσιαλιστων... εξαφανίστηκαν!

Οι παραπάνω αριθμοί δείχνουν ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα τα αποτελέσματα στον β΄ γύρο να είναι παρόμοια με αυτά του 2017, όταν ο Μακρόν είχε επικρατήσει σχετικά άνετα της Λεπέν (66-34%). Οι αναλυτές, όμως, θεωρούν πως αυτή τη φορά ο Μακρόν δεν θα φτάσει τόσο ψηλά. Το τι θα συμβεί στις 24 Απριλίου θα εξαρτηθεί από τον αριθμό των επιλαχόντων υποψηφίων που είναι πρόθυμοι να μετατοπίσουν την πίστη τους στη Λεπέν και φυσικά από το αν οι ψηφοφόροι τους θα πάνε στις κάλπες.

Γιατί ως γνωστόν, οι κάλπες στο β' γύρο ανοίγουν χωρίς να εμπεριέχουν τις ψήφους του α' γύρου. Ξεκινούν από το μηδέν και το ποσοστό συμμετοχής, αλλά και το ποιοι τελικά πολίτες θα λάβουν μέρος στη διαδικασία, θα κρίνει το αποτέλεσμα.

Κι αυτό το λέμε γιατί ο Αριστερός Ζαν Λικ Μελανσόν με ποσοστό 20% στον α' γύρο μοιάζει να είναι ο ρυθμιστής των εξελίξεων.

Μπορεί ο ίδιος να ζήτησε από τους ψηφοφόρους του να μην ψηφίσουν τη Λεπέν, αλλά κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος ότι αυτό θα συμβεί και σίγουρα κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει πως οι ψηφοφόροι του θα ψηφίσουν Μακρόν. Μπορεί να μην πάνε καν να ψηφίσουν. Μπορεί οι πιο μετριοπαθείς ψηφοφόροι του να απέχουν, ενώ οι πιο σκληροπυρηνικοί να πάνε τελικά στη Λεπέν.

Με δεδομένο ότι ο Μελανσόν εξέφρασε προεκλογικά κάποιες ακραίες θέσεις, δεν αποκλείεται κάποιοι ψηφοφόροι του να στραφούν τελικά στη Λεπέν, παρότι ο ίδιος τούς αποτρέπει. Υποθετικά σενάρια, αλλά υπαρκτά. Η λογική άλλωστε της άτυπης, σιωπηρής "συμμαχίας" Λεπέν- Μελανσόν ανησυχούσε την ΕΕ πριν ανοίξουν οι κάλπες. Κάτι τέτοιο τελικά δεν συμβαίνει ανοιχτά, ωστόσο, υπάρχουν ακόμα συγκοινωνούντα δοχεία.

Ακόμα κι έτσι ο Μακρόν δείχνει να έχει το πάνω χέρι, ωστόσο, δεν χαλαρώνει. Αντίθετα, καλεί τους Γάλλους να τον στηρίξουν για να μην εκλεγεί η ακροδεξιά Λεπέν.

Η προεκλογική εκστρατεία του Μακρόν ήταν πράγματι υποτονική και τώρα ανεβάζει τους τόνους, κάτι που όμως θα κάνει και η Λεπέν. Θα τα παίξει όλα για όλα.

Ο φόβος της ακροδεξιάς την ώρα που ο πόλεμος βρίσκεται στη γειτονιά της Ευρώπης, θεωρητικά ευνοεί τον Μακρόν. Ο πληθωρισμός όμως καλπάζει και η ακρίβεια ευνοεί τη Λεπέν.

Μέχρι να φτάσουμε στις 24 Απριλίου θεωρείται δεδομένο πως η αγωνία θα χτυπήσει κόκκινο. Το πιθανότερο είναι ότι ο Μακρόν θα γίνει ο πρώτος πρόεδρος της Γαλλίας από το 2002 που θα επανεκλεγεί. Το είχε πετύχει τότε ο Ζακ Σιράκ απέναντι στον πατέρα της Λεπέν. Άλλο ένα σημάδι που ευνοεί τον Γάλλο πρόεδρο.

Υπάρχει... δρόμος μέχρι την Κυριακή του Ορθόδοξου Πάσχα που θα κριθεί τελικά η προεδρία στη Γαλλία και θα έχουμε καιρό για επιπλέον αναλύσεις. Σε πρώτη φάση, πάντως, ένα είναι σίγουρο. Ο Μακρόν καλύπτει πια όλο το Κέντρο στη Γαλλία, έχει εξαφανίσει τα παραδοσιακά κόμματα (Κεντροαριστεράς, Κεντροδεξιάς) και αυτό... τροφοδοτεί τα άκρα. Βολεύει μεν τον ίδιο, αλλά η γαλλική κοινωνία μοιάζει ριζοσπαστικοποιημένη.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr