Μια από τις κεντρικές επιδιώξεις της κυβέρνησης είναι να βάλει την οικονομία σε ρυθμούς ταχείας ανάπτυξης και η ίδια, μαζί με επόμενες κυβερνήσεις όταν υπάρξουν, να διατηρήσει αυτούς τους ρυθμούς για πολλά χρόνια. Ο δρόμος για να γίνει αυτό είναι η υλοποίηση παραγωγικών επενδύσεων που θα δώσουν δουλειές και εισοδήματα και θα αυξήσουν την παραγωγή. Παράλληλα, για να διασφαλιστεί ροή χρήματος στην εγχώρια αγορά θα πρέπει να αυξηθούν οι εξαγωγές. Και αυτό διότι εφόσον δεν έχουμε δικό μας νόμισμα να τυπώνουμε, για να αυξήσουμε τα χρήματα που υπάρχουν στη χώρα πρέπει να τα πάρουμε από τους άλλους και αυτό γίνεται μόνο με εξαγωγές και τουρισμό. Μόνο έτσι θα μπαίνει υγιές χρήμα στην αγορά, δηλαδή όχι δανεικό.

Οι αποφάσεις του Ευρωπαίου κεντρικού τραπεζίτη Μάριο Ντράγκι να μειώσει ακόμη περισσότερο τα επιτόκια και να δηλώσει εμμέσως πλην όμως σαφώς οτι η ΕΚΤ θα κάνει οτι χρειάζεται για να αποτρέψει ή τουλάχιστον να καθυστερήσει μια παγκόσμια ύφεση δείχνουν την αγωνία της παγκόσμιας οικονομικής κοινότητας για τις διεθνείς εξελίξεις. Η Δύση δεν μοιάζει "ψυχολογικά" έτοιμη να μπεί σε ύφεση, αλλά ίσως να μη μπορεί να την αποφύγει. 

Η εβδομάδα που ξεκινάει σήμερα όπως και αυτές που θα ακολουθήσουν, είναι ιδιαίτερα κρίσιμες για τις διεθνείς αγορές. Η κλιμάκωση του εμπορικού πολέμου ΗΠΑ - Κίνας με την επιβολή δασμών και από τις δυο χώρες, η διάθεση του Ντόναλντ Τράμπ να συνεχίσει και να κλιμακώσει τον εμπορικό πόλεμο, έχουν ήδη προκαλέσει αναταράξεις στα χρηματιστήρια της Ασίας και των ΗΠΑ επηρεάζοντας όλες τις χρηματιστηριακές αγορές. Τα πρώτα δείγματα από τη σημερινή αντίδραση των ασιατικών αγορών είναι πολύ ανησυχητικά καθώς όλοι οι δείκτες υποχωρούν, προκαλώντας ανάλογες προσδοκίες και για τα ευρωπαικά και αμερικανικά χρηματιστήρια. Το τι θα γίνει λοιπόν σήμερα στις ΗΠΑ αλλά και πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση τις επόμενες ημέρες θα είναι καθοριστικό για την βραχυχρόνια τουλάχιστον πορεία των αγορών. 

Καθώς η ελληνική οικονομία πασχίζει και ελπίζει να πετύχει μια σχετικά ταχεία οικονομική ανάπτυξη τα επόμενα χρόνια ώστε να ξεπεράσει τα μεγάλα προβλήματα που δημιούργησε η δεκαετής ύφεση, η παγκόσμια οικονομία αντιμετωπίζει τον κίνδυνο της υφεσης. Το ερώτημα είναι αν μπορεί η Ελλάδα να κινηθεί αναπτυξιακά όταν ο υπόλοιπος κόσμος κινείται σε χαμηλούς ή αρνητικούς ρυθμούς. Η προφανής απάντηση θα ήταν αρνητική, αλλά υπάρχει μια διαφορά. Ότι η ελληνική οικονομία μαστίζεται από ένα βασικό πρόβλημα, την γραφειοκρατία και την παρέμβαση του κράτους σε όλες τις δουλειές και αν καταφέρει να απαλλαγεί από αυτά, πιθανόν να αποφύγει μια εισαγώμενη ύφεση και να πετύχει ένα θετικό ρυθμό ανάπτυξης, έστω και χαμηλότερο από αυτόν που θα θέλαμε.

Η νέα κυβέρνηση κινείται με ταχύτητα και αποφασιστικότητα, χωρίς να φοβάται τις δύσκολες αποφάσεις, όπως απέδειξε με την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου. Και εφόσον καταφέρει να περάσει μεταρρυθμίσεις για να διευκολύνει την ανάπτυξη και να περιορίσει τη γραφειοκρατία, το "μπαλάκι" περνάει στους ιδιώτες οι οποίοι θα πρέπει να επενδύσουν και να αυξήσουν την παραγωγή και το ΑΕΠ.