Η νέα εμπλοκή στις διαπραγματεύσεις με τους εταίρους, φέρνει ξανά την Ελλάδα στην απελπιστική θέση στην οποία είχε βρεθεί πέρυσι με την διαπραγμάτευση Βαρουφάκη. Το μόνο “πλεονέκτημα” είναι οτι εξαιτίας των capital controls οι καταθέσεις δεν μπορούν να πετάξουν προς το εξωτερικό ή προς τα στρώμματα και παραμένουν εγκλωβισμένες στο τραπεζικό σύστημα. Kατά τα άλλα όμως, η ελληνική κυβέρνηση απορροφά όλο το χρήμα από τα αποθεματικά δημοσίων επιχειρήσεων, ασφαλιστικών ταμείων και δημοσίων οργανισμών, προετοιμαζόμενη ξανά για το ενδεχόμενο της έλλειψης χρήματος για την πληρωμή μισθών του δημοσίου και συντάξεων. 

Η κυβέρνηση είναι εγκλωβισμένη μεταξύ ιδεοληψίας, ανικανότητας και πολιτικού οπορτουνισμού, βλέπει οτι θα έχει μεγάλο πολιτικό κόστος από την ψήφιση των μέτρων και υπαναχωρεί άτακτα, σκεπτόμενη ακόμη και την προοπτική να “το σκάσει” από τις ευθύνες της με εκλογές. 

Από την άλλη μεριά, οι ξένοι είναι αποφασισμένοι να δεσμεύσουν και αυτή και τις επόμενες κυβερνήσεις με ένα πακέτο “προληπτικών” μέτρων τα οποία θα ενεργοποιούνται αυτόματα σε περίπτωση απόκλισης από τους δημοσιονομικούς στόχους. Η απόφαση αυτή των ξένων οφείλεται στην απόλυτη έλλειψη εμπιστοσύνης που έχουν προς αυτή την κυβέρνηση η οποία από τη μία ψηφίζει τα μέτρα υπό πίεση και από την άλλη δεν τα εφαρμόζει. 

Η χώρα οδεύει ακόμη μια φορά προς τα βράχια, και η ελληνική ταυτότητα καταρρακώνεται ξανά αφού θεωρούμαστε παγκοσμίως ώς εντελώς αναξιόπιστοι συνομιλητές. 

Με μια κυβέρνηση που έχει αποτύχει παταγωδώς σε όλους τους στρατηγικούς της στόχους, που έχει στηριχθεί σε διαρκή ψέμματα για να κλέψει την ψήφο των πολιτών και που εφαρμόζει συστηματικά καθεστωτικές συμπεριφορές, η προοπτική για έξοδο από αυτή τη νέα κρίση χωρίς πολιτική αναταραχή, είναι μάλλον απίθανη.

Το σενάριο των εκλογών ανοίγει ξανά, αλλά είναι αμφίβολο αν θα προλάβουμε να κάνουμε εκλογές πριν πτωχεύσουμε. Δεν είναι καθόλου βέβαιον αυτή τη φορά οτι οι ξένοι θα μας δώσουν τον αναγκαίο χρόνο καθώς είναι προφανές οτι σκοπός τους είναι να εφαρμόσουν τη μέγιστη πίεση στην ελληνική κυβέρνηση.

Μια πολιτική αναστάτωση αυτη τη στιγμή θα οδηγήσει σε ακόμη χειρότερο βάθος τα πολύ κακά δημόσια οικονομικά και θα προκαλέσει πλήγμα στη λειτουργία του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας. Σε συνδυασμό με τις απερίγραπτες αποφάσεις ορισμένων υπουργών, όπως πρόσφατα του υπουργού Πολιτισμού Μπαλτά, να χαρακτηρίσει αρχαιολογικό χώρο την περιοχή Αφάντου στη Ρόδο, που έχουν οδηγήσει σε πάγωμα όλες τις επενδύσεις, η πολιτική αναστάτωση προκαλεί πολύ μεγαλύτερη ζημιά από αυτή που θα προκαλούσε η πολιτική λιτότητας στην οποία επιμένουν οι ξένοι.

Η εποχή, λίγο πριν το καλοκαίρι, είναι “ιδανική” για ακύρωση τουριστικών κρατήσεων και απώλεια σημαντικών εσόδων, απαραίτητων για την επιβίωση της οικονομίας και των πολιτών. 

Δεν είναι ορατό το πώς θα βγούμε από αυτό το νέο αδιέξοδο, αυτό όμως που είναι πλέον βέβαιον είναι οτι δεν μπορούμε να εμπιστευόμαστε τη διοίκηση της χώρας σε αυτή την κυβέρνηση. Η έξοδος από το Ευρώ την οποία ανεξήγητα είχαν φέρει ξανά στη συζήτηση ορισμένα ξένα έντυπα ενημέρωσης, αρχίζει να μοιάζει ξανά ώς πιθανή προοπτική. Ιδιαιτέρως όταν θυμηθεί κανείς πρόσφατες δηλώσεις του γερμανού υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος ενώ δήλωνε οτι έχουν γίνει σημαντικά βήματα προόδου, κατέληγε οτι χωρίς μια εξωτερική υποτίμηση (δηλαδή αλλαγή νομίσματος και υποτίμηση του έναντι του ευρώ) η ελληνική οικονομία δεν μπορεί να ορθοποδήσει. Η εναλλακτική θα ήταν πολύ σημαντικές μεταρρυθμίσεις, με ενιαία σύνταξη για όλους την οποία να αντέχει το διαλυμένο σήμερα ασφαλιστικό σύστημα, άμεσο κλείσιμο όλων των άχρηστων δημοσίων οργανισμών, μαζικές ιδιωτικοποιήσεις και μειώσεις φόρων. Όμως αυτά είναι ξένα προς την λογική της ελληνικής δημόσιας διοίκησης και αόμη περισσότερο δεν εντάσσονται στον σχεδιασμό των ελληνικών πολιτικών κομμάτων.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr