Δυστυχώς υπάρχει ο κίνδυνος, η ίδια (περίπου) κυβέρνηση να επαναλάβει το ίδιο (περίπου) λάθος και να ξαναπάρουμε το βραβείο και για δεύτερη φορά το 2016.
Ο κίνδυνος αυτός υπάρχει διότι η κυβέρνηση δεν θέλει να αντιληφθεί το πώς πραγματικά παίζεται το παιχνίδι της διαπραγμάτευσης με τους εταίρους και συνεχίζει να έχει το μυαλό της κολλημένο στο παρελθόν (πελατειακή λογική και ημέτεροι στο Δημόσιο) και το μάτι της κολλημένο στους ψηφοφόρους στους οποίους επιμένει να παρουσιάζει ένα ψευδο - επαναστατικό προφίλ υποσχόμενη την εφαρμογή ενός “παράλληλου σχεδίου” το οποίο δεν μπορεί να εφαρμόσει διότι δεν το επιτρέπουν οι διεθνείς εταίροι.
Ας δούμε ένα συγκεκριμένο γεγονός. Τη στιγμή αυτή η Ελλάδα δεν έχει ανάγκη από κάποια δόση των δανειστών. Έχει μια σχετική επάρκεια ολίγων μηνών. Για τους ίδιους μήνες, δεν έχει και υποχρέωση πληρωμής δόσης για τα δάνεια μας στους δανειστές. Μπορούμε να πούμε οτι η Ελλάδα “είναι καλά”, προς στιγμήν.
Από την άλλη, η Ελλάδα οφείλει να περάσει δυο σκληρά νομοσχέδια, ένα για το ασφαλιστικό και ένα για τη φορολόγηση των αγροτών τα οποία σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της κυβέρνησης θα τα περάσει από τη Βουλή με την δική της πλειοψηφία, χωρίς να χρειαστεί ψήφους από βουλευτές άλλων κομμάτων. Ας πούμε οτι είναι έτσι και ας υποθέσουμε οτι πράγματι αυτά τα νομοσχέδια που είναι ακόμη υπο διαμόρφωση θα πάρουν τελικά μια μορφή που θα την εγκρίνουν και οι δανειστές και τελικά θα ψηφιστούν από τη Βουλή.
Η κυβέρνηση θεωρεί οτι με αυτά τα δυο νομοσχέδια έχει τελειώσει με τις υποχρεώσεις της και οι ξένοι θα αξιολογήσουν θετικά την πρόοδο μας και θα μπορέσουμε να ανασάνουμε συμμετέχοντας στις αγορές ομολόγων από την ΕΚΤ για τη χρηματοδότηση μας και στην ποσοστική χαλάρωση του Ντράγκι, με λίγα λόγια οτι θα διαθέτουμε πλέον ρευστότητα και οτι η κυβέρνηση θα μπορεί να τη σπαταλά όπως θέλει, δηλαδή για εξαγορά ψήφων.
Τα πράγματα όμως δεν είναι έτσι διότι λογαριάζουμε χωρίς τον ξενοδόχο και ο ξενοδόχος, που είναι οι εταίροι, έχουν άλλη άποψη. Την άποψη τους την εξέφρασε χθές πλήρως και χωρίς να αφήνει περιθώρια παρανόησης ένας κορυφαίος Ευρωπαίος αξιωματούχος που είπε ότι:
“η συζήτηση για την αξιολόγηση της Ελλάδας θα είναι μακρά και υπάρχει ένα επαρκές χρονικό περιθώριο για την επίτευξη συμφωνίας μεταξύ των δύο πλευρών και την επίλυση όλων των ανοιχτών ζητημάτων, καθώς η Ελλάδα έχει επαρκή αποθεματικά και δεν προβλέπονται σημαντικές αποπληρωμές χρέους”.
Τι σημαίνει αυτό; Πως αντίθετα με ότι εμείς νομίζουμε, η αξιολόγηση δεν θα έρθει γρήγορα αφού υπάρχουν ανοιχτά ζητήματα, δηλαδή άλλες υποχρεώσεις από πλευράς μας τις οποίες δεν έχουμε ικανοποιήσει. Οι υποχρεώσεις αυτές αφορούν τις μεταρρυθμίσεις στη Δημόσια Διοίκηση, την απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας, τις ιδιωτικοποιήσεις και την αναθεώρηση του προυπολογισμού του 2016 (για να καλυφθούν δημοσιονομικά κενά).
Εμείς λοιπόν θεωρούμε οτι μόλις περάσει το ασφαλιστικό και το φορολογικό των αγροτών θα έρθει η θετική αξιολόγηση για να ανασάνουμε, ενώ οι ξένοι μας λένε ευθέως οτι αυτό δεν θα συμβεί και οτι η συζήτηση για την αξιολόγηση θα είναι μακρά. Πόσο μακρά; Όσο επαρκούν τα αποθεματικά μας και μέχρι να εφαρμόσουμε όλα τα μέτρα διότι αν δεν τα εφαρμόσουμε δεν θα αξιολογηθούμε και θα ξαναβρεθούμε στην κατάσταση του καλοκαιριού, δηλαδή να ικετεύουμε για μια δόση προκειμένου να πληρώσουμε μισθούς του Δημοσίου και συντάξεις.
Είναι δυνατόν να την ξαναπατήσουμε έτσι; Δεν μάθαμε τίποτα;
Ελπίζω να μάθαμε (η κυβέρνηση δηλαδή) και να αποφύγει αυτή την κακοτοπιά προς την οποία βαδίζει με προσήλωση και αποφασιστικότητα.
Πιθανόν όμως να μην έχει καταλάβει κάτι η κυβέρνηση αφού αναγκάστηκε ο Αμερικανός Υπουργός Οικονομικών κ. Τζάκ Λιού μιλώντας χθές με τον Έλληνα ομόλογο του Ευκλείδη Τσακαλώτο να του πεί ξεκάθαρα οτι η επαναδιαπραγμάτευση του χρέους σχετίζεται με την υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων.
Λες και δεν το ξέραμε (όλοι εμείς οι υπόλοιποι), η κυβέρνηση όμως το έχει καταλάβει ή όχι ακόμη;
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr