Η κυβέρνηση ελπίζει στον Από Μηχανής Θεό για να φέρει ανάπτυξη και δεν κάνει τίποτα για να την διευκολύνει. Ενώ είναι σαφές οτι ανάπτυξη μπορεί να υπάρξει αποκλειστικά και μόνο από τις ιδιωτικές επενδύσεις, η κυβερνητική πολιτική, αλλά και η ρητορική των υπουργών είναι εις βάρος όχι μόνο των ιδιωτικών επενδύσεων αλλά και της επιχειρηματικότητας συνολικά.
Οι αυξήσεις των φόρων στις επιχειρήσεις για παράδειγμα, σε μια εποχή που όλες σχεδόν είναι ζημιογόνες, δεν αναμένεται να φέρουν έσοδα. Απλώς αποθαρρύνουν την επιχειρηματική δραστηριότητα. Το σύνολο των νομικών προσώπων στην Ελλάδα, συνεισφέρει φορολογικά έσοδα 2,7 δισ ευρώ, από τα 53 δισ ευρώ που είναι το σύνολο των κρατικών εσόδων. Γιατί συμβαίνει αυτό; Είναι χαμηλοί οι φορολογικοί συντελεστές των επιχειρήσεων; Ασφαλώς και όχι, είναι μάλιστα αρκετά υψηλοί. Αυτό συμβαίνει αφενός διότι δεν έχουμε πολλές επιχειρήσεις, αφετέρου διότι οι επιχειρήσεις που έχουμε δεν έχουν κέρδος. Και εκτός αυτού, αν θεωρήσει κανείς επιχειρήσεις τα εκατοντάδες χιλιάδες σουβλατζίδικα, καφενεία και μπαρ, αυτά δεν κόβουν αποδείξεις και δεν πληρώνουν φόρους. Η αύξηση λοιπόν των φορολογικών συντελεστών για τις επιχειρήσεις δεν θα έχει κανένα απολύτως όφελος ιδίως σε μια βαθειά υφεσιακή χρονιά. Η κυβέρνηση δεν μπαίνει στον κόπο να επιδιώξει κάποιες συνδυαστικές λύσεις για να πετύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα που είναι η ανάπτυξη και η αύξηση της απασχόλησης. Και μπορεί να μη μπαίνει στον κόπο διότι το οικονομικό επιτελείο προσπαθεί να βρεί τρόπους για να αποφύγει το αναπόφευκτο, δηλαδή την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων, ή επειδή οι υπουργοί είναι κομμουνιστές και έχουν από μικροί εκπαιδευτεί να μισούν την επιχειρηματικότητα (λές και οι εργάτες μπορούν να επιβιώσουν χωρίς επιχειρήσεις). Όποιος και αν είναι ο λόγος για τον οποίο ουσιαστικά κανείς από την κυβέρνηση δεν αναζητά λύσεις και δεν προτείνει τίποτα, η ουσία είναι μία, ότι από την κυβέρνηση, προκοπή δεν μπορούμε να περιμένουμε. Έρχεται λοιπόν υπό αυτές τις συνθήκες μια όχι και πολύ γνωστή Ελληνική Ενωση Επιχειρηματιών, η ΕΕΝΕ, η οποία προτείνει κάτι συγκεκριμένο στην κυβέρνηση. Της προτείνει να διατηρήσει τους αυξημένους φορολογικούς συντελεστές στα κέρδη των επιχειρήσεων για το ποσό που δεν υπερβαίνει τα κέρδη του 2014 και για τα επιπλέον κέρδη, αν υπάρξουν, να τα φορολογήσει με ένα χαμηλό συντελεστή 10%. Τα επιπλέον κέρδη τα οποία ελάχιστες επιχειρήσεις μπορούν ίσως να πετύχουν. Και εξηγεί η ΕΕΝΕ οτι με αυτό τον τρόπο θα πετύχουμε πολλούς στόχους: Δεν θα επηρεαστούν αρνητικά τα φορολογικά έσοδα, αντίθετα μπορεί και να αυξηθούν αφού κάποιες επιχειρήσεις που είχαν κρύψει κέρδη τα προηγούμενα χρόνια θα σπεύσουν τώρα να τα εμφανίσουν ώς νέα πληρώνοντας 10%. Δεύτερον οτι οι επιχειρήσεις θα έχουν ένα κίνητρο να δηλώσουν όσο περισσότερα κέρδη μπορούν αντί να τα κρύψουν για να αποφύγουν τον υψηλό συντελεστή φορλόγησης. Τρίτον, η ΕΕΝΕ θεωρεί οτι οι ξένοι επενδυτές θα σπεύσουν να αγοράσουν ελληνικές επιχειρήσεις για να εκμεταλευτούν τον χαμηλό συντελεστή αφού τα κέρδη που θα μεταφέρουν από το εξωτερικό ή που θα παράγουν εδώ θα φορολογούνται με χαμηλό συντελεστή. Λέει μάλιστα οτι κάποιες ξένες επιχειρήσεις θα αγοράσουν ελληνικές για να μεταφέρουν εδώ έργο, θα τους δώσουν δηλαδή υπεργολαβίες, ώστε να εκμεταλευτούν τον χαμηλό συντελεστή και αυτό θα αυξήσει την απασχόληση στην Ελλάδα. Όλα αυτά που προβλέπει η ΕΕΝΕ οτι θα συμβούν αν υλοποιηθεί η πρόταση της, δεν θα συμβούν με τους αυξημένους συντελεστές των κερδών. Η πρόταση λοιπόν αυτή την οποία περιφέρει h EENE στα υπουργικά γραφεία, είναι σα να μην υπάρχει. Οι υπουργοί κλείνουν ένα ραντεβού, ακούνε διάφορες προτάσεις και μόλις τελειώσει το ραντεβού, είναι σαν να μην έγινε ποτέ, ούτε η συνάντηση ούτε η πρόταση. Και αυτό δεν αφορά τη σημερινή κυβέρνηση, αλλά όλες τις κυβερνήσεις. Κανείς δεν ακούει κανέναν, εκτός αν από την υιοθέτηση μιας πρότασης εξαρτώνται ψήφοι ή χρήμα. Όλα τα άλλα στον κάλαθο των αχρήστων και έχουν καταλήξει πάρα πολλές προτάσεις στα καλάθια των υπουργείων τα τελευταία έξι χρόνια.
Μπορεί λοιπόν οι κυβερνήσεις να θέλουν πολιτικούς στα υπουργεία για να εξασφαλίζουν τις ψήφους, αλλά τουλάχιστον ας ακούγανε και την πιάτσα. Μόνο από την πιάτσα μπορούν να προέλθουν ρεαλιστικές λύσεις διότι οι άνθρωποι της πιάτσας, είτε είναι επιχειρηματίες, είτε επιστήμονες, γιατροί, δικηγόροι, επαγγελματίες, μόνο αυτοί ξέρουν το πραγματικό πρόβλημα της δουλειάς τους. Θα ήταν λοιπόν χρήσιμο αν κάποιοι, Γενικοί Γραμματείς, ή διευθυντές υπουργείων, ή συγκεκριμένα για το υπουργείο Οικονομικών, ο Πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων κ. Γ. Χουλιαράκης αφιέρωναν λίγο χρόνο και λίγη προσοχή στις προτάσεις της πιάτσας. Ειδικά όταν μιλάνε για ανάπυξη της οικονομίας, δεν μπορούν να αγνοούν τα όσα τους λένε αυτοί που καλούνται να υλοποιήσουν την ανάπτυξη, δηλαδή οι επιχειρηματίες.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr