Η έκπληξη της καθαρής νίκης του ΣΥΡΙΖΑ έναντι της ΝΔ με πάνω από 7 ποσοστιαίες μονάδες διαφορά οφείλεται σε τρείς κυρίως παράγοντες:

Πρώτον, οτι οι ψηφοφόροι "ξεφοβήθηκαν" τον ΣΥΡΙΖΑ από τότε που έγινε κυβέρνηση και αυτό οφείλεται αφενός στην  κωλοτούμπα με το μνημόνιο και αφετέρου στην αποπομπή των ακραίων Λαφαζάνη και Κωνσταντοπούλου.

Δεύτερον, οτι οι ψηφοφόροι, θεωρώντας δεδομένη την εφαρμογή του μνημονίου προτίμησαν να ψηφίσουν τον ΣΥΡΙΖΑ πιστεύοντας οτι θα εφαρμόσει το μνημόνιο με πιο ήπιο τρόπο από αυτόν με τον οποίο θα το εφήρμοζε η ΝΔ.

Τρίτον, οι εκλογές έγιναν πρίν ψηφιστούν οι εφαρμοστικιοί νόμοι του μνημονίου, πρίν δηλαδή πληγεί η τσέπη του ψηφοφόρου. Το αποτέλεσμα δεν θα ήταν το ίδιο αν οι εκλογές γίνονταν τον επόμενο Φεβρουάριο πχ, όταν θα είχαν ψηφιστεί όλα τα μέτρα του μνημονίου.

Αυτοί οι τρείς παράγοντες μαζί με πολλούς άλλους μικρότερης σημασίας, όπως οτι πέρασαν μόλις εννέα μήνες από τις προηγούμενες εκλογές που είναι μικρό χρονικό διάστημα για να αλλάξει κανείς την ψήφο του, οτι τελικά η καταστροφή του Grexit απεφεύχθη έστω και τελευταία στιγμή, οτι τα capital controls δεν "έτσουξαν" την τσέπη κανενός αφού 1800 ευρώ το μήνα μετρητά ανά άτομο και ανά λογαριασμό υπερβαίνουν κατά πολύ τα μηνιαία έσοδα του 90%  της ελληνικής οικογένειας, ότι η Νέα Δημοκρατία δεν ανανεώθηκε, ότι ο λαικισμός είναι πάντα αρεστός στους Έλληνες ψηφοφόρους και ότι ο Τσίπρας είναι ο νεώτερος Έλληνας πολιτικός ηγέτης, έδωσαν στον ΣΥΡΙΖΑ αυτή την καθαρή νίκη. Ουσιαστικά, ο λαός ψήφισε το "φάντασμα" του Ανδρέα Παπανδρέου, δηλαδή έναν λαικιστή  πολιτικό που απλώς μιμείται τον Ανδρέα στον λόγο και στις κινήσεις του μπαλκονιού, χωρίς φυσικά να διαθέτει τίποτα ούτε από τη μόρφωση, ούτε από το όραμα, ούτε από την προσωπικότητα του.

Παρόλα αυτά, ο Τσίπρας έχει μια ευκαιρία να αλλάξει και να γίνει ηγέτης της Κεντροαριστεράς. Αφού εξολόθρευσε τους ακραίους, δηλαδή τον Λαφαζάνη που διαφοροποιήθηκε, έχασε παταγωδώς και εξουθενώθηκε, τώρα πρέπει αναγκαστικά να κινηθεί προς το κέντρο για να διατηρήσει και να αυξήσει στο μέλλον τη δύναμη του. Πρέπει δηλαδή να γίνει το νέο ΠΑΣΟΚ, πράγμα που προφανώς είναι και ο στόχος του.

Αυτά για τη νίκη ΣΥΡΙΖΑ, πάμε στη ΝΔ.

Ο Μειμαράκης υπερέβη εαυτόν. Ανέβασε το ποσοστό της ΝΔ από το 15% των δημοσκοπήσεων του Αυγούστου κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες, χωρίς όμως να πετύχει τη νίκη στις εκλογές. Ήταν ειλικρινής, στήριξε την κυβέρνηση Τσίπρα προεκλογικά στη Βουλή για να μη πτωχεύσει η χώρα και για να μη πάει στη Δραχμή, έκανε ότι μπορούσε, αλλά δεν κατάφερε να κερδίσει. Θα μείνει στην ιστορία της ΝΔ ώς ένας πετυχημένος μαχητής, αλλά είναι αμφίβολο αν μπορεί να παραμείνει στην ηγεσία της από εδώ και πέρα. Η ΝΔ πρέπει να ανανεωθεί για να επιβιώσει και αυτό κατά τη γνώμη μου είναι πάρα πολύ δύσκολο να συμβεί. Τα νεώτερα και δυναμικά στελέχη της θα θέσουν θέμα ηγεσίας από αύριο, αλλά δεν αρκεί αυτό. Θα χρειαστεί τα παλιά στελέχη να υπερβούν τον εγωισμό τους, όπως θα χρειαστεί και πολύς χρόνος για να ανανεωθεί και να αλλάξει αυτό το παλαιολιθικό κόμμα - αν τελικά καταφέρει να αλλάξει ποτέ.

Ο μεγάλος χαμένος των εκλογών αυτών είναι το Ποτάμι. Το Ποτάμι έδωσε έναν ειλικρινή αγώνα - και το πλήρωσε αυτό - αλλά κυρίως πλήρωσε τα λάθη των δημοσκοπήσεων. Όταν όλες οι δημοσκοπήσεις προβλέπουν ντέρμπι μισής μονάδας μεταξύ των δυο πρώτων, οι ψηφοφόροι των άλλων κομμάτων διαλέγουν ποιόν από τους δυο πρώτους θα ψηφίσουν. Το Ποτάμι έχασε τους ψηφοφόρους του που πήγαν στη ΝΔ, επειδή πίστεψαν οτι η ΝΔ χρειάζεται μερικές ψήφους για να περάσει μπροστά. Αν οι ψηφοφόροι γνώριζαν οτι η διαφορά θα είναι πάνω από 7 μονάδες, θα ψήφιζαν το Ποτάμι. Δυστυχώς το καλό αυτό και ελπιδοφόρο κόμμα, έχασε εξαιτίας των δημοσκόπων και όχι επειδή υπήρξε θαρραλέο στις θέσεις του και καθαρό στις επιλογές του.

Το ΠΑΣΟΚ κατάφερε να συσπειρώσει κάποιες δυνάμεις, αλλά δεν φαίνεται οτι μπορεί να πάει μιακριά στο μέλλον. Το παρελθόν του ΠΑΣΟΚ ήταν η κεντροαριστερά και τώρα την κεντροαριστερά την έχει πάρει ο ΣΥΡΙΖΑ και δεν είναι καθόλου σίγουρο ποιός θα την έχει στο μέλλον. Πάντως το ΠΑΣΟΚ της Φώφης, είναι αμφίβολο αν θα μπορέσει να την διεκδικήσει.

Η Χρυσή Αυγή δεν κατάφερε να κερδίσει στα Δωδεκάνησα τους τρομαγμένους εξαιτίας των προσφύγων νησιώτες - φαίνεται τελικά οτι οι νησιώτες δεν φοβούνται εύκολα - και φαίνεται οτι μέχρι εδώ ήταν η ιστορία της Χρυσής Αυγής και δεν μπορεί να πάει παραπέρα, αλλά ποτέ δεν ξέρεις.

Το ΚΚΕ ακλόνητο στα ποσοστά του.

Και πάμε τώρα στον Λαφαζάνη - που δεν μπήκε στη Βουλή και μπορεί να επανέλθει στα καφενεία της αριστεράς να συζητά για την επανάσταση με τη Ζωή, αν μιλάνε ακόμη σε λίγες μέρες. Το ιδιαίτερα χαμηλό ποσοστό του Λαφαζάνη έδειξε οτι η Ελλάδα υπό οποιεσδήποτε συνθήκες δεν θέλει να γίνει κομμουνιστική χώρα, ούτε θέλει να πάει στη Δραχμή. Αυτό μπορεί να συμβεί αν αποτύχουμε να μείνουμε στο Ευρώ και ενεργοποιηθεί το σχέδιο Σόιμπλε, αλλά δεν θα το διαλέξουμε, θα μας επιβληθεί με κάποιο τρόπο.

Ο Λεβέντης πρέπει να είναι ο πιο ευτυχισμένος Έλληνας σήμερα καθώς μετά από μια ζωή προσπάθειας κατάφερε να μπεί στη Βουλή ώς πολιτικός αρχηγός.

Και ο Πάνος Καμμένος είναι ο δεύτερος πιο ευτυχισμένος ο οποίος αντί να εξαφανιστεί από τον πολιτικό χάρτη, κατάφερε με ένα αξιοθρήνητο 3% να ανέβει στο παλκοσένικο και να κάνει high five με τον Τσίπρα του 35%. Το γιατί ο Τσίπρας τον ανέβασε στην εξέδρα και γιατί ο Νίκος Παππάς τον σφιχταγκάλιαζε κατά την άνοδο του, είναι απορίας άξιον. Κατάφερε επίσης ο Καμμένος να συμμετέχει και πάλι στην κυβέρνηση και να απολαμβάνει τα οφέλη από τη συμμετοχή του, όποια είναι αυτά, ενώ όλοι τον είχαν για ξεγραμμένο και του πετούσαν αυγά και γιαούρτια στους δρόμους. Είναι απορίας άξιον, ποιοί τον ψηφίζουν και γιατί, αλλά εν πάση περιπτώσει τον ψηφίζουν και αυτός κυβερνά με 3%. Ρεκόρ Γκίνες.

Αυτά χονδρικά είναι τα συμπεράσματα των εκλογών που οδηγούν σε μια "νέα" κυβέρνηση πάλι με Τσίπρα και Καμμένο, που όμως αυτή τη φορά καλούνται να υπογράψουν όλους τους εφαρμοστικούς νόμους ενός μνημονίου που θα τους οδηγήσει αναμφίβολα στη φθορά.

Η κυβέρνηση αυτή δεν είναι ισχυρή, δεν πιστεύει στα μέτρα που θα υπογράψει και δεν ξέρει να κυβερνάει. Αν χρησιμοποιήσουν άλλα πρόσωπα, ίσως να πετύχουν κάτι καλύτερο, αλλά σε καμμία περίπτωση δεν είναι μια κυβέρνηση που μπορεί να πάει τον τόπο μπροστά, που μπορεί να φέρει επενδύσεις, ανάπτυξη και θέσεις εργασίας.

Ο λαός που την επέλεξε, ουσιαστικά την καταδίκασε να σηκώσει αυτή ολόκληρο το πολιτικό κόστος του μνημονίου και δίνει με την ψήφο του τη χαριστική βολή στην (ψευδο) αριστερά αφού την αναγκάζει να πάρει τις ευθύνες των πράξεων της. Πολλοί λένε οτι έχουμε για δεύτερη φορά αριστερά. Δεν είναι έτσι. Η αριστερά δεν υπάρχει πιά, την εξόντωσε ο Τσίπρας, αυτοί είναι μια ψευδεπίγραφη αριστερά, μια μετάλλαξη του παλιού ΠΑΣΟΚ, ένα θολό σχήμα που συνεργάζεται με ένα ακροδεξιό εθνικιστικό απόκομμα για να κυβερνήσει. Που θα καταλήξουμε με αυτές τις επιλογές μας , θα το δούμε πολύ σύντομα, μέσα σε έξι μήνες το πολύ. 

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr