Ο υπουργός Οικονομικών κ. Γιώργος Χουλιαράκης, ο υπουργός Ανάπτυξης κ. Νίκος Χριστοδουλάκης, ο υπεύθυνος για το μεταναστευτικό Ιωάννης Μουζάλας, εργάζονται ώς "πραγματικοί" και όχι υπηρεσιακοί υπουργοί, προωθούν μέτρα και λαμβάνουν αποφάσεις που συνήθως σε προεκλογικές περιόδους, "παγώνουν" από τις "διακοσμητικές" υπηρεσιακές κυβερνήσεις.

Η μικρή περίοδος κατά την οποία αυτή η υπηρεσιακή κυβέρνηση έχει αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας, πιστεύω οτι θα είναι ενδεικτική για το τι μπορεί να γίνει, αν η διοίκηση βρίσκεται στα χέρια τεχνοκρατών, αντί πολιτικών. Πρόκειται για ένα πείραμα ασφαλώς, το οποίο μάλλον θα περάσει απαρατήρητο για τον πολύ κόσμο, όμως οι άμεσα ενδιαφερόμενοι επιχειρηματίες και τραπεζίτες, το αντιλαμβάνονται.

Στο μεταξύ, οι πληροφορίες από τα πολιτικά κόμματα αναφέρουν οτι δεν βρίσκουν βουλευτές για να αναλάβουν καίρια υπουργικά πόστα όταν με το καλό δημιουργηθεί κυβένηση. Τόσο στη νέα Δημοκρατία, όσο και στον ΣΥΡΙΖΑ, αναζητούνται πρόσωπα εκτός πολιτικής σκηνής για να αναλάβουν τα υπουργικά πόστα και να κληθούν να υλοποιήσουν τους εφαρμοστικούς νόμους που προβλέπει το μνημόνιο. Τα πολιτκά στελέχη όμως των κομμάτων, δηλαδή οι υποψήφιοι βουλευτές, τρέμουν στην ιδέα οτι αυτοί θα κληθούν να υπογράψουν τους εφαρμοστικούς νόμους από τη θέση του υπουργού. Τους αρέσει η ιδέα της υπουργοποίησης, μόνο όσον αφορά στις τιμές και στην ισχύ, όμως σε καμμία περίπτωση δεν θέλουν να αναλάβουν ευθύνες και μάλιστα με πολιτικό κόστος αφού τα μέτρα θα είναι δυσάρεστα για πολλούς. 

Έτσι οι ηγεσίες και των δυο κομμάτων απευθύνονται σε πρόσωπα εκτός ψηφοδελτίων, σε αυτούς που ούτως ή άλλως δεν εκλέγονται, βολιδοσκοπώντας τις προθέσεις τους σχετικά με το αν είναι πρόθυμοι να αναλάβουν υπουργικό πόστο μετά τις εκλογές. Η δε πρόφαση για αυτή την αναζήτηση είναι οτι "αναζητούμε τους καλύτερους και δεν λειτουργούμε με κομματικά κριτήρια". Υπό αυτές τις συνθήκες, δεν αποκλείεται να δούμε κάποιους από τους σημερινούς υπουργούς της υπηρεσιακής κυβέρνησης να παραμένουν στις θέσεις τους μετά τις εκλογές ή να αντικαθίστανται από άλλους μη πολιτικούς, λόγω της απροθυμίας των υποψηφίων βουλευτών να αναλάβουν υπουργεία τη δύσκολη αυτή περίοδο.

Αυτό βεβαίως, είναι εξαιρετικά καλό διότι βάζει τα πράγματα στη θέση τους. Οι μεν πολιτικοί θα διαγκωνίζονται με όπλα τα ψέμματα, τον λαικισμό και την τηλεοπτική δημοφιλία τους για να μπούν στη Βουλή, οι δε τεχνοκράτες θα προχωράνε τη χώρα μπροστά, υβριζόμενοι βεβαίως από τους πολιτικούς που θα διαφωνούν αλλά θα ψηφίζουν λόγω κομματικής πειθαρχίας τα μέτρα. Αυτό το σχέδιο των πολιτκών θα κρατήσει έως ότου θεωρήσουν οτι τα σκληρά μέτρα τελείωσαν και οτι το πολιτικό κόστος το επωμίστηκαν οι τεχνοκράτες. Τότε θα τους διώξουν για να επανέλθουν εκείνοι να απολαύσουν την ανεύθυνη και ανώδυνη εξουσία χωρίς φθορά, που είναι εξάλλου και ο πρωταρχικός τους στόχος από τη στιγμή που αναμείχθηκαν στην πολιτική.

Μέχρι όμως αν συμβεί αυτό, μπορεί να καταφέρουμε να έχουμε μια παραγωγική και αποτελεσματική κυβέρνηση, ειδικά αν πρόκειται για κυβέρνηση ευρείας συνεργασίας πολλών κομμάτων που θα προσφέρει το καθένα τους δικούς του τεχνοκράτες στην κυβέρνηση. Μπορεί το αποτέλεσμα σε αυτή την περίπτωση να είναι εντυπωσιακό, αν κρίνουμε και από τις σημερινές επιδόσεις της υπηρεσιακής κυβέρνησης.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr