Οι ομιλίες των Πρωθυπουργών στη ΔΕΘ είναι συνήθως οι πιο αδιάφορες και οι πιο ασαφείς. Η προχθεσινή του Τσίπρα έσπασε κάθε ρεκόρ ασάφειας, κάθε ρεκόρ μπαρουφολογίας και ασυναρτησίας. Μπορείτε να διαβάσετε τα δέκα σημεία – κλειδιά εδώ, αν και είναι απλώς χαμένος χρόνος. Ο Τσίπρας στη ΔΕΘ δεν είπε τίποτα εδιαφέρον. Το μόνο από αυτά που είπε, που προκαλεί εντύπωση, είναι οτι θα κυβερνήσει δυο ακόμη τετραετίες!

Αυτός είναι προφανώς ο στόχος του, η ελπίδα του και σε καμία περίπτωση – ευτυχώς – δεν αποτελεί τεκμηριωμένη πρόβλεψη.

Προκαλεί όμως απορία, γιατί ένας νεαρός σχετικά πολιτικός ο οποίος, ανέβηκε στην εξουσία με ασύλληπτα ψέματα, δεν κατάφερε τίποτα από όσα επιδίωξε, προκάλεσε τεράστια ζημιά στην οικονομία, έθεσε σε κίνδυνο παραδοσιακές διεθνείς συμμαχίες, αναγκάστηκε να υπογράψει ένα μνημόνιο πιο βαρύ από κάθε προηγούμενο και έχασε το μισό κόμμα του, όχι μόνο δεν παραιτείται να ψάξει να βρεί μια γωνιά να κλάψει μόνος του μέχρι να ξεχαστεί, αλλά διεκδικεί ξανά την εξουσία, χωρίς να ξέρει τι θα την κάνει.

Ο Τσίπρας είναι ένας πολιτικός που δεν ξέρει προς τα που θέλει να πάει τη χώρα. Δεν έχει άποψη για κανέναν  απολύτως τομέα της διοίκησης. Σκέφτεται μόνο μικροπολιτικά και επικοινωνιακά και προσπαθεί να διατηρήσει την εξουσία και την ηγεσία του κόμματος του εκβιάζοντας τόσο τους πολίτες όσο και τους «συντρόφους» του.

Σαν κακομαθημένο μωρό, αρνείται να συνεργαστεί με οποιοδήποτε άλλο κόμμα αν δεν βγεί αυτοδύναμος, εκτός των μισότρελων ΑΝΕΛ και του θεότρελου Λαφαζάνη (ο οποίος πρίν από λίγες μόνο εβδομάδες διαφώνησε και αποχώρησε).

Δεν κατάφερε στη ΔΕΘ να περιγράψει την πολιτική που σκοπεύει να ακολουθήσει και περιορίστηκε σε ένα αφόρητο και ακατανόητο μπλα μπλα. Δεν ανακοίνωσε ούτε ένα συγκεκριμένο μέτρο, όλα ήταν ασαφείς ευχές. Ούτε καν έδειξε μια κατεύθυνση στην οποία σκοπεύει να κινηθεί. Επέλεξε ξανά στις πρώτες θέσεις της λίστας των εκλογών να τοποθετήσει τους χειρότερους που είχε, τον Μπαλτά που προσπαθεί να διαλύσει την Παιδεία και την Χριστοδουλοπούλου που ομολογεί την αδυναμία της να αντιμετωπίσει το μεταναστευτικό.

Πολλοί ισχυρίζονται οτι ο Τσίπρας έχει όραμα.

Που το βλέπουν; Τα οράματα είναι απλά, σαφή και ξεκάθαρα. Ο Τσίπρας δεν βλέπει τίποτα, δεν οραματίζεται τίποτα, δεν ξέρει τι του γίνεται. Αν ήξερε, αν έβλεπε κάτι, αν είχε ένα πολιτικό όραμα, θα το έλεγε, θα το ξέραμε, θα το καταλαβαίναμε, θα μπορούσαμε να το περιγράψουμε.

Ακούγοντας την ομιλία του στη ΔΕΘ, διαβάζοντας τα δέκα μέτρα κλειδιά που ανακοίνωσε, δεν καταλαβαίνει κανείς τίποτα.

Κανείς δεν μπορεί με απλά λόγια να απαντήσει στο ερώτημα: Τι είπε ο Τσίπρας στη ΔΕΘ;

Το μόνο στο οποίο ποντάρει ο Τσίπρας είναι στην αντιπάθεια που έχουν οι πολίτες για τη Νέα Δημοκρατία που διεκδικεί την εξουσία.

Όχι οτι έχει μεγάλη πρακτική σημασία το αν θα κερδίσει ο Τσίπρας ή αν θα χάσει, ούτε το αν θα συμμετάσχει στην κυβέρνηση ή δεν θα συμμετάσχει. Ούτως ή άλλως η οικονομική πολιτική για τα επόμενα δυο χρόνια είναι καθορισμένη, είναι η πολιτική που περιγράφεται στο μνημόνιο το οποίο ο ίδιος υπέγραψε ένα μήνα πρίν και τώρα το ξέχασε και αυτή η πολιτική θα ακολουθηθεί, όποιος και αν κερδίσει τις εκλογές. Αυτή η πολιτική θα ακολουθηθεί ακόμη και αν γίνει μια κυβέρνηση μεγάλης συνεργασίας ή μια οικουμενική. Και θα ακολουθηθεί αυτή η πολιτική διότι δεν υπάρχει καμμία εναλλακτική. Και δεν υπάρχει εναλλακτική διότι ο ελληνικός πολιτικός κόσμος, η κυβέρνηση του Τσίπρα, όπως και οι παλιότερες κυβερνήσεις,  δεν πρότειναν τίποτα άλλο στις Βρυξέλλες, απλώς διαμαρτυρόταν έκλαιγαν και έβριζαν για να αποφύγουν τα μέτρα. Και τελικά έκανε και ο Τσίπρας και ο Σαμαράς πρίν από αυτόν κωλοτούμπα, αδυνατώντας να συντάξουν μια ρεαλιστική αντιπρόταση προς το ΔΝΤ και την Ευρωπαική Ένωση.

Το ζητούμενο τώρα είναι μια κυβέρνηση που θα καταφέρει μέσα στο πλαίσιο της σκληρής πολιτικής λιτότητας να καταφέρει να δημιουργήσει κάποιους θύλακες ανάπτυξης και να μπορέσει να φέρει επενδύσεις και δουλειές για να απορροφηθούν σταδιακά οι άνεργοι και να ανακουφιστεί η οικονομία. Τους τρόπους με τους οποίους θα γίνουν αυτά περιμένουμε – ματαίως - να ακούσουμε από τους πολιτικούς. Και κυρίως από τον Τσίπρα ο οποίος αντιμετώπισε πρόσφατα την διεθνή πίεση και υποτίθεται οτι θα έπρεπε να γνωρίζει τι πρέπει να γίνει και που υπάρχουν περιθώρια.

Μάλλον όμως ο Τσίπρας δεν κατάλαβε απολύτως τίποτα. Αν είχε καταλάβει θα μας έλεγε τουλάχιστον τι κατάλαβε.

Τελικά μένει κανείς με την απορία: Μα γιατί ξανακατεβαίνει στι εκλογές; Τι θέλει να κάνει; Η απάντηση είναι απλή : Δεν ξέρει να κάνει τίποτα άλλο. Το μόνο που ξέρει και θα το κάνει μέχρι να τον διώξουν οι δικοί του, είναι να «πολιτεύεται» όπως πολιτεύεται, δηλαδή λέγοντας τίποτα, κάνοντας τίποτα.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr