Πώς αλλιώς μπορεί κανείς να εξηγήσει την προσφυγή στις κάλπες αυτή την εποχή, αφού ούτως ή άλλως όλες οι ενδείξεις είναι πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα κερδίσει ξανά τις εκλογές; Κανένα κόμμα της αντιπολίτευσης δεν θέλει να γίνουν εκλογές τώρα. Κανένα δεν εκτιμά οτι θα αυξήσει τη δύναμη του. Όλοι αναγνωρίζουν οτι οι εκλογές θα μας πάνε πίσω, ότι θα καθυστερήσουν την έναρξη των χρηματοδοτήσεων από τους εταίρους και οτι θα προκαλέσουν ακόμη μεγαλύτερη ζημιά στην οικονομία. Και όμως ο Πρωθυπουργός σκέπτεται εκλογές για να λύσει το εσωκομματικό του πρόβλημα, το οποίο σε κάποιο μεγάλο βαθμό όμως, είναι ήδη λυμένο. 

Η αριστερή πλατφόρμα και διάφοροι μεμονωμένοι βουλευτές μεταξύ των οποίων και η πρόεδρος της Βουλής Ζωή Κωντσνατοπούλου και ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γιάννης Βαρουφάκης, διαφωνούν με την υπογραφή των μνημονίων και φυσικά με την εφαρμογή τους. Η πράξη έχει δείξει οτι ακόμη και αν διαφωνούν, τελικά η Βουλή περνάει τα νομοσχέδια με τις ψήφους της αντιπολίτευσης. Και η αντιπολίτευση, ενοχλημένη βέβαια,  θα συνεχίσει να ψηφίζει τους εφαρμοστικούς νόμους των μεταρρυθμίσεων και των μέτρων για να μη πτωχεύσει η χώρα ελλείψει χρηματοδότησης. Τι θέλει λοιπόν ο Πρωθυπουργός; Να ξεφορτωθεί τους Λαφαζάνη, Κωνσταντοπούλου, Βαρουφάκη κλπ και για αυτόν τον λόγο  επιλέγει τις εκλογές. Και αν κερδίσει με άνεση τις εκλογές και ξαναβγεί Πρωθυπουργός, τι θα έχει κερδίσει ο ίδιος και τι ή χώρα; Ουσιαστικά τίποτα. Ο ίδιος θα συνεχίσει να ψηφίζει τους νόμους που του γράφουν οι Ευρωπαίοι και που δεν θέλει να τους ψηφίσει ούτε να τους εφαρμόσει, αν δεν διαθέτει αρκετή δύναμη θα τον στηρίζει η αντιπολίτευση και τελικά θα ξαναβρεθούμε στα ίδια με μοναδική διαφορά οτι μάλλον ο λαφαζάνης και η αριστερή πλατφόρμα θα έχουν κάνει ένα άλλο κόμμα, το κόμμα της Δραχμής, το οποίο θα λέει όλα όσα έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ πριν τις προηγούμενες εκλογές.

Και λοιπόν τι κερδίζουμε με όλα αυτά; Τι κερδίζει η χώρα; Τίποτα. Τι κερδίζει ο Τσίπρας; Τίποτα. 

Αντίθετα η χώρα χάνει. Χάνει χρόνο, η ταλαιπωρία συνεχίζεται, η αβεβαιότητα συνεχίζεται, χρήμα δεν υπάρχει, δουλειές δεν γίνονται, επενδύσεις δεν γίνονται, θέσεις εργασίας δεν δημιουργούνται αλλά αντίθετα χάνονται, προοπτική δεν υπάρχει για κανέναν.

Αν ο Τσίπρας θέλει να μοιραστεί το βάρος της μεγάλης ευθύνης των μεταρρυθμίσεων - και δεν εννοώ μόνο το πολιτικό κόστος αλλά και την ευθύνη εφαρμογής τους - ας συνεννοηθεί με την αντιπολίτευση που τον στηρίζει στη Βουλή και ας φτιάξουν μια κυβέρνηση με τη συμμετοχή των άλλων κομμάτων. Αν δεν θέλει να το κάνει αυτό, ας συνεχίσει μόνος του ζητώντας ψήφο εμπιστοσύνης, που θα την πάρει. Αν δεν τον ψηφίσουν οι δικοί του αυτομάτως τίθενται εκτός κυβερνητικής πλειοψηφίας και μπορεί να τους διαγράψει, ανεξάρτητα από τις δεσμεύσεις που του επιβάλει το καταστατικό του ΣΥΡΙΖΑ.

Η συμπεριφορά των πολιτικών μας υπό τις σημερινές συνθήκες είναι πράγματι αδικαιολόγητη. Αντί αν πέσουν με τα μούτρα στη δουλειά όλοι, κυβέρνηση και αντιπολίτευση και να δούν πώς θα εφαρμόσουν προς όφελος μας τις επιβαλλόμενες από το εξωτερικό μεταρρυθμίσεις, αντί να βρούν τρόπους να σταθεροποιήσουν την οικονομία, να μειώσουν την αβεβαιότητα και να φέρουν επενδύσεις και ανάπτυξη, πολιτικολογούν ασταμάτητα. Ίσως επειδή το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι μικροπολιτική ενώ προφανώς - αυτό έχει αποδειχτεί περίτρανα τις τελευταίες δεκαετίες - δεν ξέρουν πώς να κυβερνήσουν μια χώρα και να την οδηγήσουν στην πρόοδο και την ευημερία. Ίσως αυτός να είναι ο λόγος που συζητάνε σήμερα εκλογές, επειδή είναι ανίκανοι και δεν ξέρουν να κάνουν τίποτα άλλο.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr