Σκεφτείτε το εξής: Αν θέλατε να ανταλλάξετε το ελληνικό Ευρώ σας που βρίσκεται μέσα στην ελληνική τράπεζα με ένα Ευρώ που βρίσκεται σε ξένη τράπεζα, θα πετυχαίνατε ισοτιμία 1 προς 1 ? Όχι βέβαια. Διότι αν κάποιος έχει 1.000 ευρώ σε μια τράπεζα του εξωτερικού δεν θα τα αντάλαζε με 1.000 Ευρώ σε μια τράπεζα στην Ελλάδα επειδή δεν θα μπορούσε να τα χρησιμοποιήσει.

Η έξοδος λοιπόν από το Ευρώ έχει ήδη πραγματοποιηθεί. Έχουμε εδώ ήδη το GrEuro το οποίο είναι σημαντικά υποτιμημένο από το κανονικό Euro.

H ισοτιμία ακόμη δεν έχει διαμορφωθεί. Θα διαμορφωθεί από τη μαύρη αγορά όταν κάποιοι θα αρχίσουν να ζητάνε και κάποιοι άλλοι να προσφέρουν Ευρώ στο εξωτερικό, έναντι Ευρώ στην Ελλάδα. Εκεί ανάλογα με το ποσοστό του ρίσκου που θεωρούν οτι παίρνουν οι έχοντες τα Ευρώ στο εξωτερικό, θα διαμορφωθεί μια ισοτιμία μαύρης αγοράς.

Θέλεις ας πούμε να στείλεις στο παιδί σου που σπουδάζει έξω 1.000 Ευρώ? Θα πηγαίνεις σε κάποιον που έχει έξω λογαριασμό και θα του δίνεις στην Ελλάδα 1.500 ή 2.000 Ευρώ για να στείλει 1.000 Ευρώ στο παιδί σου στο εξωτερικό. Το ίδιο αν θέλεις να αγοράσεις από το εξωτερικό κάτι ακριβό ή ακόμη και να πάς ένα ταξίδι. Αν για παράδειγμα οριστεί ταξιδιωτικό συνάλλαγμα 1.000 Ευρώ ανά ταξιδιώτη (αυτή τη στιγμή υπάρχει εκρεμμότητα διότι δεν έχει οριστεί τίποτα και περιμένουμε απόφαση του Στουρνάρα) και θέλεις να παραμείνεις στο εξωτερικό για ένα μήνα, οπότε χρειάζεσαι περισσότερα Ευρώ, θα προσφέρεις σε κάποιον κάτοικο του εξωτερικού που θέλει αντίστοιχα να ταξιδέψει στην Ελλάδα, περισσότερα Ευρώ από όσα θα πάρεις απο αυτόν. Θα δίνεις ας πούμε σε έναν Γάλλο που θέλει να έρθει στην Ελλάδα για διακοπές 1.000 Ευρώ για να πάρεις 500 Ευρώ στη Γαλλία για τις δικές σου διακοπές.

Με λίγα λόγια, έχουμε αλλάξει νόμισμα ήδη, απλώς χρησιμοποιούμε τα χαρτονομίσματα του Ευρώ για τις συναλλαγές μας.

Πότε θα αποκτήσουν την ίδια αξία με τα ξένα τα δικά μας Ευρώ; Όταν καταργηθούν οι περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων. Και πότε θα γίνει αυτό; Όταν αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη στην Ελλάδα και δεν κινδυνεύουμε να σηκωθούν τα λεφτά από το τραπεζικό σύστημα. Και πότε θα γίνει αυτό; Όταν εφαρμοστούν όλα τα μνημόνια και όλα τα μέτρα, αποκατασταθεί η σχέση μας με την Ευρώπη και καταφέρουμε ξανά να δανειζόμαστε από τις διεθνείς αγορές. Και πότε θα γίνει αυτό; Πρώτα ο Θεός σε μερικά χρόνια και μόνο αν εμείς τα καταφέρουμε.

Υπάρχει εναλλακτική αν αλλάξουμε και επισήμως νόμισμα;

Επί της ουσίας όχι. Αν αλλάξουμε νόμισμα το νόμισμα μας θα υποτιμηθεί αρχικά στο ίδιο ποσοστό με αυτό της σημερινής υποτίμησης του ελληνικού Ευρώ έναντι των ξένων Ευρώ και μάλιστα στη συνέχεια θα υποτιμηθεί ακόμη περισσότερο διότι θα τυπώνουμε αλύπητα αυτό το νέο νόμισμα για να πληρώνουμε τις εσωτερικές δαπάνες. Οι εισαγωγές θα γίνουν ακόμη δυσκολότερες και η εξεύρεση συναλλάγματος ακόμη πιο ανέφικτη από ότι είναι σήμερα. Βέβαια από την άλλη, θα πληρώνονται όλοι με αυτό το νόμισμα και η ρευστότητα της αγοράς εσωτερικά θα αποκατασταθεί με αποτέλεσμα οι πιο αδύναμοι οικονομικά να ανακουφιστούν αφού θα καλύπτουν πιο εύκολα τις καθημερινές βασικές τους ανάγκες. Η αγοραστική δύναμη όλων μας όμως θα περιορισθεί σημαντικά.

Η λογική λοιπόν ενός Grexit για κάποια χρόνια, όπως αυτό που προτείνει ο Σόιμπλε, έχει νόημα μόνο αν η χώρα εφαρμόσει όλες τις μεταρρυθμίσεις και όλα τα μημόνια ώστε να ενταχθεί ξανά στο Ευρώ μετά απο μια πενταετία. Και εκτός Ευρώ λοιπόν πάλι θα πρέπει να εφαρμόσουμε όλα αυτά που μας λένε σήμερα για να επανέλθουμε σε ένα ευρωπαικό επίπεδο αγοραστικής δύναμης σαν αυτό που είχαμε πρίν. Αν δεν το κάνουμε δεν θα επανέλθουμε στην Ευρώπη και δεν θα μπορούμε να δανειστούμε από τις διεθνείς αγορές. Θα ζούμε τυπώνοντας χαρτονομίσματα χωρίς αξία και θα αγοράζουμε μόνο εγχώρια αγαθά. Κάθε είδους επένδυση που υπάρχει ήδη εδώ θα ξεπερνιέται τεχνολογικά καθώς δεν θα διαθέτουμε ισχυρό νόμισμα για να ανανεώσουμε τα μηχανήματα μας και δεν θα μπορούμε να ακολουθήσουμε τις τεχνολογικές εξελίξεις. Για να καλύψουμε τις ανάγκες μας θα χρειαστεί να βρίσκουμε ισχυρό νόμισμα και να δημιουργούμε συναλλαγματικά αποθέματα. Αυτό θα γίνεται μέσω του τουρισμού και των ασήμαντων εξαγωγών μας, αν καταφέρουμε να κάνουμε εξαγωγές και θα χρειαστεί να αρχίσουμε να ξεπουλάμε τα πάντα για να βρίσκουμε συνάλλαγμα. Τα πάντα σημαίνει σπίτια, παραλίες, νησιία, χωράφια, επιχειρήσεις κλπ.

Και φυσικά θα είμαστε υποχείρια του εγχώριου πολιτικού συστήματος, όποιο και αν είναι αυτό, για να προσληφθούμε κάπου, για να πάρουμε μια άδεια εισαγωγής, για να κάνουμε οτιδήποτε. 

Με πολύ απλά λόγια και χωρίς ιδιαίτερη ανάλυση, εκεί οδηγούμεθα σήμερα αν δεν εφαρμόσουμε γρήγορα και αποτελεσματικά όλα τα μέτρα που μας ζητάει η διεθνής κοινότητα και δεν καταφέρουμε να βγούμε στις αγορές. Εκεί οδηγεί το "μεγαλοφυές" σχέδιο αυτού του απερίγραπτου Βαρουφάκη και των επαναστατών του ΣΥΡΙΖΑ και της Αριστερής του πτέρυγας, εκεί οδηγεί το Κούγκι του Καμμένου και των ψεκασμένων του, εκεί οδηγεί η επιλογή του ΚΚΕ και της Χρυσής Αυγής. Και αυτά είναι μόνο τα οικονομικά αποτελέσματα του Grexit. Υπάρχουν και άλλα πολύ χειρότερα που συδέονται με την Δημοκρατία στην Ελλάδα αλλά και με τη διαφύλαξη των σημερινών συνόρων μας. Αλλά αυτά καλύτερα να μην τα αναλύσουμε τώρα, ας τα σκεφτεί ο καθένας μόνος του και ας αποφασίσει τι θέλει να γίνει και πώς θα γίνει αυτό που θέλει. 

Ήρθε η ώρα των αποφάσεων για όλους και δεν χωράει πλέον ούτε χαβαλές, ούτε κομματικές ταυτότητες, ούτε ιδεοληψίες. Το διακύβευμα είναι πολύ μεγάλο.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr