Όμως κατά τη γνώμη μου, σε συνθήκες απόλυτης έλλειψης εμπιστοσύνης στο τραπεζικό σύστημα, με την πολιτική αστάθεια στο ζενίθ και τον κίνδυνο να υπάρξει ανά πάσα στιγμή ανατροπή στο νομισματικό καθεστώς της χώρας, οι περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων προς το εξωτερικό, είναι αναγκαίοι.
Η διατήρηση τους είναι αναπόφευκτη λόγω συνθηκών, αλλά αυτό είναι μάλλον καλό παρά κακό.
Οι περιορισμοί στις αναλήψεις μετρητών καθώς και οι περιορισμοί στις εξαγωγές κεφαλαίων στο εξωτερικό, προστατεύουν το τραπεζικό σύστημα, αλλά παράλληλα προστατεύουν και την ελληνική οικονομία και αυτό είναι το σημαντικότερο.
Οι περιορισμοί στις αναλήψεις περιορίζουν σε ασφυκτικό βαθμό την κυκλοφορία μετρητών. Αυτό σε μια οικονομία που έχει τουλάχιστον 30% παραοικονομία – και αυτό είναι το ιστορικό ποσοστό της και μπορέι να έχει αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια – είναι εξαιρετικά χρήσιμο. Πολύ μεγάλο μέρος των μαύρων συναλλαγών που πληρώνονται με μετρητά θα πρέπει πλέον να πληρώνεται μέσω τραπεζικής συναλλαγής, δηλαδή με κάρτα, ή με έμβασμα, ή με μεταφορά από λογαριασμό σε λογαριασμό. Αυτομάτως πετυχαίνουμε δυο στόχους:
Πρώτον περιορίζεται συναλλαγή με «μαύρα», συνεπώς η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής γίνεται πολύ ευκολότερη. Η είσπραξη των φόρων θα αυξηθεί και τα δημόσια ταμεία θα γεμίσουν από φόρους επί των συναλλαγών πράγμα που θα δημιουργήσει τις προυποθέσεις στο μέλλον για μείωση των άδικων έκτακτων φόρων και μείωση των φορολογικών συντελεστών. Θα έχουμε δηλαδή αύξηση των εσόδων από ΦΠΑ και αύξηση των εσόδων από φόρο εισοδήματος αφού οι φοροφυγάδες δεν θα μπορούν να κρύψουν τα έσοδα τους. Το έλλειμμα θα περιοριστεί από την αύξηση των φορολογικών εσόδων. Σε αυτή την ιστορία υπάρχει και ένα ακόμη παράπλευρο όφελος που είναι οτι θα περιοριστεί η διαφθορά, αφού δεν θα υπάρχουν «μαύρα» για λαδώματα και θα μειωθεί ο ρόλος της «κρίσης» του εφοριακού στην εκτίμηση της φορολογίας.
Δεύτερον με τον περιορισμό της χρήσης των μετρητών, οι «μαύρες» συναλλαγές εμφανίζονται στο ΑΕΠ και αυτό προκαλεί άυξηση του ΑΕΠ. Αν το ποσοστό της παραοικονομίας που θα περάσει στην εμφανή οικονομία είναι μεγάλο, αν είναι ας πούμε 20% του ΑΕΠ από το 30% που είναι η παραοικονομία, θα έχουμε μια εκρηκτική αύξηση του ΑΕΠ από αυτόν και μόνο το λόγο. Η αύξηση του ΑΕΠ διορθώνει αυτόματα τις σχέσεις ΑΕΠ/έλλειμμα και ΑΕΠ/χρέος και διευκολύνει κατά πολύ την επάνοδο της χώρας στις αγορές και τις ξένες επενδύσεις.
Εξαγωγές κεφαλαίων
Όσον αφορά στο θέμα της εξαγωγής κεφαλαίων, οι αρνητικές επιπτώσεις στην οικονομία είναι σημαντικές. Όμως με μια σωστή διαμόρφωση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου για να επιτρέπονται οι βασικές συναλλαγές με το εξωτερικό, να πληρώνονται δηλαδή οι βασικές εισαγωγές, να πληρώνονται οι Έλληνες που ζούν στο εξωτερικό αλλά έχουν εισόδημα από Ελλάδα, να παίρνουν το φοιτητικό συνάλλαγμα οι φοιτητές εξωτερικού, σταδιακά η λειτουργία της οικονομίας θα επανέλθει. Το μοναδικό πλεονέκτημα που υπάρχει από τον περιορισμό των εξαγωγών συναλλάγματος είναι οτι θα περιοριστούν κάπως οι εισαγωγές και θα βελτιωθεί το ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών. Οι περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων προς το εξωτερικό δεν αναμένεται να αρθούν αν δεν αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη στην ελληνική οικονομία και αυτό σημαίνει οτι δεν θα αρθούν μέχρι η Ελλάδα να είναι σε θέση να δανεστεί από τις αγορές. Αν γίνει το ατύχημα και πάμε στο Grexit και στη δραχμή, οι περιορισμοί αυτοί θα είναι μόνιμοι και δεν θα αρθούν ποτέ με ολέθρια αποτελέσματα για την ελληνική οικονομία.
Το μέτρο λοιπόν αυτό, των capital controls ιδίως όσον αφορά στον περιορισμό των μετρητών είναι πάρα πολύ οφέλημο για την ελληνική οικονομία και θα πλήξει άμεσα την φοροδιαφυγή βελτιώνοντας και τα φορολογικά έσοδα και κυρίως αυξάνοντας το ΑΕΠ.
Αυτό που πρέπει τώρα να γίνει είναι να ληφθεί μέριμνα από την Επιτροπή κεφαλαιαγοράς, το τραπεζικό σύστημα και την κυβέρνηση για ένα πλήθος «λεπτομερειών» ώστε να αποκατασταθεί η λειτουργία του χρηματιστηρίου και των επενδυτικών προιόντων. Η σκέψη της επιτροπής κεφαλαιαγοράς να επιτρέψει συναλλαγές στο χρηξματιστήριο μόνο με «νέο» χρήμα, δηλαδή όχι με τα λαφτά που βρίσκονται ήδη στις τράπεζες αλλά με όσα κατατεθούν από εδώ και πέρα είναι παράλογη. Το ίδιο παράλογη είναι η σκέψη να μπορεί κα΄θε επενδυτής να επενδύσει μόνο μέχρι 5.000 ευρώ ημερησίως στο Χρηματιστήριο. Το Χρηματιστήριο δεν μπορεί να λειτουργήσει με αυτούς τους περιορισμούς. Η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών, δεν έχει «νεό» χρήμα για να επενδύσει, έχουν οι άνθρωποι τα λεφτά τους στις τράπεζες. Δεύτερον, όταν κάποιος αποφασίσει να επενδύσει στο χρηματιστήριο, δεν μπορεί να επριορίζεται σε 5.000 ευρώ την ημέρα. Αν κάποιος θέλει να επενδύσει, 10 ή 20 ή 100 χιλιάδες πρέπει να το κάνει ανά πάσα στιγμή, αλλιώς η επένδυση δεν έχει νόημα. Από την πρώτη τοποθέτηση των 5.000 μέχρι την επόμενη ημέρα η τιμή της μετοχής θα έχει αλλάξει. Στο Χρηματιστήριο πρέπει να έχεις τη δυαντότητα να μπαινοβγαίνεις ελεύθερα, αλλιώς παγιδεύεσαι, οπότε τα μέτρα αυτά είναι απαγορευτικά για επενδύσεις. Πέραν αυτού, με τους «τρελούς» νόμους που υπάρχουν στην Ελλάδα κάθε επενδυτής που κάνει κάποιες συναλλαγές με΄σα στο χρόνο, θεωρείται επαγγελματίας και πρέπει να κάνει ειδικές δηλώσεις κλπ. Θα θεωρείται λοιπόν επαγγελματίας κάποιος που θέλει να επενδύσει 20.000 και πρέπει να το κάνει σπαστά σε τέσσερις συναλλαγές. Όλες αυτές οι σκε΄ψεις είναι η ταφόπλακα του χρηματιστηρίου σε μια εποχή που οι ελληνικές επιχειρήσεις έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη από ποτέ για χρηματοδότηση.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr