Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι εξαιρετικά δύσκολη και εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό, αν όχι εξ' ολοκλήρου, από το πώς θα καταφέρει να πληρώνει τις δόσεις του χρέους της στις ευρωπαικές χώρες και στο ΔΝΤ. Αν όμως προσπαθήσουμε να φέρουμε την κατάσταση ακριβώς στα μέτρα μας και πούμε οτι διαγράφουμε μονομερώς το χρέος και οτι οι Ευρωπαίοι και το ΔΝΤ πανικόβλητοι από την αλύγιστη θέληση μας σιωπήσουν και πούν απλώς Ο.Κ. και ξεχάσουν το χρέος μας, ας δούμε πόσο απλά γίνονται τα πράγματα:

Ήδη, πληρώσει, δεν πληρώσει τις επόμενες δόσεις, η Ελλάδα δεν μπορεί να έχει πρόσβαση στις διεθνείς αγορές. Κανείς δεν την δανείζει και κανείς δεν θα τη δανείσει στο μέλλον μέχρις ότου αποκατασταθεί η φερεγγυότητα της από τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης. Και αυτό θα αργήσει πολύ και θα συμβεί μόνο αν προηγουμένως έχει αποκατασταθεί η δημοσιονομική ισορροπία και αν παρουσιάσει ρυθμούς ανάπτυξης και εφόσον βέβαια έχει πληρώσει όλες τις προηγούμενες υποχρεώσεις της και δεν έχει πτωχεύσει (που είπαμε οτι δεν θα πληρώσει). 

Χωρίς χρηματοδότηση από τις αγορές και χωρίς συμφωνία με την Ε.Ε. και το ΔΝΤ η Ελλάδα δεν έχει άλλες πηγές χρηματοδότησης. Εκτός εάν οι Ρώσοι, οι Κινέζοι, ή οι Αμερικανοί αποφασίσουν να χρηματοδοτήσουν σε διμερή βάση την Ελλάδα. Αυτό μέχρι στιγμής δεν είναι ορατό. Αντίθετα, όλοι λένε να βρούμε μια συμφωνία με τους Ευρωπαίους. Είναι φώς φανάρι, οτι στη διεθνή σκακιέρα καμμία από τις χώρες αυτές δεν θέλει να χαλάσει τις σχέσεις της με την Ευρωπαική Ένωση για λογαριασμό της Ελλάδας. Εφόσον η ΕΕ δεν χρηματοδοτεί, οι υπόλοιποι φαίνονται ιδιαίτερα επιφυλακτικοί να χρηματοδτήσουν την Ελλάδα. 

(Πρέπει εδώ να σημειωθεί πως το μνημόνιο σαφώς αναφέρει οτι η δανειακή σύμβαση είναι μεταβιβάσιμη. Αυτό σημαίνει οτι κάποια χώρα ή κάποιο τεράστιο fund θα μπορούσε να αγοράσει από την ΕΕ και το ΔΝΤ τα δάνεια της Ελλάδας. Αντί να χρωστάμε δηλαδή σε αυτούς, να χρωστάμε στον νέο αγοραστή. Θεωρητικά βέβαια, διότι δεν υπάρχει αγοραστής, τουλάχιστον μέχρι στιγμής. Ακόμη και αν υπήρχε, θα έπρεπε ο νεός αγοραστής του χρέους μας να τα βρεί με την ελληνική κυβέρνηση σχετικά με τους όρους αποπληρωμής των δανείων μας, θα έπρεπε δηλαδή να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις και να συμφωνήσει με την ελληνική κυβέρνηση, χωρίς να γνωρίζει ασφαλώς αν η επόμενη ελληνική κυβέρνηση θα τηρήσει τους όρους της συμφωνίας, αφού είδε οτι η σημερινή ελληνική κυβέρνηση δεν τήρησε όσα είχαν συμφωνήσει οι προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις.)

Μοναδική ΄'ισως προοπτική που θα είχαμε σε ένα απολύτως φανταστικό σενάριο, θα ήταν να "λιποθυμήσουμε" -όπως λιποθύμησε μια γνωστή κυρία στην αγκαλιά ενός ζάπλουτου και έκτοτε περνάει ζάχαρη- στην αγκαλια της Αμερικής και να αγοράσει η Αμερική το χρέος μας από την Ευρώπη έναντι ας πούμε 100 δισ φρεσκοτυπωμένων δολαρίων, οπότε όλοι θα είναι χαρούμενοι. Οι Αμερικανοί που τυπώνουν χρήμα και αγοράζουν με αυτό μια χώρα για να μη πάει στους Ρώσσυς και στους Κινέζους και να μη γίνει Παλαιστίνη, οι Ευρωπαίοι που μας ξεφορτώθηκαν και έχασαν μόνο τα μισά και εμείς που δεν μας πήρε και δε μας σήκωσε. Αν αυτό είναι το σχέδιο του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ, να πουλήσουν τη χώρα στους "φονιάδες των λαών, Αμε -ρι- κάνοι", τότε τους βγάζουμε το καπέλο.

Αν αυτό όμως δεν συμβεί, τότε χωρίς καμμία χρηματοδότηση και χωρίς να έχει το δικαίωμα να τυπώσει δικό της νόμισμα - εφόσον παραμένει στο Ευρώ - η Ελλάδα θα πρέπει να επιβιώσει με δικούς της πόρους. Θα πρέπει δηλαδή καταρχήν να έχει πλεόνασμα στο ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών, δηλαδή να μπαίνουν στη χώρα περισσότερα λεφτά από όσα βγαίνουν. Οι εξαγωγές και ο τουρισμός θα πρέπει να φέρνουν περισσότερα από όσα θα φεύγουν με τις εισαγωγές. Αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο αφού η ελληνική οικονομία εισάγει σχεδόν τα πάντα. Από καύσιμα και ενέργεια γενικότερα, μέχρι μηχανήματα, ηλεκτρικά είδη, φάρμακα, τρόφιμα, ρούχα κλπ. Τα πάντα είναι εισαγώμενα. Βεβαίως υπό αυτές τις συνθήκες, δηλαδή χωρίς καμμία χρηματοδότηση από πουθενά, οι εισαγωγές θα πέσουν κατακόρυφα. Θα εξαφανιστούν για την ακρίβεια, αφού κανείς δεν θα πουλάει με πίστωση στους Έλληνες εισαγωγείς και όλοι θα απαιτούν μετρητά και προκαταβολικά το σύνολο της αποπληρωμής της αξίας της εισαγωγής. 

Καθώς οι Έλληνες δεν θα μπορούν να πληρώσουν αυτά τα χρήματα, οι εισαγωγές θα σταματήσουν και άμεσα θα παρουσιαστούν τεράστιες ελλείψεις σε όλα τα προιόντα. Τι σημαίνει αυτό; Ότι πχ για να πάει κανείς στη δουελιέα του, θα πηγαίνει είτε με τα πόδια, είτε με τα μέσα μαζικής μεταφοράς, αν έχουν βενζίνη για να κινηθούν. Σημαίνει επίσης, συστηματικές διακοπές του ηλεκτρικού ρεύματος σε όλες τις περιοχές για εξοικονόμηση ενέργειας. Σημαίνει άδεια σούπερ μάρκετ, άδεια φαρμακεία, κλειστά καταστήματα λιανικής κλπ. Παράλληλα, θα αρχίσει κάποια στοιχειώδης παραγωγή η οποία όμως θα περιοριστεί σε αγροτικά και πολύ απλά μεταποιητικά προιόντα χαμηλής ποιότητας. Το ΑΕΠ θα συρρικνωθεί θεαματικά και δεν θα υπάρχει τζίρος για να συντηρήσει καμία ελληνική επιχειρήση, μεγάλη ή μικρή. Δεν θα έχει ασφαλώς καμία σημασία αν ο ΦΠΑ στην εστίαση θα είναι 13 ή 23 ή 123% αφού δεν θα υπάρχει πελάτης ούτε για δείγμα. Το ίδιο ισχύει και για όλα τα άλλα προιόντα, αφού δεν θα υπάρχει χρήμα για να καταναλωθεί. Ελλείψει τζίρου δεν θα υπάρχουν κέρδη, δεν θα υπάρχουν φόροι, τα φορολογικά έσοδα θα καταρρεύσουν και μαζί και ο προυπολογισμός. 

Η ελληνική οικονομία κυριολεκτικά θα "εξαφανιστεί". 

(Και θα είμαστε τυχεροί αν δεν εξαφανιστεί και η χώρα, αφού αντίθετα με τα όσα είπε  συγκινημένος ο υπουργός Άμυνας Πάνος Καμμένος στη Βουλή, η άμυνα της χώρας στηρίζεται σε μεγάλο ποσοστό στις διεθνείς συμμαχίες της και στην οικονομική της δυνατότητα να κινήσει τα αεροπλάνα και τα πλοία της. Αν χαθούν αυτές οι συμμαχίες και το χρήμα, όσα αεροπλάνα και πλοία και σφαίρες και αν έχουμε και όσο γενναίοι και αν είναι οι Έλληνες στρατιώτες και όσο στρατιωτικά ιδιοφυής είναι ο ίδιος και το επιτελείο του, η χώρα θα χαθεί σε δυο τρείς μέρες σε περίπτωση πολέμου. )

Στην περίπτωση λοιπόν παραμονής στο Ευρώ χωρίς χρηματοδότηση και χωρίς δυνατότητα εκτύπωσης δικών μας Ευρώ, η οικονομία θα εξφανιστεί και η χώρα δεν θα πτωχεύσει απλώς, αλλά θα πεινάσει, θα εξαθλιωθεί και θα κινδυνεύσει. 

Αναγκαστικά θα πρέπει να τυπώσει δικό της χρήμα για να καλύπετει τις εσωτερικές πληρωμές και να κρατάει όλα τα Ευρώ, Δολάρια κλπ που εισέρχονται με τον τουρισμό (αν υπάρχει τουρισμός) για να πληρώνει τις βασικές εισαγωγές της. 

Αυτό σημαίνει "διπλό νόμισμα". Ευρώ για τις διεθνείς συναλλαγές, Δραχμή ή Ευρωδραχμή ή IOU ή όπως αλλιώς το πούμε, για τις εσωτερικές συναλλαγές. Θα πληρωνόμαστε δηλαδή από το δημόσιο με Δραχμές και θα πληρώνουμε Δραχμές στο σούπερ μάρκετ και στις ταβέρνες. Αυτό σημαίνει βέβαια ότι θα αγοράζουμε από το σούπερ μάρκετ μόνο χόρτα και θα τρώμε χόρτα και στις ταβέρνες, διότι δεν θα μπορεί το σούπερ μάρκετ να δίνει τις Δραχμές που θα εισπράττει στο εξωτερικό για να εισάγει τίποτα. Θα τις δίνει στους εγχώριους παραγωγούς και έτσι για λίγες μέρες θα έχει κάποια ελληνικά προιόντα που όμως δεν φτάνουν για όλους και έτσι θα εξαφανίζονται και τις υπόλοιπες μέρες πάλι χόρτα. Το ίδιο και στα μπαρ. Όταν κάποιος καταφέρει και αποκτήσει ας πούμε δυο τρία μπουκάλια ουίσκι ή βότκα, θα το διαφημίζει στο ραδιόφωνο για να τρέξουν οι πότες να πιούν με δελτίο ένα ποτήρι. Φυσικά εμείς αμέσως θα παράγουμε δική μας βότκα και ουίσκι, ασφαλώς καλύτερης ποιότητας από τα εισαγώμενα, με μερικές ασήμαντες παρενέργειες, όπως η τύφλωση και το ηπατικό κώμα, αλλά ας μη τα λέμε αυτά, είναι κακοήθειες των γερμανοτσολιάδων.

Με το διπλό νόμισμα θα υπάρξει ελπίδα και κάποιος τζίρος. Και το κράτος θα αρχίσει πάλι να εισπράττει φόρους αφού όλοι με χαρά θα του επιστρέφουν τις Δραχμές που τους έδωσε για να πληρώσουν τους φόρους τους. Πολλοί πιστεύουν οτι αυτό δεν μπορεί να διατηρηθεί για πολύ καιρό και οτι αναγκαστικά θα πρέπει να φύγει η Ελλάδα από το Ευρώ και να πάει ολοκληρωτικά σε δικό της νόμισμα. Λάθος. Καθόλου δεν χρειάζεται αυτό, μπορεί να πορεύεται ανά τους αιώνες με διπλό νόμισμα, αφού ούτως ή άλλως, ένα μόνο θα έχει. Δραχμές. Ευρώ δεν θα έχει. Θα υπάρχει ονομαστικά, ώς εθνικό νόμισμα και θα ξεχαστεί. Θα υπάρχει βεβαίως και στην τεράστια μαύρη αγορά που θα δημιουργηθεί εντός της χώρας για τους έχοντες Ευρώ (κρυμμένα στα στρώμματα ή στο εξωτερικό) και για όσους ζούν και δουλεύουν έξω, τους Έλληνες μετανάστες και τους ναυτικούς. Όλοι αυτοί θα συντηρούν την οικογένεια τους με τα μεταναστευτικά εμβάσματα, θα δουλεύουν δηλαδή σαν τα σκυλιά στο εξωτερικό για να στέλνουν εδώ στους συγγενείς τους λεφτά, να κάνουν αυτοί τους τοκογλύφους με τους υπόλοιπους που δεν έχουν συγγενείς στο εξωτερικό ή συγγενείς ναυτικούς. Έτσι θα συντηρηθεί το μοντέλο στο οποίο με μανία είμαστε προσκολλημένοι, δηλαδή κάποιοι που δουλεύουν να πληρώνουν τους υπόλοιπους που μυξοκλαίνε λεβέντικα και εθνικά υπερήφανοι.

Όλα αυτά θα γίνουν αν δεν συμφωνήσουμε με τους Ευρωπαίους. Το τι συμφωνία θα μπορούσαμε να έχουμε πετύχει, το πού θα μπορούσε να είναι η χώρα αν είχαμε προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις πρίν από χρόνια ή και τώρα ακόμη, το τι θα μπορούσαμε να πετύχουμε αν αντί να βάζουμε φόρους και να κλείνουμε τις επιχειρήσεις καταφέρναμε να συμμαζέψουμε το δημόσιο τομέα, είναι άλλη κουβέντα. Θα μπορούσαμε να έχουμε πετύχει ακόμη και θαύματα ανάπτυξης, λέω εγώ, αλλά ξέρω οτι πολλοί , οι περισσότεροι ίσως, ούτε να το σκέφτονται κάτι τέτοιο. Εν πάση περιπτώσει, το θέμα τώρα δεν είναι τι θα είχαμε πετύχει το θέμα είναι που βαδίζουμε. Και βαδίζουμε προς την ολική καταστροφή, μια καταστροφή για την οποία θα έχουμε ολόκληρη την ευθύνη εμείς και όχι οι άλλοι. Δεν θα το δεχτούμε φυσικά ποτέ αυτό, θα φταίνε πάντα οι άλλοι, οι ξένοι που μας μισούν και μας ζηλεύουν επειδή είμαστε πιο έξυπνοι, πιο καλοί, πιο ικανοί και επειδή ζούμε σε πιο όμορφη χώρα από αυτούς. 

Και όταν αρχικά η Ευρώπη και στη συνέχεια ο κόσμος όλος καταστραφούν από την παγκοσπιοποίηση και τον καπιταλισμό, τότε θα καταλάβουν όλοι πόσο δίκιο είχαμε και πόσο λάθος είχαν όλοι οι άλλοι, ακόμη και αυτοί οι προδότες οι Κύπριοι που δεν μας έδωσαν το 12άρι στη Γιουροβίζιον και έμειναν οι βλάκες στην Ευρωπαική Ένωση και στο Ευρώ να τους πίνουν το αίμα οι καπιταλιστές και να φιλάνε τη γερμανική μπότα. Καλά να πάθουν.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr