Ήδη έχει διαπιστώσει οτι δεν μπορεί να ελέγξει ορισμένους υπουργούς του και άλλα κορυφαία στελέχη του κόμματος του, έχει αντιληφθεί οτι οι παρεμβάσεις τους σε πολλούς τομείς πχ Παιδεία, τρομοκρατία, μεταναστευτικό, δεν βρίσκουν σύμφωνη την πλειοψηφία των πολιτών και οτι οι απόψεις του κόμματος του περί οικονομίας δεν μπορούν να επιβιώσουν ούτε στην Ευρωπαική Ένωση ούτε στον δυτικό κόσμο γενικότερα.

Οι συζητήσεις περί "κόκκινων γραμμών" της κυβέρνησης στη διαπραγμάτευση έρχονται σε σύγκρουση με την κατακόκκινη γραμμή της παραμονής στην Ευρωζώνη την οποία θέτει σχεδόν εβδομαδιαίως μέσω των δημοσκοπήσεων η κοινή γνώμη. Αυτή είναι η μόνη κόκκινη γραμμή που θα έπρεπε να βλέπει από την αρχή των διαπραγματεύσεων ο πρωθυπουργός, ο οποίος μόλις τώρα έχει αρχίσει να την διακρίνει αχνά.

Εγκλωβισμένος ανάμεσα στην πίεση των εταίρων και στις αντιδράσεις κορυφαίων υπουργών και στελεχών του, ο κ. Τσίπρας αναγκάστηκε να δηλώσει οτι προτιμά να έρθει σε ρήξη με τον ΣΥΡΙΖΑ παρά να καταστρέψει τη χώρα. Είναι μια ενθαρρυντική δήλωση, αλλά το αν την εννοεί ή όχι, θα φανεί από το αν θα φέρει στη Βουλή τη συμφωνία ή όχι. Έχοντας αποτύχει παταγωδώς στη διαπραγμάτευση, προσπαθεί τώρα να εξαντλήσει το χρονικό όριο των λίγων ημερών που απομένουν πριν την ολοκληρωτική και επίσημη πτώχευση για να πείσει το κόμμα του ότι δεν έχει άλλη επιλογή και να πείσει τους εταίρους να δεχτούν έστω και κάποια καθυστέρηση στην εφαρμογή ορισμένων σκληρών μέτρων. Είναι αμφίβολο αν θα καταφέρει οτιδήποτε από τα δυο. Παρόλα αυτά, το προσπαθεί, αναβάλοντας έστω και για λίγες ημέρες την στιγμή μιας αναπόφευκτης ρήξης.

Ο κ. Τσίπρας έχει να διαλέξει μεταξύ δυο πολύ δυσάρεστων για τον ίδιο επιλογών: 

Ή θα έρθει σε ρήξη με τους Ευρωπαίους και θα οδηγήσει τη χώρα εκτός Ευρωζώνης, ίσως και εκτός Ευρωπαικής Ένωσης, ή θα έρθει σε ρήξη με τους μισούς βουλευτές του και θα χάσει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. 

Στην πρώτη περίπτωση πρέπει να γνωρίζει οτι εκτός του τεράστιου πολιτικού κόστους που θα υποστεί η αριστερά και ο ίδιος προσωπικά και εκτός της ανυπολόγιστης ζημιάς που θα γίνει στη χώρα, το κόμμα του δεν θα του επιτρέψει να παραμείνει στην ηγεσία. Αν δεν διαλυθεί στις συνιστώσες που τον απαρτίζουν, ο ΣΥΡΙΖΑ θα εκλέξει άλλον αρχηγό και θα μετεξελιχθεί σε ένα κυρίως αντιευρωπαικό κόμμα του οποίου η βασική θέση θα είναι "εκτός Ευρώ". Σε αυτό το κόμμα, ο κ. Τσίπρας δεν θα έχει θέση.

Στη δεύτερη περίπτωση ο κ. Τσίπρας θα βρεί την υποστήριξη που απαιτείται για την κύρωση της συμφωνίας από τα άλλα κόμματα, θα βαπτισθεί και ο ίδιος "μνημονιακός" από τους δικούς του "αντιμνημονιακούς" και θα οδηγηθεί σε εκλογές, ηγούμενος του μισού ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος όμως θα είναι πολύ πιο καθαρός ιδεολογικά και πολύ πιο προσγειωμένος στην πραγματικότητα και πολιτικά υπεύθυνος, σε αντίθεση με τον "ολόκληρο ΣΥΡΙΖΑ". Σε αυτή την περίπτωση ο κ. Τσίπρας θα είναι σε θέση να διεκδικήσει ένα πολιτικό μέλλον με αξιώσεις και θα μπορεί να διεκδικήσει - μαζί με πολλούς άλλους αλλά από θέση υπεροχής - την ηγεσία της Κεντροαριστεράς, αντί της Ριζοσπαστικής αριστεράς, η οποία αποδείχτηκε απλώς "κρατικιστική" αριστερά.

Αν κλείσει μια συμφωνία θα δοθεί μια δεύτερη ευκαιρία στην Ελλάδα να γίνει πραγματικά ευρωπαική χώρα μέσα από ένα πολύ δύσκολο δρόμο, αλλά έχοντας πάρει πολλά μαθήματα, αν δεν κλείσει συμφωνία θα παλεύει να παραμείνει στην Ευρωζώνη αλλά με πολύ σκληρό, άγριο τρόπο, με φτώχεια, με πολιτική αστάθεια, με κοινωνικές εκρήξεις και ίσως με παράλληλο νόμισμα ή με απλήρωτους συνταξιούχους και δημοσίους υπαλλήλους και σίγουρα με πολύ αβέβαιο αποτέλεσμα.

Όλα αυτά πρέπει να συνυπολογίσει σήμερα ο Πρωθυπουργός και να πάρει την απόφαση να φέρει τη συμφωνία που (λέει ότι έχει σχεδόν ολοκληρώσει) στη Βουλή, ώστε να μη χαθεί άλλος χρόνος και να πάρουν θέση όλοι οι βουλευτές, του δικού του, αλλά και των άλλων κομμάτων. Και εκεί θα γίνει ο πραγματικός διαχωρισμός του πολιτικού συστήματος σε αυτούς που θέλουν την Ευρώπη και σε αυτούς που δεν την θέλουν και θα ξέρουμε οτι οι μεν πρώτοι εκπροσωπούν το 70% των πολιτών και οι δεύτεροι το 30%, όπως ακριβώς υποδεικνύουν οι δημοσκοπήσεις. Και μέσα στο 70% θα βρίσκονται ενωμένοι δεξιοί, κεντρώοι και αριστεροί, ενώ μέσα στο 30% θα βρίσκονται ακροδεξιοί και ακροαριστεροί, αγκαλιασμένοι σε ένα παράξενο βαλς.

Έτσι θα τελειώσει επιτέλους και αυτή η περίφημη περίοδος της μεταπολίτευσης που ξεκίνησε ωραία και ηρωικά και εκφυλίστηκε σε ένα αίσχος μικροπολιτικής, διαφθοράς, διαπλοκής και ανοησίας.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr