Επί της ουσίας, αυτή τη στιγμή δεν έχουμε καν διαπραγμάτευση. Χάσαμε κάθε όπλο διαπραγματευτικό την ημέρα που οι οίκοι αξιολόγησης αποφάσισαν και ανακοίνωσαν οτι αν η Ελλάδα δεν πληρώσει μια δόση από το χρέος της, δεν θα το χαρακτηρίσουν πιστωτικό γεγονός. Η κυβέρνηση χάρηκε με αυτή τη δήλωση διότι σκέφτηκε ότι έτσι μπορεί να αποφύγει την πληρωμή χωρίς να πτωχεύσει. Δεν είναι έτσι τα πράγματα. Είναι δυστυχώς εντελώς διαφορετικά:

Αν η Ελλάδα δεν πληρώσει μια δόση και αυτό δεν χαρακτηρισθεί ώς πιστωτικό γεγονός, σημαίνει οτι οι ξεένες αγορές δεν θα επηρεαστούν σημαντικά. Μπορεί τη δόση να την καλύψει η Ε.Ε. με απόφαση της, αυξάνοντας το χρέος μας προς αυτήν. Μπορεί ακόμη και να πληρώσει όλες τις ελληνικές δόσεις προς το ΔΝΤ και να το βγάλει από το παιχνίδι και έτσι να παραμείνει μαζί με την ΕΚΤ ο μόνος δανειστής μας. Σε αυτή την περίπτωση βέβαια θα σταματήσει η ΕΚΤ να δανείζει τις ελληνικές τράπεζες και η ΕΕ την ελληνική κυβέρνηση, διότι εφόσον δεν πληρώσαμε μία ή περισσότερες δόσεις, θα θεωρούμαστε αφερέγγυοι. Θα μας αφήσουν λοιπόν μέσα στο Ευρώ, αλλά χωρίς Ευρώ και θα μας πούνε να πληρώνουμε μόνοι μας τις υποχρεώσεις μας. Στο μεταξύ όμως εμείς θα έχουμε ξοδέψει κάθε ίχνος ρευστότητας και δεν θα έχουμε λεφτά να πληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας, ούτε προς την ΕΕ και την ΕΚΤ, ούτε προς τους εσωτερικούς προμηθευτές, δηλαδή δεν θα έχουμε να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις. Εννοείται ότι δεν θα υπάρχουν διεθνείς προμηθευτές χωρίς προκαταβολή τοις μετρητοίς όλων των εισαγωγών μας. Τα πράγματα δεν σταματάνε εκεί όμως. Η Ευρώπη θα έχει εξασφαλίσει την προστασία του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, διότι σε αυτή την κατάσταση η κυβέρνηση και η Τράπεζα της Ελλάδας θα έχουν επιβάλει capital controls δηλαδή περιορισμούς στις εξαγωγές κεφαλαίων και περιορισμούς στις αναλήψεις από τα ΑΤΜ. Θα μπορεί δηλαδή ο καθένας να τραβάει από το ΑΤΜ ένα πολύ περιορισμένο ποσό που δεν θα ξεπερνάει πχ. τα 250 ευρώ την εβδομάδα αλλά δεν θα μπορεί να στείλει τα λεφτά στου εξωτερικό ή να τα σηκώσει από τις τράπεζες για να τα βάλει στο "στρώμα".

Σε περίπτωση που η κυβέρνηση αποφασίσει να εκδώσει παράλληλα με το Ευρώ ένα τοπικό γραμμάτιο συναλλαγής που θα ονομάζεται χρήμα, θα πρέπει με αυτό να πληρώνει μισθούς συντάξεις και άλλες υποχρεώσεις στο εξωτερικό. Μόνο που αυτό το γραμμάτιο θα υποτιμηθεί άμεσα τουλάχιστον κατά 50% στην εγχώρια αγορά και ίσως να μη γίνει και καθόλου αποδεκτό από μεγάλο μέρος των πολιτών και των επιχειρήσεων. Το αστείο σε αυτή την υπόθεση είναι οτι οι πολίτες και οι επιχειρήσεις θα διακρατούν αυτό το γραμμάτιο για να πληρώνουν και την εφορία τους, αφού δεν θα διαθέτουν άλλο μέσο πληρωμής.  Έτσι το κράτος θα δίνει και θα παίρνει χρήμα χωρίς αντίκρυσμα ενώ η χώρα θα παραμένει στο Ευρώ. Ουσιαστικά τα Ευρώ που θα υπάρχουν ή που θα έρχονται ώς τουριστικό συνάλλαγμα ή ώς αμοιβή για τις εξαγωγές μας, θα παραμένουν ώς συναλλαγματικά διαθέσιμα στην Τράπεζα της Ελλάδας για να πληρώνονται οι εισαγωγές και τα χρέη. 

Όλα αυτά θα έχουν δημιουργήσει όπως είναι λογικό μια τεράστια αναστάτωση στην κοινωνία και ενδεχομένως θα έχουν οδηγήσει σε ακραίες καταστάσεις στους δρόμους. Η κυβέρνηση δεν θα μπορεί να αντέξει τέτοιες συνθήκες και η χώρα θα εμπλακεί σε μια σύνθετη πολιτική περιπέτεια με την οικονομία σε κατάρρευση. 

Δεν ξέρω αν ο υπουργός Εσωτερικών και η κυβέρνηση έχουν άλλη εικόνα, ή αν νομίζουν οτι έχουν άλλη επιλογή πέραν της υπογραφής μιας συμφωνίας όσο γρηγορότερα γίνεται. Το πολιτικό κόστος σε κάθε περίπτωση πάντως το έχουν εξασφαλίσει. Όσο νωρίτερα συμφωνήσουν με τους εταίρους, τόσο πιο περιορισμένο θα είναι παρόλο που σε κάθε περίπτωση θα είναι τεράστιο για την αριστερά.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr